قصیده فی حق الخوان
هله ابلمت اخوتی البیهم اکفایه
جمعهم بالحوار ایسر الولایه
***
جمعهم بالحوار ایسد درب شرهم
جلید الخوه ذایب دافی ابحرهم
طوّر بالقوافی او نثر شاعرهم
باسم رب الجلاله رافع الرایه
***
باسم خوانه شایل بیرقه ابداره
باع اوجوده کلهه او کرم خطاره
قمر ضاوی العشیره او کاشف اسراره
امحزم بالمعانی او ناطر الثایه
***
امحزم بالمعانی او ما ینام اللیل
لا هزه التحرکه لا مطر لا سیل
یزف اعلام حربه من صهیل الخیل
محزن من عمامه البگت ودایه
***
محرن من عمامه التایهه ابغدران
تفتل بالعداوه او تشعل النیران
ما یقبل تگل للتایه الخسران
یخربط بالکلام او صعبه الحچایه
***
یخربط بالکلام او زوهرت باللیل
یسعل چذب و ایدور علی المندیل
یجی باعذار بشعه بس یرید ایشیل
مثل سمچ النگر ضل یخبط ابمایه
***
یخبط بالعمام او یترک الخوان
ما یقبل کلام الناصح الصدقان
دوم الدهر متحزم عبث زعلان
وکت الموزمه بس روحی وفایه
***
اناشدکم یخوتی الیوم شدوا الحیل
زیلوا کل خبثکم قبل جیت اللیل
اذا حدثت مصیبه گلی وین انشیل
انتکلوا علی الباری الیرحم ابرایه
***
انتکلوا علی الباری او زیلوا محنتکم
ارفعوها السواعد و ابنو خوتکم
فخر النه یخوتی او تاج جیتک
شباب او بالکلایف چلمه رمایه
***
احس اهل المضایف هوست بالدار
و احس بیت الظلم وکت الفجر منهار
ثمن للخوه خللّک مو گطع منشار
المراجل طومرت و الدنیا شچایه
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/12/1393
:: برچسبها:
قصیده فی حق الخوان ,
:: بازدید از این مطلب : 2190
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0