سفیر الحب

جیناک متعنین الک یبن الزچیه ، انعازی شباب الی قضت بلغاضریـــــــــــــــه

***

جیناک و الدمعه تصب ما گطع جرها ، یا شجره من آل النبی او حبک ثمرها

الدنیا شمس الملحمه وانت گمرها ، باقی اسمکم لل ابد بلمرجعیــــــــــــــــه

***

یا نور یا شمس الضحی اسمک املنه ، لا تبتعد عن الگلب هجرک کتلنـــــه

بصدورنه ضربت علی او ذبحک حملنه ، ما ننساء کل الی جرا یبن الابیه

***

عل عهد باقی هلگلب یحسین اجیناک ، عالی مقامک للابد بلکوفه زرناک

تدری المحبه بلگلب و الگلب یهواک ، انت بدر حیدر علی حامی الحمیــه

***

حبیت اعلّگ رایتک بصدور الاجناب ، خل تعلم العالم جمع ذکره امن الاحــــباب

و اتعلی بسمک فی الامم هل گمر ماغاب ، و انشر افعالک بلشعر واهدی التحیه

***

ملعون کلمن عاندک یا سید الامجاد ، قاید قدت بلمعرکه لمعه امن الاسیــــاد

من بعدک انسد الغدر و الظلم لا عاد ،  حیث المصیبه ابکربلا اعظم وصیّه

***

یا شیعی غسّل روحک ابهای العقیده ، صفی الگلب گایل علی ثوره مجیـده

حب الحسین او سلوته العمرک یزیده ، جرب حیاتک یا اخی منّی هدیه

***

خادم اهل البیت : جاسم محمد الجبیره الحسانی الســـــــــــــــــاری

جاسم ثعلبی ( حسّانــــــــــــــــــــــــــــــــــــی) 31/08/1391

حر به هفتاد و دو تن پیوسته است ، به کلام ابن علی دل بسته اســــــــــــــــــــــــت

خبرِ پیوستنش هر جا رسید ، جنگجویانی فرستاده یزیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد

راه سیرِ قافله مختل نمود ، اولّین درگیری در کوفه گشــــــــــــــــــــــــــــــــود

حرو یارانش صفا دادند براز ، در دفاعش دید یک رکنِ نمــــــــــــــــــــــــــــــــاز

پیشِ رهبر رفت و زانو را زده ، گفت سرور جان اجازه را بــــــــــــــــــــــــــده

قومِ دشمن زاده ی شیطان شدند ، قصدِ نابودیِ هر انسان شدنــــــــــــــــــــــــــــد

پیر گشتم خسته ام از این ستم ، رخصتی ده تا بچرخانم علـــــــــــــــــــــــــــــم

رجز داد آزاده ام آزاد کن ، ای حسین زخمِ دلم امـــــــــــــــــــــــــــــــــداد کن

ای حسین تو را به جانِ مادرت ، ای دلاور یاورم کن آخــــــــــــــــــــــــــــرت

سوختم عمری به افکار و نیاز ،  در دلِ آمال و شب هــــــــــــــــــــــایِ دراز

ای خدا بخشش طلب کرده دلم ، شاهدم بار دگر عـــــــــرب و عجـــــــــــم

توبه کردم تو ببخش از آن خطا ، راهِ آب از جان بستم ای خــــــــــــــــــــدا

یا حسین این جسمِ دفنش رسمِ توست ، دست ناحق نزند از خصم توســــــت

دل فدا کردم رهت ناچیز بود ، در جوارت باشم این دل را ستــــــــــــــــود

سوی قومِ خصم مشتش روی کرد ، ای شمرها آماده ام بهرِ نبــــــــــــــــــــــــرد

آزاد گشتم دل و جان تابیده است  ، مادرم نامِ مرا جوییده اســــــــــــــــــــــــــت

من پشمانم از آن روزهای قبل ، با شما ماندم شنیدم صوتِ طــــــــــــــــــــــــبل

کوفیان از راهِ حق در مانده بود ، بیعت اولادِ پیامبر خوانده بـــــــــــــــــــــود

جانشینانِ به حق مردان اوست ، حکمرانی سهمِ دلبندانِ اوســـــــــــــــــــــــــت

آمدم دل را فدای کیش و جان ، ای تیغ برّان باز کن نیش و زبـــــــــــــــــــان

بینِ قومِ کفر شمشیرش نهان ، می زد و می کشت قومِ ابرهــــــــــــــــــــــــان

سر برید و جنگ کرد و خسته شد ، تیری آمد قلبِ پاکش بسته شــــــــــــد

با شجاعت دل به دلبانش چو داد ، در قیامت  قصرِ زیبایی نــــــــــــــــــــهاد

روحِ آن با روحِ یاران رفته است ، در بهشتش جایِ نیکان جسته اســــــت

حر و همراهان همه نقشِ زمین ، یاوران بر داشتند جسمِ امیـــــــــــــــــن

سرورم عبّاس و یارانش چو حور ،  حمل کردند حر وافرادش  به گور

منتظر سروده ی بعدی جنگِ طف 7  حمله ی علی اکبر علیه السلام باشید

سال طوفان الظلم برکانهه ، اتجمّعت بلکوفه کل احزانـــــــــــــــهه

***

جرّت اجیوش او محارب للحسین ، بلطف العتبات مکتوبه او حنیـــن

وین ابو الحسنین سید الشاکرین ، احسین بلطف وحده شد ارسانهه

***

دگّت اطبول الکفر و اتحاشمت ، ابرشوه و ابطاعة یزید اتلملمت

منهه گوم الحر اخیر اتندمت ، باعت الدنیه لجل دیرانهــــــــــــه

***

اتجمّعت و اتصیح یا ثار الولید ، الیوم یاخذ من علی حقه یزیــــــد

اتحاشدت و اترید تهجم من جدید ، اجنود خیّاله ابامر فرسانهه

***

باعوا الجنه او شروا دنیه او جمال ، وین صاحب ذاتهه او کسب الحلال

اجتماع الجنه و و الدنیا محال ، لا تعوف الحگ او تکسر شانـــــــــــهه

***

هذا ابن حیدر علی حامی الدیار ، او ذاک ابن سفیان شاروب الخمار

لا تقیس الجنه و النار ابحوار ، الجنّه للمسلم ثبت جریانهـــــــــــه

***

احسین فکره و العقیده و النظر ، احسین شمس الشاعّه اویاهه الگمر

احسین ناطور الامامه و الدهر ، احسین نجمه بلسماء او عنوانــــــهه

***

احسین ملک امن الملوک العالیه ، احسین دره من معادن غالیه

احسین نوره بلشعر متعالیه ، انملت برسومه ابکثر دیوانهـــــه

***

احسین شمعه للفقیر ابمحنته ، احسین جرعه للعطاشه التبعتــه

احسین قاید علی گوم الندبته ، احسین شاهد یحضر ابمیزانهه

***

خادم اهل البیت : جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی (حسّانــــــــــــــــــــی) 30/08/1391

آخر شب با صلاة آغاز کرد ، بندِ اسبِ خوش رکابش باز کــــــــــــــــــرد

در مدینه ماندگان نالیده اند ، سیرِ طوفانِ شقایق دیده انـــــــــــــــــــــــــــد

بدرقه کردند گل های بهار ، در مسیری سخت جوشان چون قــــــــــطار

قافله در راهِ کوچِ عاشقان ، کاروانی جمع کرده دلبـــــــــــــــــــــــــران

با حسین ابن علی همرزم شد ، ابو الفضل و زینبان در بزم شـــــــــــــــــد

لشکری زیبنده هفتاد و دو تن ، در مهارت صاحب خبره و فـــــــــــــــــن

بچّه و معلول و بیمار داشتند ، چون علی پرچم عدل افراشتــــــــــــــــند

زره پوشیدند به تن مردان دین ، صد تشکر دارد و صد آفریـــــــــــــن

همچو حیدر می درخشیدند به جنگ ، صلح خواهانِ جهانی بی درنــگ

جنگ و خونریزی به دل تحمیل شد ، با تنِ خوشبویِ گل تمثیل شــــــــد

دشمنِ سر سختی آمد دل شکافت ، این همه خونریزی با رحمش نبافــت

بچّه ها گریه کنان زن ها خموش ، مردها آماده و شمشیر بـــــه دوش

راهِ سختی در بیابان طی نمود ، مرحبا بر صبر دل ها ســـــــــی درود

همه مشتاقِ شهادت آمدند ، با شجاعت و قناعت آمدنـــــــــــــــــــــــــــد

چونکه از تسلیم آزرده شدند ، سالها از درد پژمرده شدنــــــــــــــــد

راهِ چاره دعوتِ خلقی به یاد ، عاقبت هر جان محرابش مـــــــــــــــعاد

چند روزی در سفر با گرد و باد ، فکر آینده و غم خیلی زیــــــــاد

تا که در نزدیکی مرزِ عراق ، دیده شد آتشِ خشمــــــــــی داغ داغ

حر و یارانش رهِ قافله بست ، با تعصّب وصلِ مهمانی گسســـــــــــت

خالی شد از آب تر خورجین ها ، بچّه ها گریان و تشنـــــه ای خدا

راهِ آب ابن یزید را دور زد ، مانعی گشته مگر جنگ و نبـــــــــــرد

قافله در جوشِ بر گشتن همی ، لیک حر مانع شده با ماتمــــــــــــی

آب کم دارند و هر سو بسته شد ، پس و پیشِ عشقِ دل سر بسته شد

یک نشستی جور شد پایِ زمین ، حر و یارانش و عبّاس و حســـین

فکر کرده حر حسین باطل طلب ، نمی دانسته حسین صاحب نسب

همان لحظه حر به تعظیمی پرید ، پایِ ابن فاطمه با جان کشـــــــید

بوس کرده روی دلبر شادمان ، از پشیمانی به دل کرده نهــــــــــــان

رفت با قومش سخنرانی گشود ، گفت حر تسلیمِ عشقِ خود نمــــــود

هر که با حر دوست دارد جنّت است ، با سلام و حسِ عشق و لذّت است

همدوش گردد با امام مسلمین ، همقطاران این حسین است این حســــــــــین

در صدی با حر به اسلام آمدند ، عده ی دیگر درِ دشمن زدنــــــــــــــــــــــد

حر و فرزندان و خویشان در ختام ، همرهی کردند حسین در هر پیام

ظفر مندان در سفر رفتند به پیش ، زیر چتر آن خدا با قوم و خویــــش

ضمنِ شکرِآن  خدا با صد سلام ، پرواز کردند چون پرستوهـــــــا به دام

جاسم ثعلبی ( حسّانــــــــــــــــــــــــــــــــــــی ) 30/08/1391

منتظر سروده بعدی جنگ طف 6  حر و فرزندش در راه شهادت

اهلِ کوفه دل تکلّف کرده اند ، شکل قوم عاد  تخلّف کــــــــــــــــــــــــــــــــرده اند

نامه ها ارسال کردند دعوتش ، با دل استقبال کردند همتّــــــــــــــــــــــــــــــــــش

راویان گویا که پی در پی رسید ، مخبرِ دعوت شدند ضدِ یزیـــــــــــــــــــــــــــد

ظاهراً خواهان بیعت با حسین ، رشوه خوارانِ دل مستکبریــــــــــــــــــــــــــــن

شیر در راهِ شفاعت آمده ،  گام در راهِ عدالت ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــر زده

در دلِ دریا رسید ابنِ عقیل ، فتنه در کوفه فروزان شد چو ســــــــــــــــــــیل

وقتی مسلم پا نهاد شهرِ علی ، ظلم و استبداد کوبیده دلـــــــــــــــــــــــــــــــــی

صد هزاراز دلبران بدنام شدند ، با عنادِ حاکمان اعدام شدنـــــــــــــــــــــــــــــد

شهر کوفه شهرِ پر آشوب و سرد ، شهر اصنام غالب و مغلــــــــــــــوبِ  درد

هر کجا تخت و وزیری خفته اند ،  با هزاران حارصی آورده انــــــــــــــــــــد

جای جایِ شهر تاریک و خموش ، مسلمم در زیر دیگِ غم به جـــــــــــــــوش

پای در دروازه ی شهری گشود ،  حرفِ دل در قلب و گیرنده نبـــــــــــــــود

خبر مسلم به کوفه چون رسید ، دور خود یک تن به جز طوعه ندیـــــــــد

درِ رحمت بسته شد از آن صفا ، اعلام شد خبثِ یزیدِ بی وفـــــــــــــــــــــــــا

مردِ خسته چون سرِ کوچه رسید ، از کلاغان سیاه دعوت ندیــــــــــــــــد

زنِ پیری در خیابان دیده است ، رازِ خود با مهربانی خوانده اســـــــــــــت

با متانت قدم در خانه نهاد ، از خستگی در خواب درباری فــــــــــــــــــــتاد

موجِ سربازان مسلّح با زری ، در خیابان گشت در پی اخـــــــــــــــــــــتری

خبر در دربارِ ظالم پخش شد ، مسلم آمد در کناری نقش شـــــــــــــــــــــد

توده توده لشکر آمد نزدِ آن ، در سکوتِ شب نشستند رصــــــــــــــــــدِ آن

طوعه با مرشد دلی بیدار کرد ، خبرِ از درگیریِ اشرار کـــــــــــــــــرد

مردِ میدان دست بر شمشیر کشید ، هر که آمد در کنارش سر بریــــــــد

پاره پاره گشت دیوارِ ستاد ، از خستگی یار دل از حمله  فــــــــــــــــــــتاد

سیلی از دشمن به طعنش سوختند ، از قیامت ترس دل افروختــــــــــــــند

طوعه با هلهله و آه و هوار ، همرهی کرده مهمانش در دیــــــــــــــــــار

با وفایش سر و جسمش تیر خورد ، حرفِ آخر اشهد ان را دیر  بـــرد

شیر درنده به یک جایی رسید ، از همه جاها مسیر دل ندیـــــــــــــــــــد

کثرتِ سرباز و غربت این دلیر ، دستِ قربانگاهِ باطل شد اســـــــــــــیر

با حماقت دست و پا حلقه زدند ، سر کشان نزد امیری برده انــــــــــــــــد

حکمِ ظالم بر دلِ جوشیده خون ،  قله ی قصرِ ستم شد سرنگـــــــــــون

ماند جسمش در کنارِ دیده ها ، خواندند الفاظ قهرش زنــــــــــــــده ها

اولین مظلوم دل در کوفه سوخت ، با شجاعت دل به سردارش فروخت

این خبر در کوفه پیچیده چنان ،  حسین در راهش شنید این تک بیـــان

سخت آزرده شده  دل از جفا،  در سفر  سفیر دردش شد فــــــــــــــدا

منتظر سروده ی بعدی جنگ طف 5 سختی ســـــــــفر و

اعتراض قافله ی امام توسط لشکر حر بن یزید الریاحی

شیرِ حق قانون خود تعدیل  داد  ، مجلس شورای خود تشکیـــــــــل داد

صد نظر دادند و بحث و گفتگو ، مسندش از عدل و داد و قصّه گــــــو

عاقبت تصمیم دل را جور کرد ، کلبه ی خاموش حق پر نور کـــــرد

مردِ جنگ و صلح یاور دیده است ، مسلمِ زیبا سخن سنجیده اســـــــت

گامِ اوّل داد پیغامی نشان ، مردی عاقل داورِ شیرین بیــــــــــــــــــــــان

نامه ی بیعت به ایشان داده بود ، شیر میدان بدعتِ حق زاده بــــــــــــود

مسلم از مردان  و سرداری شجاع ، با زن و فرزند و جان کرده وداع

اوست از خویشانِ دلبندِ امام ، ماهر و شمشیر زن زیبنده نــــــــــــــــــام

قد بالایش ، رُخش ، همچون هلال ، باز تابش در مدینه خوانده فـــــــال

از گوهرِ نابِ امامت زاده شد ، جامِ نابی از شهادت داده شــــــــــــــــــــــد

از رهروانِ سطحِ اول در کلام ، از دلش می ریزد ارکانِ ســـــــــــــلام

قاریِ قرآن و در تفسیر تک است ، در قضاوت با همه یاران یک اســـت

دست او چون پنجه ی یک شیر بود ، بهترین بازیگرِ شمشیر بــــــــــود

در تمامِ لحظه ها همراهِ اوست ، در لشکرِ یارانِ حق سربازِ اوســــــــت

پسر عمویش بدین محنت شتافت ، دردِ هم خونش بهانه دل نیافـــــــت

رفت از راهی به فرمانِ امیر ، چون شتابِ باد طی کرده مســــــــیر

اجر و پاداش همه با امام حسین سرور شهیـــــــــدان

سروده ی بعدی جنگ طف 4 مسلم بن عقیل در کوفه

در نشست یاوران تصدیق شد ، بیعت و تسلیم دل تعلیق شــد

راهِ دشواری پسندید از نشست ، هجرتش سوی مریدان را نبـست

همه قوم و خویش دعوت کرده بود ، زینب و عباس را هم خوانده بود

جمع شد محفل به دیداری کنون ، بیت آل مصطفی رکن و ستـون

مشورت گردید با یارانِ خود ، رای گیری کرده در گفت و شنـود

همه مشتاقِ شهادت گشته اند ، مرد و زن از جور دشمن خسته اند

داد و فریاد و توانایی یزید ، راهِ صلح ابن علی کم کم برید

صبر نافذ شد نگو خیلی زیاد ، بر درون قلب و دل سیلی فتاد

صد هزاران نامه خواند از دعوتش ، با دل و جان کف زدن از ملتّش

کوچ رفتن در بیابان سخت هست ، رویِ دوش چهار پایان رخت بست

قصه ی رفتن درون ِ دل بکاشت ، بچّه و زن در سفر همراه داشت

آب و آذوقه و گرمایِ شدید ، نقشه ی هجرت و سختی را کشید

هیچ تردیدی به دل راهی نداد ، ذره از فکرش به خود خواهی نداد

آنچه از غیب آمده بر دل  نوشت ، از درد دنیا می رسد روحش بهشت

عشق حق در سینه اش می کاشته ،شک و تردید از دلش برداشته

بار سنگینِ امامت را چشید ، راهی جز درگیری با دشمن ندید

شور و شوقِ کربلا بیدار شد ، یادوار سروران تکرار شـــــــــد

در همه جایِ جهان آوازه خوان ، جامه ی مشکی زده جان دلبران

عاشقِ بوی گلاب و یاسمین ، در عزایی شب زده ایران زمیــــن

همه جا یارانِ حق دل باختند ، شبه و تشبیه در مسیری ساختند

دل در ایامِ عزا داری چه پاک ، شیر درنده شده یک ذره خاک

همه در مهر حسینی زنده اند ، در مزارش نام او را خوانده اند

این حسین ابنِ علی المرتضی ، بدر دختِ بنت سید المصطفـــــی

از تبارِ هاشمی اصلِ قریش ، با رسولانِ دگر هم قوم و خویش

بحث ار جایی دل آغاز می کند ، ریشه ی فتنه دل و ناز می کند

ابن عبد الله شده فخر الامین ، گوهــــری پیشِ رئوسِ راشدین

دعوتی از راهِ حق دریافت کرد ، بهر انصاف و عدلت یافت کرد

تاج سرور از کمالاتش گرفت ، نزدِ کوهِ نور اوقاتش گرفـــــت

گل در این دشتِ غریبان آفرید ، بت زبت خانه ی دیوان را کشید

نام وی در سرزمین آمد به جا ، با امانت داری و صدق و وفـــــــا

او هزاران درد دنیا را شناخت ، لحظه ای از یاد حق غافل نباخت

با کرم پیچید ابو سفیان را ، سخت آزرده شد از اعـــــــــــیان را

با امیرم دشمنی کرده یزید ، آن خصال خوب رهبر را ندیــــــــــد

نبی در خانه علی را کاشتــــه ، چون گلی زیبا صفت پنداشـــــــــته

خوب روییده علی در محفلش ، همه جا سرو و چه زیبا محضرش

رسم حق پنداشت عشقِ پاک را ، شوهری جز او نجست افلاک را

این درخت ناب شاخه تر زده ، ناب فرزندان  دلیران ســــــــر زده

از حسن بگذشت جنگ و دلفریب ، چونکه دستورش رسید از بهر غیب

صلح با عفریتیان دل باز کرد ، راه جنگش با حسین آغازکـــــــــــــــرد

نامِ زیبایی امامت شد پدید ، بعد از آن سم دادنِ داداش رســــــــــــــــید

کفر و استکبار قصد حکمران ، کوفتند دیوارِ سختِ عابــــــــــدان

قصد آنها ذلّت و تسلیم بود ، لیک یارم سرور تعلیم بــــــــــــــــود

رد نمود آثارِ بیعت با یزید ، با یزیدان سفر در دلها بـــــــــــــــرید

عدّه ای در کوفه مهر افراختند ، همه جاهایِ عراق گل کاشتنــد

علتِ جنگ و شهادت این چنان ، در کتابِ مقتلِ یاران بـــــــخوان

اجرکم مقبول =  منتظر سروده ی جنگ طف 2  باشید

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/08/1391

حفّای اجینه انزورک یسیدی

بلگلب ضل منشورک یسیدی

***

یحسین انت رایت الحق و السعاده

یحسین ذکرک کل وکت رمز العباده

انت الشمال الّی یهب ، و انت الگمر فوگ السحب

یا شافی گلبی المضطرب ، یا کعبه جینه اندورک یمهجتی

حفّای اجینه انزورک یسیدی

بلگلب ضل منشورک یسیدی

***

سبط النبی انت الفکر عاشور و ایّامه

یا ابن طاها المصطفی و اکتابه و احلامه

آیاته بلکوفه انزلت ، و ابکربله ابیوته انبنت

و الشیعه دگّت و اعلنت ، انت صلاتی یا بدر یا جنتی

حفّای اجینه انزورک یسیدی

بلگلب ضل منشورک یسیدی

***

جیناک مشتاقین الک بلحد تلگونه

اهل العراق اهل الفضل بلعزه کرمونه

دگت مضایف بلدرب ، و اسمک بغی وسط الگلب

من الشمال او للغرب ، یبن الوفی انت صلاتی او سجدتی

حفّای اجینه انزورک یسیدی

بلگلب ضل منشورک یسیدی

***

ابعید الدرب حبک کشف کل تعبی و اهمومی

شایل عتب جیتک غفل بکتابی و اعلومــــــی

انت ابن حیدر علی ، من ابعید اجیتک معتنی

غیر الله و انتم من هو الی ، یا سهرتی انت اعمالی ابدنیتی

حفّای اجینه انزورک یسیدی

بلگلب ضل منشورک یسیدی

***

علی الراغبین الاجرا کل اثر من اشعاری علیهم الاتصال بمدیر المدونه و ان صعب

علیهم الاتصال علیهم   ذکر اسم  الشاعر  فی الطمیات و ...  الصوتیه و التصویریه

جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/08/1391

شور و شوقِ کربلا بیدار شد ، یادوار سروران تکرار شـــــــــد

در همه جایِ جهان آوازه خوان ، جامه ی مشکی زده جان دلبران

عاشقِ بوی گلاب و یاسمین ، در عزایی شب زده ایران زمیــــن

همه جا یارانِ حق دل باختند ، شبه و تشبیه در مسیری ساختند

دل در ایامِ عزا داری چه پاک ، شیر درنده شده یک ذره خاک

همه در مهر حسینی زنده اند ، در مزارش نام او را خوانده اند

این حسین ابنِ علی المرتضی ، بدر دختِ بنت سید المصطفـــــی

از تبارِ هاشمی اصلِ قریش ، با رسولانِ دگر هم قوم و خویش

بحث ار جایی دل آغاز می کند ، ریشه ی فتنه دل و ناز می کند

ابن عبد الله شده فخر الامین ، گوهــــری پیشِ رئوسِ راشدین

دعوتی از راهِ حق دریافت کرد ، بهر انصاف و عدلت یافت کرد

تاج سرور از کمالاتش گرفت ، نزدِ کوهِ نور اوقاتش گرفـــــت

گل در این دشتِ غریبان آفرید ، بت زبت خانه ی دیوان را کشید

نام وی در سرزمین آمد به جا ، با امانت داری و صدق و وفـــــــا

او هزاران درد دنیا را شناخت ، لحظه ای از یاد حق غافل نباخت

با کرم پیچید ابو سفیان را ، سخت آزرده شد از اعـــــــــــیان را

با امیرم دشمنی کرده یزید ، آن خصال خوب رهبر را ندیــــــــــد

نبی در خانه علی را کاشتــــه ، چون گلی زیبا صفت پنداشـــــــــته

خوب روییده علی در محفلش ، همه جا سرو و چه زیبا محضرش

رسم حق پنداشت عشقِ پاک را ، شوهری جز او نجست افلاک را

این درخت ناب شاخه تر زده ، ناب فرزندان  دلیران ســــــــر زده

از حسن بگذشت جنگ و دلفریب ، چونکه دستورش رسید از بهر غیب

صلح با عفریتیان دل باز کرد ، راه جنگش با حسین آغازکـــــــــــــــرد

نامِ زیبایی امامت شد پدید ، بعد از آن سم دادنِ داداش رســــــــــــــــید

کفر و استکبار قصد حکمران ، کوفتند دیوارِ سختِ عابــــــــــدان

قصد آنها ذلّت و تسلیم بود ، لیک یارم سرور تعلیم بــــــــــــــــود

رد نمود آثارِ بیعت با یزید ، با یزیدان سفر در دلها بـــــــــــــــرید

عدّه ای در کوفه مهر افراختند ، همه جاهایِ عراق گل کاشتنــد

علتِ جنگ و شهادت این چنان ، در کتابِ مقتلِ یاران بـــــــخوان

اجرکم مقبول =  منتظر سروده ی جنگ طف 2  باشید

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/08/1391

دگّت طبول الحرب لیلاً ، رعدت و مطرت الغیّوم هذیــــــــــــــرا

فیها جیوش الغدر غد هلهلت ، و فیها ینتسب اخٌ لی یسیــــــــــــرا

جفانی یوماً و بکانی عند حاجزٍ ، و تعذبت الامال به بصیـــــــــــرا

کتمت سری و التقیتُ به  فی العراً ،  ما قبل اعتذاری و بدا یطیرا

***

شلّت یا هو الّی ضرک و انتهینه (و انته هاینه)

دخل بینه العریضی و انتهینــــــــــه ( خلصنه)

احنه اویاک اخوتک و انتهینـــه ( و انت النه)

تبعت العدا لا تعتب علـــــــــــــــــــــــــــــــــــیه

***

لیش شایل ، لیش شایل ، من هو ضرک ، گلبی سایــــــــــــل

لیش شایل ، انت عایل ، لیش ما تحفظلی سرک ، انت عایل

***

من هو الجاک اباذیه ، ابهجرک انضوگ المنیه

وین راحت هل حمیّه ، تدری احبک گلبی گایل

لیش شایل ، انت عایل ، من هو ضرّک گلبی گایل

***

شلّت بللیل او عفتنی ، ابهجرک انت مرضتنـــــی

سلّمت لک من خنتنی ، ابیا حروب ابیا دلایــــــل

لیش شایل ، انت عایل ، من هو ضرّک گلبی گایل

***

یا حسافه الخوه سلّت ، حزنتنی الروح ملّــــــــــــت

الناس بلخوه تعّلت ، خوتک بس بلرسایــــــــــــــل

لیش شایل ، انت عایل ، من هو ضرّک گلبی گایل

***

اصغیر ربیتک ابحضنی ، انه احبک ما تحبنـــــــی

تزعل اعلیه او تسبنی ، ادری منک حضی مایــــل

لیش شایل ، انت عایل ، من هو ضرّک گلبی گایل

***

تابعیت الّی هضمنی ، بلشداید ما رحمنـــــــــــــــــی

تدری اخذ روحی او ظلمنی ، ما گلت بس هوه گایل

لیش شایل ، انت عایل ، من هو ضرّک گلبی گایـــل

***

هدفیت او رحم ربّی ، طشریت او ستر گلبـــــــی

اتلبدیت او روحی تربی ، من طرفنه الغیض زایل

لیش شایل ، انت عایل ، من هو ضرّک گلبی گایل

***

جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

25/08/1391

آمدم پیشت حسینم آمدم ، با دلی خاشع به دینم آمــــدم

بارگاهت نور می تابد به دل ، دل فدایِ تو حبیبم آمدم

***

آمدم دستت ببوسم ، آمدم خونم بجوشم

آمدم برهنه پایم ، آمدم مهرت بنوشـــم

***

در کربلا ایثارِ مردان دیده شد ، گلِ زیبایِ امامت زنده شـــــــــــد

مهدیا کویت همین شن های پاک ، نوری بر گلدسته ها تابیده شد

***

نور تو تابیده شد ، در دیارم دیده شــــد

شاهراهِ دین ما ، با حسین سنجیده شد

***

یا علی فرمان بده ما حاضریم ، با حسین ابن علی همسنگریــــــــــم

قلبِ ما شیعه همه غرقِ به خون ، عزتت با جان و دل را می خریم

***

اشک هایم را ببین ، حرفِ دل حسین حسین

آمدم یبن فاطمه ، دست بوسم نازنیــــــــن

***

خسته شد دل از جفایِ روزگار ، همه جایِ این جهان درد و دمار

تو کجایی یاورم  اشکم  ببین ، بهترین یاران دل در تار و مـــــار

***

رهبرم دردش نهان ، مهدی کو صاحب زمان

العجل کن ای عزیز ، دل نگارت شادمـــــان

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/08/1391

چه خوشحال آمدی پیشم ، دل از مهمانیت ممنون

خدا شاهد درون دل ، تو لیلایی و من مجنـــــون

***

تو زندانبانِ تفسیری ، کتابِ عشقِ تو درســــــم

دلم ساقیِ باغِ تو ، از آن خشک سالی می ترسم

***

سئوالم واضح و زیبا ست ، دلت با دلم می مانــــــد؟

سر برجِ هرم در مصر ، سرودِ عشق می خواند؟

***

کنارِ پادشاهِ غم ، همیشه می نوازم تـــــــار

به یادت هستم و امّا ، طلوعِ فجرِ دل بیدار

***

گل عشقم بیا بیرون ، چراغِ زندگی روشـــــــن

کنارم باش در سختی  ، چه تلخی دارد این مسکن

***

بمون پیشم گلِ نرجس ، دلم معتاد تو گشتـــــــــــه

دروغش مصلحت آمیز ، به یوسف خیلی وابسته

***

بگیر پیراهنِ خونین ، منم یوسف تو یعقوبــــی

خیانت آشکار بوده ، تو بر داغِ دل می کوبی

***

زلیخا آرزویش بود ، سه لبخندی بیاویــــزد

سر انگشتِ غم پاره ، چو دریا خون می ریزد

***

بیا انگشت بشماریم ، منم یوسف زلیخا کـــــــــــــو؟

زلیخا هجرش از یوسف ، و یوسف دار زد از نـــو

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 23/08/1391

ساروا اولاد الشهید المرتضی ، امن المدینه اشبول سید المصطــفی

قاصده التحریر من ظلم المضی ،  اسباع  واسیوف او بیارق حامله

کربله یا کربله یا کربله  ،  احسین بلمیدان  وحده ابهل فلـــــــه

***

اتجنّدت صدقان و اشیوخ او نسّاب ، طرّت ادروب البعیده او ما تهّاب

قاصده الثوره العظیمه هل شباب ، اهداف معدوده ابگلبهه شایلــــــه

کربله یا کربله یا کربله  ،  احسین بلمیدان  وحده ابهل فـــــــــــله

***

التمت اعلی احسین و اتسل بلسیوف ، خوش ترحیب ابتدا لجل الضیوف

عطش و احرور او تعب زینب تشوف ، هل عجیده ادموع من دم سایلــه

کربله یا کربله یا کربله  ،  احسین بلمیدان  وحده ابهل فلـــــــــــــــه

***

عطشوا الاطفال صاحو یا حسین ،  هذا یومه العطش ضرنه عمنه وین

اعیال بلصحرا عطاشه یا امین ، الحد من الگوم التقاتل حایلـــــــــــــــه

کربله یا کربله یا کربله  ،  احسین بلمیدان  وحده ابهل فلـــــــــــه

***

صاح ملعون الشمر وین الحسین ، الیوم بلکوفه انتظر حرب الحنین

امر من الکفر صادر معتنین ،  ناخذ ابراس الحسین الحرملـــــــــــه

کربله یا کربله یا کربله  ،  احسین بلمیدان  وحده ابهل فــــــــــله

***

صاح عبّاس  ابتعد شمر العین ، جاک  متعنیک ابن سید الامین

گوم جرد سیفک او کف الونین ،  ما اتحمّل کل هذیر حاملــه

کربله یا کربله یا کربله  ،  احسین بلمیدان  وحده ابهل فله

***

خادم اهل البیت جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

24/08/1391

اذکرک  وارد ازورک یوم ونسه( انسه)

لان حبّک ابّطن الگلب ونســـــــه ( وناسه)

تبعتک من صغر للشیب ونســـــــــه ( اسم)

صبغت الراس من خوف المنیـــــــــــــــــــه

***

سئلنی الدهر لغز او حرت بل حـــل (الجواب)

صعب ما فسّریته او گلّت بل حــل (فی الحال)

الگلب رادک تجیله الیوم بل حل (ابلحظه)

تجیله لو یجیک ابهل مسیـــــــــــــــــــــــــه

***

کثیر امن الطلایب شفت و ادّیــــت ( خسرت)

و اهوای اخشوف وسط الگلب ودّیت (حبیت)

الک مرسال اجه مخصوص ودّیت (ارسلت)

عتب گلبی علی الما نشد بیــــــــــــــــــــــــه

***

ابکلامک حیل لب الگلب مسّیـــــــت (اذّیت)

تدیر العین منّی او گلت مسّیــــت (سلّمت)

بختی دهوراک او گلّت مسّیت (ماسات)

اذا اتخالفنی تلفاک الاذیــــــــــــــــــــــــــه

***

الف عجده الحبیبی الروح حلّــــت ( فتحت)

او علی احسابک ابّطن النهر حلّت ( حالت)

طلبته بوسه اریدن گال حلــــــــــــّت(لا)

نکر تعبی او ترک ضیمه علیـــــــــــــه

***

ابّطن بحر الفتن محبوبی مـــــــا رد (مای راد)

سگیته او غاص تحت المای ما رد ( ما رجع)

طفل ربیته لمن کبر مـــــــــــــا رد ( تمرد)

احترمته او گام یتدلل علیــــــــــــــــــــــــه

***

رکب ولفی او زرگنه الزمن بلمــای(بل مای)

و ابطن البحر شلّه صدر بلمــــــــای (بلمی)

شلی ابعمری اضل اسعید بلمای(بدون امی)

عساه هل عمر لا طال اباذیــــــــــــــــــــــه

***

جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی (حسّانی) 23/08/1391

دلم در غمی اسیره ، لبِ دریا برده بــــــودم

در کنارِ موجِ دریا ، گوش داده تک سرودم

***

خواندم غزل برایش ، با صدا و نی و نایـــــم

مثلِ گربه ی ملوسی ، لیس می زد نوکِ پایم

***

سوختی قلبم فرشته ، جسممُ صد پاره کــــــــردی

پاک کن آن اشک چشمات ، قلبِ من آواره کردی

***

تا که افسرده نمانی ، دل از تنهایی کشــــــــــیدم

در کنارت شاد و خندان ، از غم و غصه بریدم

***

دلم آوازش چه زیبا ، لحظه ها زمزمه می کــرد

گوش دادم نغمه هایش ، بارانش نم نمه می کرد

***

عاشقی دلم را کشته ، سالها در آن عذابـــــــــش

ندیده خوشی دو روزی ، آب شد دل در مذابش

***

سوختم در قطره های ، بارشِ نم نم دوســـــتان

بی وفا بودند همیشه ، در تظاهر شاد و خندان

***

غم اول از کسی بود ، به دلم رحم نکــرده

زیرِ آسمان و ابرش ، حقِ دل سهم نکرده

***

غم دوم از دلیری ، سالها همـــــــــــرزمِ دردم

وقتی رو کرسی نشسته ، دلمُ بی خانه کردم

***

درد سوم دل من ، پوسیدم در این گرانی

قیمتی نداره قلبم ، از فشارِ زندگانــی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی)23/08/1391

نبشَ القبر همّی و اندعانی بســــرقةٍ

کشفَ التراب و و جد قلبی محزونُ

طر الجراب و اعتدی علی عزتی

تبعنّی فی دار مماتی ملعــــــــــــونُ

نادتهُ جاریتةً کف الاذا  و اندحــر

یا الم الدهر فی حبهِ مسنـــــــــونُ

جفانی و بغت جثتی مکشوفـــــــــةً

کبسَ یداهُ البین و ضمهُ مسجــونُ

***

تبعنی الگبری طر الکفن والهم (اعطانی الهام)

چتفنی او عذبانی  او جرح والهم ( ولاا هم)

ما فاد الصبر شربیت والـــــــــــــهم ( لهمت)

لهمته اسنین ما اثر علیـــــــــــــــــــــــــــــــه

***

تایه هوانه یا یابه ، تایه هوانــــــــــــــه

بین السماء والمای ، تایه هوانــــــــــه

شو مرمرانه یا عینی ، شو مرمرانه

طبعک یبد الذات ، شو مرمرانـــــــه

کفنی بعد شترید ، الحبک انا ما فید

اتفارگنه یو العید ، کلک خیانه یا ایبه کلک خیانه

***

طبیته بیتک یا عینی طبیته بیــــــــــتک

غالی اشتریتک یا عمی غالی اشتریتــک

کف العتب ویای ، ما اریدک انته اهوای

یوم السرت ویای ، غیمک عمانه یا عینی غیمک عمانه

***

لتمر علیه یا داده لتمر علیــــــــــــــــــــه

 ابگلبک وصیّه یا یابه ابگلبک وصــــیّه

تابعنی حدر الگاع ، یا بو العیون اوساع

تشتری ما تنباع ، ما ناسی ضیمک دوم

 ابگلبی مچانه یا عینی ابگلبی مچــــانه

***

ادّنه یمّی یا بیتی ادّنه یمّی ، کثّرت همّی یا عینی کثرت همّی

روح ابعد او خلینی ، امعذبنی کل اسنینــــــــــــــــــــی

انته الذی سابینی ، گلبی ابمچانه یا یابه گلبی ابمچانه

تایه هوانه یا یابه ، تایه هوانــــه

بین السماء والمای ، تایه هوانه

***

جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی (حسّانی) 22/08/1391

در این دنیایِ پهناور ، همش در غصه می سوزم

زخمی در دلم پر خون ،  از آن یارِ بد آمـــوزم

***

نه یارِ با صفا دارم ، نه قلبم راحت از دردش

هزاران وصله با آهم ، سرِ تنهایی مــی دوزم

***

زمانه مشعلش روشن ، به من آموخـــت دودش را

کشیدم دردِ بدبختی ، به عادت شد شب و روزم

***

تک و بی کس در این  محفل ، سرودِ شادی می خواندم

حسود از هر طرف جنبید ، و من بیهوده دلــــسوزم

***

دلم ترسید از آن ابرِ ،  سیاه ِ خیلی وحشتـــناک

ولیکن بارشش زیباست ، به زیباییش مغروضم

***

به هر کس درد دل کردم ، مرا با آتشش سوزاند

ترحّم نیست بر قلبم ، تو شادی ها و بـــه روزم

***

حقیقت مستِ دانایی ، شگفتی آفـــــــــــرید در دل

صد آوایی از آن پیچید ، بدین آوا شب افروزم

***

مرا در کنج خود بگذار ، تو ای یار هزار دردی

مکانِ زیستن با تو ، ندارد عقـــــــــــــلِ فیروزم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 22/08/1391

خاطره موندی تو قلبم ، پاتو بر دار از کنارم

به خدا اگر نرفتی ، تگرگ و بارون می بارم

***

یادته ای دیوِ خسته  ، با صدام بی خونه میشــی

پاک میشه سرنوشتت ، بی دلم دیوونه میشی

***

تو برو با عشقِ نازت ، نمی خوام پیشم بیایی

آتش و دودت تو قلبم ، سوختم از بی وفایـی

***

چند باری نیزه می زد ، دلت در قلبِ دلیرم

از خدا باکی نداری ، نمی ترسی من بمیرم

***

باز هم آواره کردی ، دلم در سرمایِ ســـــــردت

یخ زده گلدون و برگش ، تو حیاطِ عشقِ و دردت

***

ای مگس بر چهره ی دل ، زود پاشو خیلی لوسی

نمی خوام تو رو ببینم ، می دونم تو چاپلوســـی

***

خشک شده دریاچه ی دل ، آبِ دیمت رخنه کـرده

بین رود و شاخه هایش ،نزدِ یاران فتنه کرده

***

تشنه ی لج و لجاجت ، ساقه ی گلها بریدی

دست بردار از تعصب ، مگه تو آدم ندیدی

***

خسته شد دل از نصیحت ، پشتِ اون چراغِ خاموش

جمع کردم حرفِ دل رو ، می برم حراجی بر دوش

***

جاسم ثعلبی ( حسّانی) 21/08/1391

یا غزاله اگبال عینچ واگف آنه ، واعدیتینی  انتظرتچ ما اجیتی

ورّد الموت ابهوانه و انتهینه ، روحی ماعت بلمحنه لو بچیتی

***

بللیل ما نامن اعیونی او سهّرنی ، امّدد اعلی اوسادت الحب و الحـــــنان

حسبه تاخدنی او تردنی امن الخیانه ، ابلا ندامه یبست اشطوط الزمان

***

صبّحت مفلوک ضیّعت المعانی ، اخلاف عینچ ما اود اسکن وحــید

انتی روحی او گلبی حبّچ سودنانی ، سلّمت نجمة هوانه من بعید

***

رکب فوگ الجبل و اتمدد اگلیبی ، ردت اشوف ارسوم شعرچ بلهوا

شعّت انوارچ او عینی رفرفت لچ ، اتمرضت  للجرح ما یاجـــد دوا

***

یا غزاله النوح زاد او کثر همّی ، ابیا مدینه ساکنه خافن اجیچ

دلّی گلبی ایرید یتوادع الگلبچ ، اشکثر متحمل مصایب معتنیـــچ

***

یا غزاله ذلّت الروح او بگینه ، ریشه بلجو طارت ابریح الشمال

یا غزاله العذّب اگلیبی لگیته ، اتحاسدونی ابحبچ اولاد الحلال

***

جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی ( حسّانی)  21 /08/1391

می خونم آهنگِ قلبت ، تو برام نخون دوباره

سوختی برگایِ عشقم ، تو بهارت ای ستــاره

***

می دونم دلت چو دریا ،  ناز نکن دردت به جونم

تو یه ماهی در فروغی ، تابیدی در آسمونـــــــم

***

تقصیرِ دلم نبوده ، قلم رو دفتر نوشتـــــــــــه

قصه ی تو همچنین شد ، درد عشقِ سرنوشته

***

باز هم اومدم پیشت ، عزیزم معذرت می خوام

تو امیدِ قلبِ خستم ، فدایت تمومِ دنـــــــــــــیام

***

همه روزاتُ می نالی ، شبا دلدردُ می گیـــــری

غمِ من مهمون تو شد ، از جهانت خیلی سیری

***

تو بگو هر چه که می خوای، اومدم جبران نمایم

به خدا دلم پشیمون ، عشقِ نابت می ستایــــــــــــم

***

دشمنی با تو ندارم ، نه تو قوچی نه من گرگـــم

تو عسل شیرین کلامی ، روی شاخه ات نشستم

***

وای بر این سرنوشتم ، که تو رو از من گرفته

هنوز اون عطرای زیبات ، رو تنم هر گز نرفته

***

هر دو حالت مونده پیشت ، آشتی یا ابرِ نم نم

زیر بارون بهارت ، بارشِ آب از تو کم کم

***

تا نخندی غم گرفتم  ، خدا حافظ هم نمیگـــــــــم

قهر تو برام چه سنگین ،  یه کوهی بر سر دیگم

***

معنی عربی : المعذره حبیبتی

ابلحظه اگلیبچ قریته ، او لا تعودینی ابعذابـــــــــچ

انتِ الحرقیتی گلبی ، نجمه سلّینی ابکلامـــــــــــچ

***

آنه ادری بحر انتِ ، اتالمت وجعچ ابگلبــــــــــــی

گمر و امضوی هوانه ، بلسما او شتلیتی حبـــی

***

گلبی ما قصّر حنانه  ،  القلم بلدفتر رسمــــــنه

قصتچ صارت عجایب ، ذبح حبنه او ما رحمنه

***

اگلیبی الحاضن خیالچ ، اعتذر یا حبی جیــتچ

هل زمن  هو الظلمنی ،  لیش من طگنی نسیتچ

***

انتِ تعبانه ابهمومچ ، وجع گلبچ مرضانــــــــی

همی سافر لچ و اجالچ ، من هجرتی سودنانی

***

گولی یا ورده و اطلبی ،یمچ امسح کل اذیه

وحق ربچ نادم آنه ، عبدتچ روحی ابخطیه

***

ما کرهتچ ولا لحظه ، لانی ذیب او لانتی نعجه

یا شهد حالی کلامچ ، فوق قصنچ گلبی ینجـــــه

***

احاه یا وکتی او زمانی ، اشلون جرچ من حیاتی

ریحچ ایعطر ابجسمی ،نکهته الاخر مماتـــــی

***

حالتین اویاچ اقبلی ، السماحه لو زعلکـــــــــم

حدر قطرات المصایب ، اتندم اگلیبی ابسفرکم

***

اضحکی او خلینی افرح ، بل امان اگلیبی گاعـــــــد

غیض المدلل کسرنی ، جبل و اعلی االجدرر صاعد

جاسم ثعلبی (حسّانی)  19/08/1391

مار شدم روی زمین ، پیچ دادم قلبِ تو را

راهِ فراری نداری ، داد نزن چرا؟ چرا؟

***

شما و امثالِ  شما ، آتش زدید در هر دلــــــی

شاعر و  خواننده شدند ، با آن صدای بلــبلی

***

حقِ دلم بده نخند ، لبخندِ تو آتـــش زدم

از تو توقّعم زیاد ، بالونِ غم بادش زدم

***

قهرم نیا پیشم برو ، به آخر خط رسیــــدم

دیدم وفا کشته دلت ، از تورِ دردت پریدم

***

تو قاتلی و جنسِ تو ، چه لاله هایی بریدنـــــد

در جنگ های تن به تن ، اندازِتان گل نچیدند

***

در هر دیار و شهر ما ، آباد شده قبر و کــفن

کشتید دلهای جوان ، با نامه و عشق و سخن

***

پوچه همش درد و فریب  ، دلهای ساده  کشته اید

زیر تبر های دروغ ، تو دامِ خونین بــــــرده اید

***

بهشتت و فوت می کنم ، به کوخِ عزتِ دلم

نمی خوامت دلم پره ، پیچیدی در ذلت تنـم

***

دوست دارم هم جنس دل ، فدایِ پایِ دردتان

کاش بشم طبیبِ غم ، درمان کنم دلسردتان

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 17/08/1391

کصرت ارگاب گبلی او نصّبک زمزیر

الزمان العودّک تهجم علی ارتـــــــــــالی

یجی یوم او یعوفک و اصبعک مکــــسور

ایرخّص سوگک النه یلچنت غالــــــــی

***

ارید اصلاح دینک و انته الخسران

ابخشمک مای زاید فتّح ادروبـــــــه

صیغ الطیب بیدک لا تهون النـــاس

او صل اعلی النبی و اتقبّل التوبـــه

***

عرفتک غاسی طبعک من جلست اویاک

تعیب الناس و انته غافل اذنوبـــــــــــک

لاکن ما ترکتک ردت اسومک زیــــن

انتظرت المعرکه یم قاطع احروبک

***

العمر مثل المطر ینزل شطوط اهوای

مثل القطره من تنزل بعد متـــــــــــعود

احنه احباب تذکار الخبر محفوظ

تضل الغبره بلحد شایعه ابکل زود

***

بالک تشتم احد و الدهر نیشــــــــان

صک اسنان حلگک لا تباریلـــــــــه

عمل صالح یمدک و انت تفخر بیه

الحگ اضعیف یحتاج الیتچـــــیله

***

سد الغیبه و اتکتر او علم النــــــــــاس

یمعلم نصحتک اقبل الدعـــــــــــــــــوه

کلام الزین مزروع ابادب و احساس

او خل قلمک محطّه  الکل گلب یروه

***

تنمنم سدّک امشخّل نزف زعـــلان

یا ساعه یطیر او تغرگ الـــــــدیره

ولک یا ضیم یا مال او حلال الجاک

تدگ بگلوب زوارک مسامــــیره

***

نصیحه الی زمیلی حسن محمودی فـــر

جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی (حسّانی)

18/08/1391

بلقطار او سرت وی حارگ دلیلی مو هضیمه

مستحیت الهسه ما طابن اجروحی مو هضیـمه

نشفت الدمعه علی شاطی البصیص او نار شبت

العین طفّت نورها الخاطر هواکم مو هضیمه

***

یا زمان الما درک نوحی مع حبنه او هوانه

یا مرض نبّت اسنونه او بلسماء طایر حنانه

ودعیتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــک

ودعیتک  والعیون اتسیل تجری الیاخیانه

***

ضاعت ارسوم المحنه او ضیّعتهه

بلگلب تنظر الحبک ما شفتهـــــــه

مادریتــــــــــــــــــــــــــــــــــــک

ناظر ارماح السبتنی او ساعدتهه

***

تحسب الموتی دقایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــق

ابلا اجازه رابط السکان بیدک و انته سایق

هدمیت ارکان قصر الحب ابرمشـــــــــــک

کصرّیت الخوه عمداً بلگلب تشعل حرائــــق

***

جوز من هذا الطبع حسن کلامـــک

دیر وجهک للمحب طیب سلامـــک

هیه دنیه اهناک حدهه لا تکاسر

آخر الشط بحر یختم کل ختامک

***

مو ندیمه روحی دشت بلظلیــــــــــمه

اهناک یوم المرحمه او یوم الشتیمه

والله فوگ الراس یشـــــــــــــــــــهد

اهناک افعالک تعد روح الکریمـــــه

***

بلقطار او سرت وی حارگ دلیلی مو هضیمه

مستحیت الهسه ما طابن اجروحی مو هضیـمه

نشفت الدمعه علی شاطی البصیص او نار شبت

العین طفّت نورها الخاطر هواکم مو هضیمه

***

جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی (حسّانی) 17/08/1391

هدیه الی زمیلی واخی عبد المجید العفری

از خوشی بیزار گشته ، دلم خوشبختی نمی خـــواد

درد و بدبختی چه زیباست ، از حسودی عشقم آباد

***

سالها در کسبِ رنگش ، صد کمر با کوله بستم

قفل های سفتِ روزم ، با زبون دندان شکســتم

***

در تبِ راز و نیازم ، سجده بر گلها نمــــودم

عاقبت بدبختی اومد ، اشکِ خونباری گشودم

***

در ره خوشبختی  دیدم  ،  صد هزاران غصه باری

جای اون بدبختی اومد ، روی چرخِ روزگــــاری

***

ترس از اون بدبختی ها بود ، همه جاها رو دویدم

چونکه می ترسم از اسمش ، شهرِ بدبختی رسیدم

***

ای خدا مهرت زیادِ ، زندگی وارونه مســــــــــتِ

آنچه که دل می پسندد ، عکس اون آید خجسته

***

برو خوشبختی نمی خوام ، روی ماهت در دیارم

تو  نباتِ سفت و سختی ، خسته ام دندون بکـــارم

***

دوست دارم گل عشقم ،  من و بدبختی ببینه

ساده و دور از تجمّل ، تا بفهمم در کمیـنه

***

با دو دستم طرد کردم ، جنگِ خوشبختی نــــــمودم

تا که روزی عکش آید ،  می کشم دست از سرودم

***

جاسم ثعلبی(حسّانی) 16/08/1391

یمنور مسیرتنه ، یحسین انت رایاتنه

***

انت آیه للتوحید ، و انت البلگلب رســــــــــــــــمک

یحسین الگلب ینعاک ، روح المصطفی ابجســمک

تبغی تاج فوق الراس ، انسمی اطفالنه اباسمـــــک

کل شیعة علی الکرار ، ابیوم الموزمه اتندبـــــک

یا نور السعاده  اویاک ، اخذ اسروبها ابحلمـــــک

یبن المصرعه المحراب ، ارواح الشیعه اتسلمک

یا عز او کرامه او طیب ، علم المرتضی علمــک

یا بدر او شعاع ایدور ، هل بدر ابجماله اینـــــور

ناتج من عقیدتنــــــه ، یحسین انت رایتــــــــــــنه

***

یوم الاخره یا حید  ، کل گوم ابنبیهه اتگــــــوم

الما عنده عشیره او ناس ، یبغی بلگبر مطمــوم

انت ابکربلا او عاشور ، فدیت الراس للمظلـــــــــوم

جاهدت او ثبت نورک ، ابسماء السابع او معلــــــــوم

اجیوش ایزید من کل صوب ، لم لم عوزها الهلـــیوم

طوّع ناسهه او جرها ، بفلوس او غدر میشـــــــــوم

بس الدرکته الرحمه ، حاسب گلبه حد الّــــــــــــوم

حسب یبغی او یسلیهه ، تاجه او تخته وسط الگوم

ظلمه انشوف دیرتنه ، اذا تلفوا عبادتنــــــــــــــــــه

یمنور مسیرتنــــــــــه ، یحسین انت رایــــــــــتنه

***

خادم اهل البیت : جاسم محمد الجبیره الحسانی الساری

07/08/1391

تو هوایِ شرجی تو ، دلِ من پیشت هنـــوزِ

آفتابِ دل فروزان ، چراغِ دلت نســـــــوزِ

***

شهر تو در آسمونم  ، رمزِ عشقِ بی وفا شــــد

نبضِ قلبت تب کشیده ، حسِ مستِ خنده ها شد

***

تو نباشی این دلِ من ، می زنه کنارِ دریــــــــا

خطر غرق و گزندی ، زیر موجِ و تابِ دنیا

***

اون سرودِ آشنایت ، تو دلم جایش کبــــــــــودِ

وقتِ هجر و تهمتِ دل ، نزن بر قلبم چه زودِ

***

تو برو در باغِ گل ها ، باز کن یه سرنوشتی

تا کجا قلبِ تو بسته ، با زبونت دل می کُشتی

***

تو می دونی کشتنِ دل ، توی دین ما حرومِ

با خیانت ُ اسیری ، زنده بودنش تمــــــومِ

***

دل من رمز تو می خواد ، نمیدی برو همیشـــــــه

خسته ام از داد و فریاد ، رو سرم زدی به تیشه

***

آخرین پیامِ عشقم ، می فرستم همرهِ بــــــــــــــــــاد

فکر کن لحظه ی مرگم ، ناز کن شیون و فـــریاد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/08/1391

دگت اطبول الحرب ، و اتکمّل المــــــــیدان

لبست ادروع الزلم ، واشتدّت الفرســـــــان

و الغیره سلبوها ، و الخیم حرگوهــــــــا

زاد الحسد و الکره ، شعلاه ابن مرجــان

***

صاح الشمر من قرب ، یولاد ابوالحسنیــن

هسّه البراز اقترب ، لمگطّع الچفیــــــــن

اجینه ابنوایانه ،  و ایزید ودّانـــــــــــــه

السدرة المنتهی ، او رسمه اصول الدیــن

***

اتقدم الهه البطل او وزّع روایاهــــــا

المیمنه المیسره ، لصحابه عزلاهـــا

عباس قاد الّوا ، واحسین گلبه ارتوا

افّت ایزید ابفکر ، ابسیفه بتراهــــــا

***

صوت السیوف ابهزج ، لوّح برض کوفان

مجتمعه عرب او عجم ، یمکن نزل طوفان

الاسلام بیت الفکر ، او بنیانه آیه او ذکر

دار الادب والعلم ، لا قتل لا حرمــــــان

***

دم سال بلمعرکه ، سبط النبی المنصـــــــور

ضحّه بصحابه او هله ، او ثبّت الدین اینـور

طاف الحدود ایزید ، یتسمی نصره ابعــید

ما سامحته الخلگ ، او من ظلمه گلبی ایفور

***

شوف الضریح ابذهب ، فی کربلا موجــــود

زارته کل الخلگ ، من کل جنس و احــدود

وایزید قصره انهدم ، ما بقی بس الچــــدم

الاسلام حب او ستر ، غیر الستر مردود

***

یا شیعی نوح ابصبر ، ابچی ابدمع من دم

لجل الحسین او علی ، صفّی الگلب تسلّم

منه الکرامه اتنور ، والرزق منه ایفور

الدمعه تشفی الصدر والمانحب ینــــدم

***

الروح تشکی القدر ، و الغیره باعــــــــــوها

اسرة الدین ابزجر ، للشام دزوهـــــــــــــــا

البس اهدوم السود ، واحزن حزن موعود

فدوه سریت ابهلی ، والجنه لاگوهــــــــا

***

خادم اهل البیت : جاسم امحمد الجبیره الحسانی الساری

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/08/1391

للاجرا علیکم الاتصال بمدیر المدونه عن طریق النظرات  و شکرا

دگت اطبول الحرب ، و اتکمّل المــــــــیدان

لبست ادروع الزلم ، واشتدّت الفرســـــــان

و الغیره سلبوها ، و الخیم حرگوهــــــــا

زاد الحسد و الکره ، شعلاه ابن مرجــان

***

صاح الشمر من قرب ، یولاد ابوالحسنیــن

هسّه البراز اقترب ، لمگطّع الچفیــــــــن

اجینه ابنوایانه ،  و ایزید ودّانـــــــــــــه

السدرة المنتهی ، او رسمه اصول الدیــن

***

اتقدم الهه البطل او وزّع روایاهــــــا

المیمنه المیسره ، لصحابه عزلاهـــا

عباس قاد الّوا ، واحسین گلبه ارتوا

افّت ایزید ابفکر ، ابسیفه بتراهــــــا

***

صوت السیوف ابهزج ، لوّح برض کوفان

مجتمعه عرب او عجم ، یمکن نزل طوفان

الاسلام بیت الفکر ، او بنیانه آیه او ذکر

دار الادب والعلم ، لا قتل لا حرمــــــان

***

دم سال بلمعرکه ، سبط النبی المنصـــــــور

ضحّه بصحابه او هله ، او ثبّت الدین اینـور

طاف الحدود ایزید ، یتسمی نصره ابعــید

ما سامحته الخلگ ، او من ظلمه گلبی ایفور

***

شوف الضریح ابذهب ، فی کربلا موجــــود

زارته کل الخلگ ، من کل جنس و احــدود

وایزید قصره انهدم ، ما بقی بس الچــــدم

الاسلام حب او ستر ، غیر الستر مردود

***

یا شیعی نوح ابصبر ، ابچی ابدمع من دم