سفیر الحب

دوبیتی آب زمزم

کلامم کهکشانی تابناک است

شبیهِ آب زمزم پاک پاک است

ریا هر گز ، جفا هر گز ، ولی چون

صدف ، مرجان، دریا زیر خاک است

***

دلم در عشقِ دلالان گرفتار

چه خوشباور به دردی گشته بیمار

خدایا عاقبت جویایم امروز

به خیر اندیش کن حرفِ پرستار

***

دلم چون رودِ پر آبی روان شد

تو صحرای غمم آتشفشان گشت

گمان بلعید در خود خاک و خاشاک

وجودم در جهان همچون سنان گشت

***

چش و ابرو سفیرِ آشنایی

سلاحی گرم بهر دل گشایی

چرا افتاده ام در شک و تردید

دلم می نالد از دردِ جدایی

***

زر وزیور طمع نادانی می کرد

ستم تزویر و شر زندانی می کرد

به علم و دانش و عقلِ خردمند

ستمگر در جهان ویرانی می کرد

***

دلم از عشقِ هر مجنونی سیر است

چو می خواهد امیری یا وزیر است

فقط دیوانه با دیوانه مسرور

ولی حاکم به حکمش دلپذیر است

***

تو با من یا عزیزانم حسودی

به زندان رفتنِ انسان چه سودی

نمی دانی که مخلوقِ خدایند

برای خود هزار دشمن نمودی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1398

غزل ینشدونی علیک

ینشدونی علیک اشلون افهم الناس

او حبی اویاک وسط الگمر رسمیته

کتبت اسمک او رسمک بالذهب بالنور

تباوع للگمر و اتشوف تنحیته

ما شایف بشر مثلک عشگ باللیل

سمع صوت الرنین اتعلگ ابصیته

الناس اعیونها تجلب هوی المحبوب

و انت ابگلب ساحر تخفی تربیته

غزال املمّع ایدر للحبیب اشباح

ابّطن وادی الجمال ابمهر کتبیته

اعیونک نار کبری او حرگت الدلال

و العاداک بیده یحترگ بیته

وجهک کالشمس مشتعل بالبسمات

مریض اگلیبی ضافک و انت داویته

اذا اتحب صدگ اعلنهه حیل ابصوت

خل حبی اویه حبک تکتمل دیته

فک نفسک اسیر او تابع التقدیر

او علم حبنه ارتفع و ابرایه علیته

اود اویاک اعیشن و افتخر برباک

مکانک بالگلب بیتک تمنیته

للشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی) 29/10/1398

غزل علم الحب

وینه الگال اریدک والله اریدک حیل

سالوفت عشگ مخفیّه خلیهه

اریدک حیل اریدک ما انام اللیل

مشکلتی کبیره او ما تحس بیهه

حبیتک صدگ مو حب طمع میشوم

حب نار او غضب بیدک تطفیهه

حب بسمة هوی و اشتمهه عگلی او طاح

خیالک من یمر روحی تدویهه

لا اذکر اکل لا ونسه حتّی النوم

عافانی او وگعت ابحبّک احچیهه

خیالک دوم حاصرنی و افکّر بیک

اشوفنّک بطل عینی او تراچیهه

شمس ضاوی جمالک بالگمر منفاک

روح التبعتک بالک تعادیهه

حطها اگلاده ابسدرک الحد الموت

خوفی امن البرد و الحر یاذیهه

رفعت علم حبّها او ما ترد هیهات

مکتوب ابذهب حبّک فتک بیهه

للشاعر جاسم ثعلبی (الحسّانی) 28/10/1398

دوبیتی آب زمزم

کلامم کهکشانی تابناک است

شبیهِ آب زمزم پاک پاک است

ریا هر گز ، جفا هر گز ، ولی چون

صدف ، مرجان، دریا زیر خاک است

***

دلم در عشقِ دلالان گرفتار

چه خوشباور به دردی گشته بیمار

خدایا عاقبت جویایم امروز

به خیر اندیش کن حرفِ پرستار

***

دلم چون رودِ پر آبی روان شد

تو صحرای غمم آتشفشان گشت

گمان بلعید در خود خاک و خاشاک

وجودم در جهان همچون سنان گشت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1398

غزلِ رمز عدالت

با نطقِ عشق و عاشقی ، شنیده ام صدایِ تو

ادغام شد حرفِ دلم ، با زنگِ گل نوای تو

تو خنده ات تو معشرت ، آیین و چنگِ دلبرت

همرنگِ روح باورت ، سفیر آن خدایِ تو

اسیرِ حکم انس و جن ، منتظر حکمت اذن

همچو سلیمان نبی ، مطیع هر ندای تو

رمزِ عدالت و وفا ، گهواره بی بند جفا

قطع نشد ولی بدان ، شروعِ هر بلای تو

من ماندم و حرفِ دلت، خندیدن و گل گفتنت

تابیدن و رقصیدنت ، نوید آن شفایِ تو

رحم مکبّر به ستم ، آغوش گرم صد الم

پیمانه های آرزو، مکملِّ دوای تو

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1398

دوبیتی قدسیّت عشق

موروث شده دردم در قلب و شریانم

بیزارم از این عزلت محتاج به درمانم

بیداد نکن ای دل کو یار و کو یاور

در گور و کورستان مرقوم به پیمانم

***

ای عشق دلم بیمار دیوانه نپنداری

درونش قصّه ها بسیار مستانه و غمخواری

ای کاش درش باز است می بینی عزای او

آنوقت پناهی نیست از اشک و دلداری

***

مایوس نشو ای دل جانانه نشو غمگین

عشق و عاشقی زیباست گویا که رهش شیرین

پیری و جوانی را در کسب رهش باز است

دوری زگنه کاری آیین شرف رنگین

***

از عشقِ خجل امروز نادیده و خندیدم

چشمش به طمع مدقوش از عاطفه پرسیدم

قدسیّت حب انگار مخفی به زر و زیور

حاشا زدل دلدار دینار نمی دیدم

***

شعر و شاعری دشت است روییده زگل کاری

هر قطعه نمایی هست از مشعل بیداری

آهنگ بدون رنگ چون رعد بدون زنگ

از دردِ  دل شاعر جوشیده غزل جاری

***

عشق و عاشقی سخت است دلداده پناهی نیست

قدسیّت عشقِ  پاک بی پرده گناهی نیست

مستانه نشو همدم در غفلت خودخواهی

قلبت از خطار بردار از گشت گواهی نیست

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/10/1398

لا تغثنی الزم حدودک مو عدو جیتک بشیر

ذللت گلبی اعلی مودک بس شفت طبعک فطیر

یا حسافه صلفه عینک و الوفا مات ابجفاک

حطمت روحی اعلی شانک و انت تنگرنی او تطیر

انا ناذر کل وجودی او عقلی و احلامی او هوای

ابذاتی ما اساعد خیانه ابطبعی اناصر کل فقیر

مو عداله او لا شهامه شایل اخشیمک نفاق

رحبت لک و اکرمیتک لا تحسبنی الاسیر

حایر امتابع قضیتک اهمومک اهمومی او عزای

سهله عندک باتصالک لحظه تحذفنی او تغیر

امّنت من شفت دمعک ینزل اعلی الخد رقیق

امعیّد امحطم جهودی او لابس اثیاب الحریر

روح ما اریدن اشوفک روح تابع من هواک

اکتب ابذاتک وصیّه بیدک انهیت المصیر

شاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی) 28/10/1398

دو بیتی موجِ عمل

مُردن آن نیست که یک تن خوابِ من در خاک پاک

در کفن در کاخِ ظن همچون ترن در چاکِ تاک

روح در موجِ عمل جذبِ معادِ نیک و شر

باز می گردد قضاوت در نموِ پاکِ خاک

***

باختن در کنجِ میدان فرصتِ پایانی نیست

پیر گشتن ضربه خوردن لذّتِ زندانی نیست

سینه خیزان سر به قلّه در هدف اصلِ منال

کاخ اگر بی در بماند زرگرش مرجانی نیست

***

شرم آن است که در مردانگی خانه نمود

بی حیا در زندگانی رملِ بدبختی گشود

واه از این آدمِ تحفه ادبش مظهرِ اوست

موبدِ بی شرمساری جایِ او دنیا نبود

***

فتنه گر فتنه نباشد فتنه ها را می پدید

فرصتِ دو را به هم زن با دروغش می خرید

راست گویی بی دو رویی عزّتِ نفس و امان

خالقِ جان بهرّ طردش عهد و پیمان آفرید

***

شک و تردید و خرافت حاصلِ ظن و گمان

تا نبینی خُرده گیری ثابت از فعلِ نهان

صد خبر گویا شنیدن ارزشش ثابت که نیست

با تملّق فتنه چینی ناقضِ رشدِ جهان

***

کافر آن است که کذبش نافذ و گویا بود

در افکارِ ساده مردم نادر و رویا بود

این نشان از ضعفِ ایمان از حسادت از فریب

در مقابل عشقِ صادق ظاهرو پویا بود

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/11/1397

زوزه های باد

نزن بر گردن و پشتم

ستم با تو نمی مونه

در این فصلِ شقایق ها

دلم بی وقفه زندونه

***

می خونم خاطراتم رو

درونِ چاله دیواری

نکُش هر بی گناهی رو

برام سخته عزاداری

***

شنیدی زوزها در باد

فریبِ زورِ تو خوردی

اگه گم گشتی از فریاد

دوباره بر نمی گردی

***

چرا باید بمیرم من

نمی گم خیلی تو زشتی

به این ندرت زر و ثروت

اجیرِ دشمنان گشتی

***

همه فرزندِ این باور

همه درگیرِ غمخواری

همه بی نان و بی درمان

همش از ظلمِ درباری

***

دلم پر شد زمشتی حرف

کجا باید بگردانم

شنیدارش که کر گشته

درونِ دل بخشکانم

***

الهی صبرها خسته

و دردِ ماندگان بسیار

گرونی پینه بر بسته

و قلبِ عاشقان غمخوار

***

دهان بستن شده عادت

به تهمتهایِ مانوری

سکوتِ صادقان زندان

به فریاد هایِ دلشوری

***

از این ظلم و از این وحشت

کجا باید شکایت کرد

حقوقِ هر ستم دیده

چه کس باید رعایت کرد

***

به جان ایثار و با وحدت

همه آتش فشان باشیم

به رویِ کاخِ دژخیمان

 ابابیلِ زمان باشیم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/05/1397

غریبه

می دونی عشقِ تو مرگِ ، می دونی خاطرت زیبا

می دونی ترکِ تو سخته ، می دونی عشقِ تو بیجا

می دونی با تو دلگیرم ، می دونی درد و بدبختی

می خوام آهسته می میرم ، می دونی خیلی سرسختی

بچش آه و غم و غصّه ، بچش آشوبِ تنهایی

خودت اخلاقِ تو تلخِ ، چرا بدبینِ دنیایی

غریبه آسمون تاریک ، غریبه فکرت آلوده

غریبه چنگِ تصمیمت ، بگیر حالا نگو زوده

اذان پیچیده در گوشت ، صدایِ زنگِ خوشبختی

تملّق کردنت بسیار ، نشانِ ننگ و بدبختی

تکبّر بویِ نالیدن ، تکبّر یعنی بی خونه

اطاعت یعنی بیداری ، شفایِ عقلِ دیوونه

حقیقت شمعِ تاریکی ، به جون و دل نکن انکار

صداقت رونمای دل ، همیشه در جهان بیدار

بیا در ساحلِ دریا ، بیا در کشتی آزادی

بخوان با رقصِ امواجش ، بچش آهنگِ دلشادی

خدایا شکرت از خلقت ، خدایا  خلقتت زیبا

خدایا قدرتت پخشِ ، میونِ دشت و دریاها

یه جوری آرزو دارم ، خدایا خیلی بی تابم

به امید رضای تو ، تو قبر خوشخنده می خوابم

جاسم ثعلبی (حسّانی) 18/05/1397

حلالم کن

چی شد ممنوعم از پرواز

پر وبالم شده سنگِ

چرا غمگینم از دنیا

نمی دانم دلم تنگِ

***

خیالاتی شدم انگار

هوس کردم بمیرم زود

چه بد موقع وداعِ یار

به قلبم آتشش افزود

***

سفر کرده به جایِ دور

کجا رفته نمی دانم

تو غربت جایِ پایش هست

خدا تنها نمی مانم

***

هوایِ شرجی و گرما

دیارِ دور چرا رفتی

سفر کردن تک و تنها

چرا بی من نمی گفتی

***

برو دیگه نمی خوامت

برو حالا و در بازِ

اگر بر گشتی دیوانه

دلم با تو نمی سازه

***

خدا حافظ خدا حافظ

خدا حافظ نگین بر سر

حلالم کن حلالم کن

نمی بینم تو را دیگر

***

دلم در گیرِ افکارت

خیانت ها گواهِ توست

برو هر جا دلت شادِ

خدا پشت و پناهِ توست

***

شفاعت گم شده انگار

غمستانِ تو را دیده

بدونِ تو سرِ محشر

دلم آسوده خوابیده

***

بهشتِ واقعی آنجاست

منم تنهایِ تنهایم

درونِ ساحل و سبزه

فروکش کرده غمهایم

***

خدا یارت نگو خواهش

می بینم عشقِ تو سردِ

اذیّت کردی این دل را

دیگر پیشت نمی گرده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/05/1397

فراموشت کنم هر گز

اشلفاک اتزید بحزانی، هواک امغیّر الوانی

افراگک  واللّه  اذّانی ، اشتضن  انساک

ویّاک ارید اویاک  ، ما تحمّل الفرگاک

دنیا او نار

***

چرا قلبمُ سیاه کردی ، چرا عشقمُ تباه کردی

در حقّم گناه کردی ، جفا هر گز

وای دلم چه بدبختِ  ، دوریت برام سخته

یه دنیا زار

***

بعد ما بیّه اجر حسرات ، بس گلبی عدل ما مات

امسافر ما تجی هیهات ، امن اموت ابلاک

***

غم و  غصّه نخور قلبم ، دارم می میرم از دردم

تو سفر مونده آهنگم ، یه عشقِ  پاک

***

عذابک هدّم ابحیلی ، ما یذکر سهر لیلی

اصیح احاه یا ویلی ، صعب طرواک

علمنی الزمان انسه ، گاضی عمری بالخنسه

اعتذر و ارجاک

***

عذاب و دردِ درمانی ، و بی خوابی و زندانی

دلم با آهِ قربانی ، همش آزار

زمان پندی به دل داده ، فراموشی و سر باده

ببخش انگار

***

الگمر بنجومه متعلّی ، ابوسه او هوه متخلّی

جماله ابسدر متهنّی ، ذهب و الماس

***

یه ماهی در جهان تنها ، یه بوسه تو لبش پیدا

تو سینه خندها زیبا ، طلا و الماس

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 20/02/1397

غزل  شب خیز

شب خانه جدالی شد ، با دلبرِ  و دلدارم

جانانه نشو مجنون  ، از چشمِ نگین بارم

در محفلِ تاریکی ، چشمک زن شب در خواب

چون ماه زمین یاب است ،تابیده به دیدارم

گفتا که کمالی نیست ، خورشید سر افراز است

این نور از آن مهتاب ، منشور در افکارم

سبزه به نگارِ تو ، یا آبی خوش روشن

معکوسِ جمالِ اوست ، ناگفته و مختارم

زیبایی از آن خالق ، مخلوق که معلول است

با عقل ، صفا بسیار ، نه چهره   نه سرِتارم

گفتم که نمای روز ، این نور ز نورانی

خورشید نباشد هان ، ظلمت سدِ انظارم

خندید و دمی چرخید ، چشمش به رخم لغزید

گفتا که مثالِ تو ، پوشیده در انکارم

گفتم که تنت سالم ، شب خیز عبادت نیست

آلوده به کوهی غم ، گرینده به اسرارم

هر کس که خودش بشناخت ، بشناخت خدایش را

گر یادِ خدا خوابید ، درعشق که بیکارم

جسم است و روحِ پاک ، مبعوث ز روحِ اوست

تزیین کن این مظهر ، این خلقتِ دربارم

کوهها و بستانها ، احشام و دریاها

این جسم نمای او ، چون سنگ به دیوارم

دیباست و پندی نیک ، از من به تو ای شاگرد

رگبارِ سحر ، باران ، در دشتِ تو می بارم

جاسم ثعلبی (حسّانی) 20/05/1397

لا تحزن کذب

من گلّک وفه ما عندی اتحدّاه

الوفه من عینی ینبع والگلب نیشان

اون اعلی الصدیق ابروحی اتفدّاه

دمی ایصیر روضه و الغزل شریان

یا وردة ربیع التفنی وکت الصیف

یا ریح الشمال الیزهی بالبستان

احب کل من کریم او یکرم المظلوم

او یعمل بالثقافه او آیة القرآن

اصیرن له جسر واربط خلایه اشفاه

وارن وکت الکلافه ابموگد الدیوان

لا تحزن کذب و اتراوی دمعه ابللیل

الخیل ام العلی المعروفه بالمیدان

اگر گرّت حمام امضیع اهله او شات

او سکوتی اعلی الونین البل سهر غرگان

مثل الحلم عندی او بیدی ابره او خیط

و اخیّط بالجروح البالصدر بیبان

الوفا عندی شهامه او تاج فوگ الراس

والفاگد وفه بهمومه سل حلمان

من نار الّهیب اتعاند اویه اللیل

الی ابگلبک نهیت ایفلّش البطران

مو چلمة عتب لا لا تهزنی ارجوک

اعتقد تابوت جسمی ایعطّر الدفان

اهنا بیت الوفاء دفنیته کنز او طیب

امبایع للحبیب امچفّن او خلصان

بالک لا یغشّک حچی هذا او ذاک

تعیرنی الخنت بسّک فلا تنهان

داری امطرّزه ابخنساتک او ملگاک

موگد ذکریاتک بالفکر ملیان

ردتک من زغر سنی او حنانک عوز

ما یحلی الاکل و المندعی شبعان

الشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی) 26/12/1397

هواتُ دارم
اشک نریز ای چشمِ من امروز
تو زندگی شکسته داغونم
تو غمکده گریه و زاری رو
چه فایده شبانه می خونم
***
هواتُ دارم ای دلم بر خیز
خسته نشو از عشقِ سرکاری
دنیا همینه رعد و برقش کور
دارویِ تو با صبر و دلداری
***
غصّه نخور دردِ دلت پیداست
بالای قلّه جایِ سرما هست
پایین اگه رفتی سزایت غرق
درونِ چاله سوزِ گرما هست
***
فرض نکن راهِ وصالش دور
معشوقِ تو قصد سفر رفته
با تو هماهنگی نکرده باز
شاید تو راهش ناکسی گشته
***
داد نزن نگو خیانت عیب
لذتِ عشق و عاشقی شیرین
مستیِ خوشحالی به دل مونده
رفت که رفت ای دل چرا غمگین
***
عکس تو قابش خود به خود می سوخت
رو تاغچه مونده یادگاری هست
هر جا میرم چشم به چشمم دوخت
می خونه واسم چو غناری هست
***
دلم گرفته ای خدا تنهام
مدّتی از اون بی خبر هستم
آب شده رفته درونِ خاک
بدونِ او من در به در هستم
***
خیالِ مردنش برام تلخ است
ای کاش جایی زندگی می کرد
تو خوابِ وحشت یادی از اون نیست
کاشکی جایی بردگی می کرد
***
دوسش دارم ولی دلش ناجور
چه کار کنم دوری اون سخته
خجالت می کشم بگم می خوام
شانس دلم که خیلی بدبخته
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 18/05/1397

صهیل الخیل
تنشدنی کافی النشد مال الحمل ما مال
عافانی ولفی او رحل بهمومی وحدی او شال
عطشان ادوّر و اون شلوا او تعب و ارمال
اذّانی حر الهوی او بیه المحب من عال
***
شنهی السبب و ابعدت لیش او تاذّینی
او بفراگک انحب و اون او سایل دمع عینی
تغدرنی و انت الردت بس گلّی حاچینی
دخّلت گلبی ابعشگ من هو الیسلّینی
***
اعیونی تربی او تدث سار الضعن من سار
مثل الحمامه ابقفص ضلّیت اون بالدار
اویاه السعاده اختفت طیر السعد من طار
عند الاجانب رحل ضیف او دخل خطّار
***
ویّاک راح الفکر من ودعتنی ابللیل
اسمع بچی او هروله واسمع صهیل الخیل
جبروک اهلک جبر و الدهر بینه ایعیل
و افتر علینه الظلم و امنین اجیب الحیل
***
ودعت هجرک قسم بالبینی او بینک
اومن سار ضعنک طحت و اتگلّی چا وینک
اشبیدی او صطرنی الدهر بس محنه ناسینک
ابوسط الگلب بیت الک من عینی العینک
***
یعگوب گلبه انتشع یوسف نجی امن البین
طال السفر ما ترد دم یجری دمع العین
چا یمته ترجع بعد گلبی انجسم نصّین
محتار ما کو صبر  وین التجی لاوین
***
ملّیت من فرگتک و اتعازه بنغامی
بس ذکریّاتک بگت تتراوی بحلامی
اصفن واشوفک شبح بعیونک اترامی
محد عرف قصّتی متحمّل الامی
***
الشاعر الشعبی:
جاسم ثعلبی (الحسّانی) 14/07/2018
26/04/1397

نخوة فارس

العیشه صعبه و ارد اناشد وین اولاد الحلال

الغیره ماتت لو بعدهه امضمّده ابگلب الرجال

اسرّونا او جرّحونه او عذّبونه او عدنه عید

صیّحینه، استنجدینه،گطعت ارگبنه الحبال

قوموا و اتّحدوا یهلنه و الاستعمار ابنزلنه

صارت ادیرنه مقابر السکته ما الهه مجال

والمشایخ نومه ناموا ماتوا او طمهم نحیس

اتشرذمت عدنه العوایل یصعب ابهمنه السئوال

لا تلافت کض تفگتک و اگنص الماعنده ذات

ما کو هدنه او بالشوارع دگت اطبول القتال

اقراء بالتاریخ و انشد ما نصالح کل لئیم

احنه عنوان السعاده احنه بوابة نضال

الگهوه و الدله تنادی او تندب احفاد الاسود

و المضایف تنشد النه او رقصت الطایح دلال

الوطن ما ینزع سترته ابدمنه نتوضی او نموت

ریت نسمع فرد صیحه ایاذن او ینده بلال

و الغرب ماکل نعمته نفط یشرب من حرام

اتقرّب النه او لف عباته لاکن انفسره ابخیال

اچّم عمیل الباع بخته او عاف اخوته ابلا ستار

ما غدرنه الخان بینه العتبه منثوره ابجمال

الیوم عیّدنه او هتّفنه اشعارنه اتبارک سلفنه

عرسوا شبّان اهلنه و اکتب ابدمهم مقال

و النصر یربی اباملنه و العلم فاقد نشید

ابهمّه فوق الجبل صعدوا ما بگت بس التلال

الوطن شامخ بیته جیله اسهام ترمی او ماتهاب

عفیه بیهم من نشامه طلّگوا لجله العیال

یا حلاة الکشف زیجه او موتت الظالم ثواب

النصر مکتوب ابصدرهم یزهی ضیّه امن الهلال

بالسماء السابع یرفرف صیتنه ابجاه الرسول

اهلال العروبیّه صاعد ما نزل تحت الرمال

احزامنه او بیرق شرفنه و العرب بیت السلام

بیهم انزامط عدونه او حقنه نعتب مو نوال

احنه من عدهم نسلنه او دمنه من دمهم یفور

کافی مای الخوّه عدهم یبرج او صافی او زلال

عاندانه الدهر مظلم شتت ادروب او سبانه

کل شی عدنه،الوطن حافی استضعف ابدار الکمال

ارفع ایدک لا تناسی و الوطن امّک و ابوک

الیوم یومک غیره عندک الوطن حدر الاحتفال

کلنه اخوه ابلا طوایف الطایفی یصبح ذلیل

وینه سیفک وینه رمحک و الهضم بشطوطه سال

وین اهلنه احتر نزلنه النار گبّت بالزنود

عالحرایر ظلمه صارت و الدهر بجیوشه عال

بالعطش و الانتفاضه و ابالفقر و الاضطهاد

لا تگول احنه انتهینه او ما نسلّم لک محال

الشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی) 17/04/1397

یجیلک یوم تتندم

ما عندک گلب واحساس ، سمچ مذموم ما تحلم

مستانس تذم اسباع ، یجیلک یوم تتندّم

ما اریدک تعذب الروح ، ترش ملحک علی المجروح

عهد و اتواعدیت اویاک ، من احبابی ما تسلم

***

ما تذکر سهرت اویاک ، او بفراگک عمت عینی

هسّه اتگنطرت بهموم ، اذکرک و انت ناسینی

شنهی السبب تتعذر ، ابشرک ها ولک تخسر

مو سهله الوفاء بالذات ، مو مای او تبدینی

***

یا وسفه الدهر خلّاک تتکلّم علی و اخطیت

چنت حاسبلک الف احساب ، اشوفنّک شمع بالبیت

شجاک او تنکر الطیبات ، نسیت اوکاتک الصعبات

تبچی و الدموع اتسیل ، اذا ناسی انا منسیت

***

روح او داعت اللّه اویاک ، ما اریدن گلب قاسی

ترکت الّی طلع بد ذات ، عدو وایگطّع انفاسی

گطف و امن الثمن مسلوب ، جگاره او بالدرب مذبوب

بسراری ادوس اعلیک ، لو یهتز شعر راسی

***

خلهه بالفکر نیشان ، الک مظمومه هالعیله

ملک و اتحرشیت اویاه ، لازم ذنبک اتشیله

یجیلک یوم ادگ اثبات ، عبره للعدل و المات

گلبی نار ، یشعل دار ، افهم قصدی او تحالیله

***

الخیانه ابعینک اتراویک ، تحرگ بیتک ابزیتک

الف مره اعلّم بیک ، و انت اتدمّر ابّیتک

نایم  ما تطّر ادروب ، من العفرته متتوب

مثل اطرش ابزفّه اتدور ، عینی های تالیتک

***

الشاعر الشعبی : جاسم ثعلبی (الحسّانی) 06/06/1397

جرحك ابعينك يغالي تنزف او گلبک حنین

عایز انقاذک حبیبی و انت قاطس للجبین

بحر متوسد جمالک القاصبک حایف حلالک

مرهم اجروحک سجین2

***

اتعربت تنخه الثنیه و النخل  یزهی ابهواک

الهور محروگ ابوصیه ثایر او یطلب شفاک

غطه عین الشمس غیمه یا حسافه او یا حریمه

ایحارب ابثوب الحزین2

المای ما مات ابسلفنه الکرخه تنخه اویه الدجیل

الخیل متجهه اعلی بابک و استمع صوت الصهیل

شایل اهمومک عذابک السیف یهتز من خطابک

صرخه ضد الظالمین2

کلنا مرسوم الشهاده نکتمل بالاتحاد

و ابشعار الله و اکبر تعلی صرخات الجهاد

طلقه طلقه او بیهه ثار او بالشوارع تدوی نار

حگنه طرد القاصبین2

وینک العینک جویه الیله احوف او کض گفای

اخیک او عایز وگفتک ازحف او تابع معای

الموت مثل العید عندی روحی فدوه و اسمی جندی 

ابغیرتی او ربی المعین2

***

جاسم ثعلبی الحسانی هدیه لکل المستضعفین فی العالم

دورویی

بی خبر سفر چه سخته

بی وفا تو خیلی زشتی

دارم از هرسم می میرم

دیگه بسّه منُ کشتی

***

همه جا دورت می گردم

مدّتی بی تو غریبم

می پیچم رو رختخوابم

می مونه دردت نصیبم

***

آخه این چه عشقی هستش

حاصلش اشک و بهونه

چه فریبی چه طبیبی

دلمُ کرده نشونه

***

کو صداقت کو رفاقت

عشقِ دل پاکی نبوده

واسه ی زجر و فنا رو

دل شکستن ها چه سوده

***

میرم از شهرت همیشه

نمی مونم در کنارت

بلبلم شیرین زبونم

نمی خونم در بهارت

***

خاطراتِ دیدنت رو

کوچه هاش محرابِ دردم

تو خیابان توی دریا

تنهایم بی تو می گردم

***

روزایِ اوج رفاقت

وقت دیدارت چه شومِ

وعدهات خاموشِ انگار

واسه دیدنت حرومِ

***

دل نمی بندم به حرفات

دورویی می بینم انگار

تو مصیبت هام ندیدم

نه دلی نه روی دلدار

***

عکساتُ دورم می چینم

باورم نمیشه رفتی

قسمت یادت نرفته

رویِ قولت ننشستی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/04/1397

17/07/2018

ابوذیّات الگلب

یگلبی اترکهم العافوک ولهام

علیک او چردسوا بالظلم والهام

عدوّک من سمع هانوک ولهام

نذول اموات ما عدهم حمیّه

***

یگلبی اشما ثگل حملک حمالک

ابلهیب النار دفّالک حمالل

اعلی ظهرک شیل لم شملک حمالک

الحمل لو طاح تلفیک المنیّه

***

یگلبی المایمرّک دوم مربیه

الیطوفک مو حلو بالطبع مربیه

تخلّق للبشر و انطرح مربیه

تربّی او ترتبی او تدّی التحیّه

***

انخطف ولفی ابحضن مجبور من سار

ابوکت الظهر گلبی انزرف من سار

ابّطن گلبه دفنت اگبور من سار

اخاف احچی او یذب ضیمه علیّه

***

یگلبی الکثّر احزانک و الالام

ابحیاته لا ابو عنده ولا لام

علیمن لایم او تهرس ولالام

اکنسه امن الدرب صبح او مسیّه

***

یگلبی شد حزم مهرک و سر بیه

علی الیوفی ابوعد زومک و سر بیه

ابیوم الکون عد عینک و سربیه

اشحلات الزین من یوفی الخویّه

***

یگلبی تارک الظالم وهم بیه

ابقصر لا تقبل اتعاشر و هم بیه

رجاء المظلوم تچّیله و هم بیه

جزاک ابهای الک ربّک تچیّه

***

الفتن ما ینجمد بالزعل والفار

المشاکل ما تحل بالنبش والفار

البیت الخازن الجرذان والفار

یجی یوم ایتهدّم فوگ ابیّه

***

یگلبی لا تخالط کدر وارباح

لان قدرک یسل ینغدر وارباح

العلم والتقوی زاید عشر وارباح

یفیدک ذخر دنیه او آخریّه

***

زمانی سیل و انهد علی وانهار

یچردس بالمشاکل عبث وانهار

لا لیلی یکفنی الفکر وانهار

لگانی اوحید ذب ضیمه علیّه

***

الشاعر الشعبی:

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 14/07/2018

25/04/1397

صهیل الخیل

تنشدنی کافی النشد مال الحمل ما مال

عافانی ولفی او رحل بهمومی وحدی او شال

عطشان ادوّر و اون شلوا او تعب و ارمال

اذّانی حر الهوی او بیه المحب من عال

***

شنهی السبب و ابعدت لیش او تاذّینی

او بفراگک انحب و اون او سایل دمع عینی

تغدرنی و انت الردت بس گلّی حاچینی

دخّلت گلبی ابعشگ من هو الیسلّینی

***

اعیونی تربی او تدث سار الضعن من سار

مثل الحمامه ابقفص ضلّیت اون بالدار

اویاه السعاده اختفت طیر السعد من طار

عند الاجانب رحل ضیف او دخل خطّار

***

ویّاک راح الفکر من ودعتنی ابللیل

اسمع بچی او هروله واسمع صهیل الخیل

جبروک اهلک جبر و الدهر بینه ایعیل

و افتر علینه الظلم و امنین اجیب الحیل

***

ودعت هجرک قسم بالبینی او بینک

اومن سار ضعنک طحت و اتگلّی چا وینک

اشبیدی او صطرنی الدهر بس محنه ناسینک

ابوسط الگلب بیت الک من عینی العینک

***

یعگوب گلبه انتشع یوسف نجی امن البین

طال السفر ما ترد دم یجری دمع العین

چا یمته ترجع بعد گلبی انجسم نصّین

محتار ما کو صبر  وین التجی لاوین

***

ملّیت من فرگتک و اتعازه بنغامی

بس ذکریّاتک بگت تتراوی بحلامی

اصفن واشوفک شبح بعیونک اترامی

محد عرف قصّتی متحمّل الامی

***

الشاعر الشعبی:

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 14/07/2018

26/04/1397

دوبیتی چرا رفتی؟
دلم جز تو کسی هر گز ندارد
بدون تو شبم نم نم می بارد
نمی دانم چرا رفتی همیشه
دلم با خاطراتت گل می کارد
***
چرا رفتی چرا بی خانه گشتی
عجب عشقِ بدی در دل نوشتی
شکستی عهد و پیمانت همیشه
نگو آواره ای در سر نوشتی
***
شبا تنها همش یادت می افتم
فراموشم کنی ، هر گز نگفتم
آخر این هم شده رنگِ جدایی
به جزء درد دلت دردی نجستم
***
چرا رفتی چرا غم آفریدی
چرا رفتی مگر اشکم ندیدی
اگر روزی نبینم رویِ ماهت
دلم مهمان درد و ناامیدی
***
دلم پاکِ چرا در آن نشستی
چرا رفتی چرا قلبم شکستی
وفایت کو کجا قول و قرارت
سرِ راهت نشستم بر نگشتی
***
دروغِ حرفِ تو با صد بهانه
نداری از صداقت یک نشانه
می گفتی سرنوشتم دستِ من نیست
می دانم مکر و حیله سر زبانِ
***
برو دوری تو با خون نوشتم
برو هر گز نیا در سرنوشتم
از آن دردای تو دل گشته آزاد
نمی خواهم، نیا کاخِ بهشتم
***
درونِ عشقِ تو قلبم بهار است
خیانت در زبانت آشکار است
قسم خوردی بمانی در کنارم
بریدی عهد و پیمانت که عار است
***
خدایا با مریدانت وفا کن
خدایا قلبِ من بی غم رها کن
خدایا خسته ام از عشقِ بی جان
دلِ گول خورده در محنت شفا کن
(صفا در شصت سالم را نما کن)
***
الهی مرگِ من از من بدهکار
زصد لعنت بر آن قلبِ طمعکار
به طعمه می رود با خیزِ سینه
چو می بلعد شود لنگ و جفاکار
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/04/1397

خیانت
می دونی عشقِ تو مرگِ
می دونی بی تو  دلگیرم
فراموش کردنت سختِ
می دونی بی تو می میرم
***
از اون لحظه که تو رفتی
چراغِ خونه خاموشِ
نه خوابِ راحتی دارم
دلم در غصّه می جوشه
***
مسیر زندگیم بد جور
همش پیچ و خم و تاریک
مقصّر بوده قلبِ تو
خیانت کردنت تبریک
***
یه دنیا بد بهم کردی
دل و جونت چه آسوده
نگفتی دلبری دارم
عروسی کردنت زوده
***
برو با اشکِ غمبارت
برو با عشقِ سرکارت
برو دیگه صلاحی نیست
که برگردم به دیدارت
***
می گردم غم زده متروک
تو ساحل مثلِ دیونه
و غرقم در خیالِ تو
شدم آوراه بی خونه
***
خدایا ردِّ پایی هست
دلم زخمه دوایی هست
با این دردم شفایی هست
و یا هر گز، جفایی هست
***
می مونم مثلِ سنگِ سخت
کنارِ برکه در خوابِ
خوراکم خاطراتِ تو
خیالم گشتِ گردابِ
***
چرا با هام صفا کردی
عجب دیدارِ بد مزّه
طنینِ آشنایی رو
تو ذهنم خسته می لرزه
***
اگه می دونی عشقِ تو
یه روز و نصفه می مونه
چرا تو قلبِ من رفتی
نگفتی خونه مهمونه
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/04/1397

اشتضن انساک

اشلفاک اتزید بحزانی، هواک امغیّر الوانی

افراگک  واللّه  اذّانی ، اشتضن  انساک

ویّاک ارید اویاک  ، ما اتحمّل الفرگاک

دنیا او نار

***

چرا قلبمُ سیاه کردی ، چرا عشقمُ تباه کردی

در حقّم گناه کردی ، جفا هر گز

وای دلم چه بدبختِ  ، دوریت برام سخته

یه دنیا زار

***

بعد ما بیّه اجر حسرات ، بس گلبی عدل ما مات

امسافر ما تجی هیهات ، امن اموت الگاک

***

غم و  غصّه نخور قلبم ، دارم می میرم از دردم

تو سفر مونده آهنگم ، یه عشقِ  پاک

***

عذابک هدّم ابحیلی ، ما یذکر سهر لیلی

اصیح احاه یا ویلی ، صعب طرواک

علمنی الزمان انسه ، گاضی عمری بالخنسه

اعتذر و ارجاک

***

عذاب و دردِ درمانی ،  بی خوابی و زندانی

دلم با آهِ قربانی ، همش آزار

زمان پندی به دل داده ، فراموشی و سر باده

ببخش انگار

***

الگمر بنجومه متعلّی ، ابوسه او هوه متخلّی

جماله ابسدر متهنّی ، ذهب و الماس

***

یه ماهی در جهان تنها ، یه بوسه تو لبش پیدا

تو سینه خندها زیبا ، طلا و الماس

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 20/02/1397

ابوذیّات عاشقات

زمانی  اهموم   فوگ  اهموم لمهن

او گلبی من گرب  للعشگ  لمهن

اودّی اطروش یمته الوعد یمهن

ترد  و اتگول   متحیره   اشبدیّه

***

الگلب غابه او جفن عینی دوالک

ابظلام   اللیل     متنومس  دوالک

اذا دمّی  شفه  الجرحک   دوالک

فداگ  الروح  طمنی  ابلا وصیّه

***

هدیّه  الگلب  رضّیته  ملک لک

او بعد لتغیّر اطباعک ملک لک

کریم او طوعة القادر ملک لک

اذا   انته   امیر   اویاه   سویّه

***

ثجیل  الحب   صبر  لیلی   لعابه

او کثیر  اجناس  طمعانه   لعابه

ابو   گلب   الوفی   صاغه لعابه

یقدّس بیه ملک صبح او مسیّه

***

ابوضوح الشمس لچنی الهمس و ارویت

شبچ و انذب علی   وانصدت  و ارویت

چنت عطشان احس دردشت و ارویت

روانی   الحب   عذب  مایه   ابهنیّه

***

صبح   طیر  الولف   ملتهف  و انصاد

او حط اعلی الگلب   منقذف و انصاد

انا  الصیّاد   اهف  کالحوم   و انصاد

ابنظرت    عین   شد  جنحی  وادیّه

***

الیهون     الگلب   لا  لا   لامهینه

او  قصد  للحب  مقامر   لامهینه

یفز    حلمان   یصرخ    لا مهینه

اتسودن  وانه ادگ و الطم بدیه

***

سلیم الگلب من  حبّک  و دارک

ابوکت العوز الک طاقه و دارک

سکنته ابثالث احلامک  و دارک

ارحمه   ارجوک  لتمسّه  اباذیّه

***

عزیز الروح مر و ابتسم  واحلاه

البراطم تمر تنگط عسل و احلاه

لون لحظه اشم  الصدر واحلاه

الموت  ایهون  الی والفوز الیّه

***

گمر ظاوی اعلی روض الگلب شفته

او  تمر  گنطار  فوگ  الصدر  شفته

لون  یقبل  ابوسه  ابوسط   شفته

اطلبت منّه او منعنی او عم علیّه

***

غزال او شاد خشمه علی میمر

یغنیلی   نغم   بطوار    میمر

الغیره ما ابیع الروح   می مر

حلو  واللیل  ما  انام اشبدیّه

***

اریدن   ولف  یشفی  الصدر یا حی

و اسهره ابروض   لیل الشتاء  یا حی

شفت بالحلم صوره او  صوت  یا حی

ابحی    الورد    لو     حی     المنیّه

***

الولف  حیران من ون وانتهینه

العمر خلص متی وان وانتهینه

اود   اویاه   اعیشن   وانتهینه

یگلّی  الصبّر  و  انا النار بیّه

***

عطاشا  او ولف  ساقی   مایملنه

اعزاز    اعلیه  طلعنه    مایملنه

ابصحاری الحب سکرنه مایملنه

انتمشه   اویاه   و  الدنیا  زهیّه

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 0802/1397

ابو ذیّات متنوعات

هله بهلال عید الفطر من هل

او بقی مرسوم صوت النصر من هل

بلدنه ایقدسه من حیث اقر من هل

او عشایرنه العریقه الیعربیّه

***

ابسمانه الیوم عید الفطر غرّد

او علی العادانه اظن ینحدر قر رد

مو کل بقر یغزی الوطن قر رد

اقرود او فیله متعلمه علیّه

***

هله باهلال عید الفطر هلّیت

او علی اعناد القفز بالنار هلّیت

یلیت اکمل لک المشوار هلّیت

صنادیق الاسرار اتلوح بیّه

***

هله بهلال عید الفطر من طر

او صرت للوطن حارس گعد منطر

شبیه الحوم یتبع طرد من طر

تَلهمه الچان یتدلل علیّه

***

عیدک امبارک حبیبی الدنیا عید

روح طوف الزعل کمّل و الهه عید

الدنیا ملیانه ابمشاکل بیهه عید

احسابک ایخلّص او ترجع للعتاب

***

عیدک امبارک تعنّیتک و اجیت

غیر گلبک یسوا ازورن ما لگیت

هسه من جیتک ابعیدی اتلوعّیت

شاد خشمک چنّک ابیوم المعاد

***

هم تدری الگلب بجفاک ولهان

و اذا ما توفی بیه او شاک ولهان

التحایل وی حبیبه او حاک ولهان

یضل طول الدهر ناره سریّه

***

هم تدری الزمان اویاک ملهاک

ترس گلبک حقد و اشفاک ملهاک

الصبر صبّرته ما منعاک ملهاک

گطفته ابدار ظلمه ابمسرحیّه

***

هم تدری صعب معشرک و اشراک

غیر الرب تطیع الملک و اشراک

الضمک کون من منخرک و اشراک

و ازیل الکدر من گلبی ابهنیّه

***

هم تدری ابهواک احتار و انهار

الگلب لجلک عبر له ابحار و انهار

سهر ما نوّمتّه امطار و انهار

یفز من سکرته او یدّی التحیّه

***

هم تدری ابعذابک جفل قلبای

اجبره او یوصل او ینتدم قلبای

صعب حبّک اصبّه ابنظر قلبای

ما ترکد ابقالب بس اذیّه

***

هم تدری کسرت الگلب بچفاک

ارهمک عالدرب مو قصب بچفاک

تحفر لی ابگبر و اتهیل بچفاک

اذا قصدک تطم لتعم علیّه

***

جاهل ما عرفتک تغر ولفاک

اذا ما تحترم تنهزم ولفاک

اشبگنّک ابثوب الچفن ولفاک

عشر امتار اطم مالک خطیّه

***

عجبنی اهوای یزهی ابعزم وایفور

یدوی النار وانا ابجدر وایفور

حسب لی وان تو والثری ویفور

او گطفنی امچوّه وایضحوچ علیّه

***

عجبنی الگال احبّک کذب بالعار

الیکذب خاین اهل الکرم بالعار

اللطیفه السانه ما ینعجد بالعار

اطوال اکصار وایچوّم علیّه

***

دخل گلبی هوی المحبوب واشفیت

جمال اعیونه لون الخضر و اشفیت

یحبنی او لم لم الشفّات و اشفیت

لچن عگرب طلع بست المنیّه

***

انصحک لا تحن للجای والمار

حب هالوکت مو حب صدگ والمار

نصحتک لو ترکت النظر والمار

عساک ابنار تدوی بالثنیّه

***

انصحک یالوگعت ابعشگ واکفر

العبر دین الاسلام او ترک وکفر

العیشه اویاه ما تستمر وکفر

المبایل بیده و ایدور له میّه

***

اصدگت لو نشف بحر العرب واجنیت

اشکثر حبّیت حب من صدگ و اجنیت

علی حب العذب خلّصت و اجنیت

یساوم کل حیاتی ابلحظه الیّه

***

الزمان ادروس علّمنی ولمنی

ابحب الطمع ذکّرنی ولمنی

یطشّرنی الهتک جاهی ولمنی

انتهی البد ذات خل نگعد سویّه

***

وعد صادق وعد کاذب وعد مات

کثیره اتضررت ضاگت و عدمات

المگابر سولفت صاحت وعد مات

اندفن بیهه الفقیر ابلا شچیّه

***

یا وسفه لفانی الشیب بل حان

تگرّب یدبی بالدلال بل حان

بلح اسود جسمنی او عان بل حان

او بلح ابیض لبس ثوب المنیّه

***

هوی المحبوب هب وانتهب ما هاب

لون کل شعری ابیض صفه ما هاب

لان من ربّی گلبی انترس ماهاب

احس بالموت اذا یگرب علیّه

***

عندی اعتاب ویه المحب بسکوت

انجده او عذّبانی او خنس بسکوت

یفرّحنی و اوزع اطباق بسکوت

شرالی البدله بس یکذب علیّه

***

یحز گلبی ابامل ینحز بالاحواز

او جمع نص الوطن منعز بالاحواز

اصیح اهلالنه هل هل بالحواز

او یجی یوم او نعیّبد بالوطیّه

***

الشعر ینبض ابزی عگلی و العتاب

ولع ثبّتّه بانغامی والعتاب

ابابو ذیّات اشد عزمی والعتاب

و اخلّی اهل الادب تروی القضیّه

***

کتلنی المادرک دنیه و لا دین

ولا حس اباخذ ثاره ولا دین

اعتقد ماله گلب زاهر ولا دین

امشبّگ بید عدوانه ابردیّه

***

الشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی)

08/03/1397

غزل مو گتلک اضرّک
مو گتلک اضرّک حیل اضرّک حیل
خلهه عبره الک بالک تاذّینی
انت منتکل عالمکر والحیلات
و انا معتقد بس اللّه یحمینی
لا تتکبّر اصغر خل اشوفک عون
مو فرعون بسهامک ترامینی
عبرت الشط بناک او شاد خشمک حیل
ما تعتازنی او ما ضن تلاگینی؟
ابو قصر الذهب یحتاج بیت الطین
ابو قصر الزجاج اشلون یسبینی
اذا بیتک زجاج ایّاک تلقی احجار
یضربونک ابصخره او لا تنادینی
ما اجیلک کرهتک ما اساعد غوث
کل ما ساعدت ما بانت ابعینی
ولک اخجل او ریّض مستحه مابیک؟
گلبک من صخر مرمر یعادینی؟
دللتک حضنتک بستک او ربیت
ما فاد الدلال ابهمسة اسنینی
شنهی عاد انته شمعه لو تنور
تتلاهب علی بعیونی تچوینی
چنت ضایگ تحشّم و الدمع سچّاب
رفعتک للسماء او گلبک یبدینی
غسلتک من غرور الدنیا و الدینار
انتظرت ابثوب الابیض چسوه تهدینی
تالیتک عرفتک من صرت چتّال
تدور چتلی و ابعمری تعزّینی
اچندوب الخیانه و الغشش والعار
تلبّسنی ابعهودک من تجافینی
ارید اعطیک چلمه او خلهه عندک نار
اشتظن گلبی یکرهک بینک او بینی
تگول افلان اخویه او ذاک عنده افلوس
العشق مو بالذهب والمال یشرینی
المحبّه نابضه من منفذ الدلال
حی گلبک اذا بالطافه یروینی
اضل انظر کلامک ما یهمنی اللیل
سهران او لجل عینک یسلینی
معضد من ذهب حبّک لبسته او باد
موسلعه عشق شعری الیبرینی
ما نامن اعیونی او لا کلیت الزاد
من یوم العرفتک دمعی یسگینی
ذاتک وین راحت سکره فیک الیوم
تجرحنی ابعبث  دمی الیحنینی
عساها ابّخت کلمن عرّفانی اویاک
طنبور اصبحت باحلامی تشکیلی
لا طایر بعید او لا تکضّک اید
اشما اقرب علیک اتبعّد احچیلی
اذا اعوفک و اناسی او ما امرّن بیک
تهددنی تموت او تبچی تنعیلی
شسویلک بعد ضاع الوصف ویاک
احطّک بالگلب خافن تغنیلی
او یطلع صوتک ایفزز علی شمّات
او تفضحنی ابمحبتک من یبرّینی
ما انساک ریت انسی واشیل ابعید
گلبی ما یکرهک شاهدک عینی
گفلت الگلب حددّته ابسناسل نار
لدیارک خفت یسبگ یتانینی
ضل ینزف جرح ضل یلچم المجروح
داویته ابعذابی او جمرة اسنینی
جبت مرود کحل کحّلته بلکی اینام
او مرهمته ابضمیری او ضل یعازینی
کل هذا التعب وانت اصبحت طمّاع
تتطمش علی کل هذا تحلیلی
اللّه اویاک اسافر واتبع الغربان
بدیار الغرب من هو الیواسینی
جبتک للدرب ضلّیت اعلّم بیک
تنسه الّی درسته امبحلج ابعینی
ولک مو عینی تعلّم گلبی یترجاک
ولک ذاتی التعلمک لا تغشّینی
شهرین اعتقد داریتک ابممشاک
عوج تمشی گمت بالهم تهنینی
عفت المستحی ما ارید اضربک صوط
اسجنک واللّه اسجنک و انهض ابحیلی
گلبی مو عدو گلبی تراچی ابعوز
اریدک تعترف بیّه او تبارینی
اریدن چلمه وحده اتفرّج المخنوگ
لو تبعد صدگ لو تگرب احچیلی
یا وسفه العمر خلّصته بیک ارماد
مثل تنور صایر تلهب ابلیلی
ولک عوف الیضدنه اگباله مفرگ موت
تتحمل ؟ اعوفک و انت تشلیلی
هذوله ارکاد مای امحمّرین ابطین
قصدهم و اعترف شامت یلاوینی
ما ادری حسد عدهم کره لو غار
یریدونی احبهم من ثگل کیلی
خلیهم جناوی بید دف مبطوط
بس اصواتهم بحلامی تنعیلی
ما تقبل تضل اشبع کتل کل یوم
بحزام المرادی ایضربک افتینی
دلّیتک درب لو تمشی بیه تمتاز
ما یمّه الخطر و ابنصّه تلگینی
اضل ویاک احن لمّن یجینه الشیب
و احطّک بالگلب واسمک ینادینی
لان انت حیاتی واندمجت اویاک
ما اگدر اترکک لا تعادینی
قصیر الذمّه اشوفک لاکن المقصود
لیلو وی جمرّز شافتک عینی
ذهب صافی او جمالک یزهی یسبینی
ازورک کون ازورک گلبی داعینی
من الشاعر الشعبی:
جاسم ثعلبی (الحسّانی) 25/03/1397

غزل ملّیت الحزن
حطّمنی الحزن تابعنی حد الموت
ما  یتفاهم اویای ابمناشیره
جلست اویاه حزین اموسد العبرات
دگ نعشی او ضرب جسمی ابمسامیره
تمنّیته عشگ یسهرنی بالامال
و ایحلل حبیبی افکاره بالسیره
ولاکن تابعانی او ما رحم هیهات
متوسّل کلام القوه تقدیره
شتل برض السهر فکر و طلایب زور
بحلام الصبح مرسومه تعبیره
العشگ مرود کحل صایرله بالعینین
او گلب المنحبس بالفرگه تطهیره
قاید جیش هاجم بالنبال او دان
گلب هایج ختل و الفخر تحریره
بالشر ملتبس حارمنی نوم اللیل
او بدموع العیون التجر تمریره
یختل بالقدر و ایفخخ احچایات
فلم من هالمصیبه ابغفل تصویره
تحنّیت اعلی موج البحر و الدم سال
من شریان عگلی او زحف تطویره
یا طیر الحمام اتون حبیبک شال
قول او فعل صامد شالته الغیره
تضل الذکریات اتحاشم الیبچون
مثل ریح الشمال ابشوره تحذیره
قاوم یا گلب لا تنقدر للموت
غریب الموت وقت الضیج تفسیره
الظلام ایفوت و الفرگه التهاوی  البین
او بجفون الهجر تثبت معاییره
شبه برکان ینفت و الدموع اتثور
یتساقط علی العذّال  تبشیره
خراطیم الوکت متحارب اهل العوز
و المغیّم یفر مستقبله ایغیره
مو واجب نحیب ایحشّم العذّال
ولا دمعة حزن بجفونی تقطیره
یلوم الماعرف ضایج یهد بسلاح
من حقه الدفاع او صوته تبریره
یا معضد ذهب یالحاکم اکحیلان
یا طور العذب یمفرّح الدیره
ضحیّه قدمّیت الروح الک یفلان
فدوه الروح خل الشامت ابحیره
جاسم ثعلبی (الحسّانی) 18/02/1397

یا ساقی حرم

پا شو حالا ، تا نبینم ، علمت  رویِ  زمینه

پاشو حالا،نمیدونم،چی بگم من به سکینه

نرو ، پشت و پناهِ  حرم ، ساقی آب آورم

خالیِ   دور   و   برم ،  ای  امیرِ  لشکرم

***

هسّه انهض،خل اشوفک، و العلم  بیدک رهینه

گوم هسّه،اشلون افهمک،تربی الدربک سکینه

لاتروح ، هز بیدک العلم ، یا ساقی الحرّم

وحدی عفتونی اشعجب،یا کفیلی یا شهم

***

یا اباالفضل، ای برادر،دل به دیدارت نشسته

دیر کردی،یبن امّی  ، نمی دونی دل شکسته

بیا،نرو ساقی لب تشنگان،بیا نروای کفیلِ ماندگان

آتش زدن خیمه ها   ،   بیا بیا ای قمر در آسمان

***

یبو فاضل  ،   یا عضیدی  ،  قلبی متحمّل عذاب

اطفال عطشانه او ضماها،تعکس ابعینی السراب

اتأخّریت،العجل یا ساقی الفواطم

العجل العجل یا کفیل  الهواشم

وین اخی شعلوا الخیّم،العجل یا قمر یضوی المعالم

***

دو کفش بریده،تشنگی رو کشیده،

 علقمی آبش خروشان

می خورد ، بارون نیزه ، یورشی زد  مرد میدان

خدا، عبّاس تشنه لب، خدا شهادت در طلب

خدا کوبیده کافران، خدا تو روز و نیمه شب

***

انقطع چفّه، الحومه وحده، العلقمی مایه عذب

العطش ضرّه ، ارماح ترمی ،هجم واعیونه تصب

یا الهی ، یبس چبده  ،  قاید ابجیش الحسین

لطم جیمه علی جیمه،او تشهد ابحقه العرب

***

پاشو پاشو،تا نفهمن،که نداریم ما علمدار

برو خیمه تا نبردن  ،  بچّه ها اسیر دربار

چرا خونی پیکرت،زخمی شد بال و پرت

با لبِ تشنه و زخمت،باز شد فرقِ سرت

پراز خون شده بازوی تو،ببین دوابروی تو

نیزه  شکسته   رو   سینه  و  پهلوی  تو

بلند شو عباس پاشو، نباید علم رو زمین  بیفته

بلند شو سرورم ، بجون زهرا چشام هرگزنخفته

***

گوم خویه،حتّی تعلن،صولتک و العلم بیدک

ارجع، اتعنّه الخیمنه،قبل لا یهجم عضیدک

لیش دمّک غسّلاک،لیش  مجروح  ابقفاک

ادری عطشان او خریرک،الضربه البراسک اذاک

جسمک امخضّب جروحه،اخوک وحده لا تعوفه

رمح جارح وسط گلبک،گوم ساعدنه او نشوفه

قوم یا عباس و اهجم،والعلم هزه  ابمحنتک

گوم یاخویه ندبتک  ،  الزهرا تروی ابقصّتک

شاعر اهل البیت:جاسم ثعلبی(الحسّانی)

08/07/1396