بیا جانا غمت آسان کـــــردم
دلم را با دلت یکسان کـردم
من و تو چون پرند ایکهُ مانیم
که جانم در لبت پنهان کردم
ایکهُ= پرنده ای است عاشق که اگر یکی
از آنها بمیرد دومی هم بعد از چند روز
از گرسنگی خواهد مرد.
*****
اگر از عاشقی پرسیدی حالـــــی
غم و شادی شنیدی در سئوالی
بریزد اشک دوری دل پریـشان
نجوییده دل از دلبر کــــمالی
*****
بدان رسم محبت دل به دل هــــــــست
بخوان نغمه ی عشقت گل به گل هست
اگر در آسمانش ابر و بـــــــــــــــــــــاران
گلاویزش نشو تا دل و گل هــــــــــست
*****
دل و دلبند هر دو در پناهــــند
نمای عشق در شادی چو ماهند
اگر دلداری ناخوانده پریــــشان
دو دل در ناخوشی ها گم براهند
*****
شبی در خاطراتم جسته بـــودم
کنار کوی دلبر رفته بــــــــودم
صدا کردم حبیبی آشـــــــنایی
ولیکن دل فریبی گشته بودم
*****
شبی تب دل من مستانه کــــرده
پریشانی و غم آشــــــیانه کــــرده
دلم آتش گرفت از سوزآهـــــش
دو تورش جان و دل دیوانه کــرده
*****
شبی ساحل دریایش رسیـــــــدم
صدای موج زیبایش شنــــــــیدم
به ناگه نور مهتابش دمیــــــــــده
یه تار از موی پیدایش کشـــیدم
*****
شبی در آسمان بی غم ستاره
رخ دلبر در آن دیدم دوبـــــــاره
عجب آرایشی کرده دو چشماش
بلم در هر کدام گشتم ســــواره
(بلم =قایق)
*****
شبی در کوه دیدم یادبـــــــودش
کنار کوی او خواندم ســــــرودش
شنیده ناله ام دل سنگ و مرغان
گلم با دوستان گشتم نبــــــــودش
*****
چرا از عشق می سازی ترانــه
چرا از درد می نازی به خانــه
مگر اجبار کرده زندگــــــــــانی
غم بی عشق بازی بی بهانه
جاسم ثعلبی 27/11/1390