سفیر الحب

غزل اجنبی

سایه به دنبالت شدم ، چرا سراب می شوی

زنده که می کنم دلت ، چرا عذاب می شوی

مستی وسر مستی به غم ، چشیده ای بوی تنم

ناقوسِ بین ما کِرَم ، چرا به خواب می شوی

دیدار و وصلت آرزو ، ای زیورم دوری نگو

ستاره ام دورِ دلت ، چرا شهاب می شوی

پروانه ام با شمع وگل ، در عشق و عاشقی تکم

سنگِ صبورم ای نگین ، بگو لعاب می شوی؟

من ماندم و حرفِ دلت ، گل گفتن و خندیدنت

عابد و ترسم از خدا ، چرا شراب می شوی

مرهم بمان ای همسفر ، زخمِ دلم  دنج خطر

دور نشو از من دگر، خانه خراب می شوی

گم گشته شد عهد و وفا ، از زندگی گشته جدا

می گفتی اجنبی رها ، چرا مذاب می شوی

می نالی از دردِ دلت ، ترسیدن و گم گشتنت

درون جام عاشقت ، چرا حباب می شوی

چه چه بخوان وقتِ رمان ، ای بلبلِ شیرین زبان

خورشید تابان جهان ، چرا نقاب می شوی

بیداریِ روح و نفاق ، تحمّلِ دردِ فراق

در صیقه ی عقدِ طلاق ، بویِ کباب می شوی

نصرت و فرمانِ لبت ، سختی و درمانِ تبت

با شعر وعرفانِ شبت ، ختم کتاب می شوی

آزادگی در زندگی ، با صبر و بویِ بندگی

بر سنگ و دیوارِ عطش ، آبّ گلاب می شوی

لذّتِ زیبای بشر ، جاسم بگو بی دردِ سر

کمک به یارِ در به در ، سفیرِ ناب می شوی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/05/1397