سفیر الحب

دوبیتی حکم تیر

تو ای کارفرمایِ زیبنده ریش

نرنجان یتیمی که در بندِ خویش

اگر ریش عقلت رسد در کمال

و گر نه نمایش بیفکن به تیش

***

تو حرفِ سین سارا سادگی هست

تو حرفِ الف گویا زندگی هست

درونِ حرفِ را صدق و صداقت

و حرف آخر الف آیندگی هست

***

زدن بر سرِ بی گناهان خطاست

به زور افکن و دلربایان کجاست

بیا مثلِ من زندگی کن ببین

تو سختی ندیدی نگو بی وفاست

***

دوتا چشم دارم ولی دیده کور

به طوفانِ غم بر افکندم به زور

کجا دل ستانم کجا دادیار

یقین آشیانم پناهم زگور

***

بلا در بلا آیدت بی دواست

نرنجان اسیری که یارش خداست

تو حاکم حکیمی ویا حکم تیر

فقط حکم خالق بدرد آشناست

***

در آتش نشستم ولی چاره چیست

مریضم ولی رنگِ بیماری نیست

زمین آسمان بویِ خون می دهد

فرشته به صورش دمد قرنِ بیست

***

اگر عدل باشد ولایت بهشت

نه مظلوم ماند نه ظالم سرشت

مساوات در خلقت آید پدید

نه بد شانس ماند نه بد سرنوشت

***

اگر گه بپرسی زدزدی خطیر

گناهِ کبیره به چشمش صغیر

به جرأت بگویم کلامش خطاست

به یک چشم بستن به حق دان اسیر

***

ستمگر به ذر در به در نادم است

تو مظلوم ماندن به از ظالم است

طلبکار باشی به درگاه حق

به از بدهکاری خطر قادم است

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/03/1399

غزل اجنبی

سایه به دنبالت شدم ، چرا سراب می شوی

زنده که می کنم دلت ، چرا عذاب می شوی

مستی وسر مستی به غم ، چشیده ای بوی تنم

ناقوسِ بین ما کِرَم ، چرا به خواب می شوی

دیدار و وصلت آرزو ، ای زیورم دوری نگو

ستاره ام دورِ دلت ، چرا شهاب می شوی

پروانه ام با شمع وگل ، در عشق و عاشقی تکم

سنگِ صبورم ای نگین ، بگو لعاب می شوی؟

من ماندم و حرفِ دلت ، گل گفتن و خندیدنت

عابد و ترسم از خدا ، چرا شراب می شوی

مرهم بمان ای همسفر ، زخمِ دلم  دنج خطر

دور نشو از من دگر، خانه خراب می شوی

گم گشته شد عهد و وفا ، از زندگی گشته جدا

می گفتی اجنبی رها ، چرا مذاب می شوی

می نالی از دردِ دلت ، ترسیدن و گم گشتنت

درون جام عاشقت ، چرا حباب می شوی

چه چه بخوان وقتِ رمان ، ای بلبلِ شیرین زبان

خورشید تابان جهان ، چرا نقاب می شوی

بیداریِ روح و نفاق ، تحمّلِ دردِ فراق

در صیقه ی عقدِ طلاق ، بویِ کباب می شوی

نصرت و فرمانِ لبت ، سختی و درمانِ تبت

با شعر وعرفانِ شبت ، ختم کتاب می شوی

آزادگی در زندگی ، با صبر و بویِ بندگی

بر سنگ و دیوارِ عطش ، آبّ گلاب می شوی

لذّتِ زیبای بشر ، جاسم بگو بی دردِ سر

کمک به یارِ در به در ، سفیرِ ناب می شوی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/05/1397

غزلِ رمز عدالت

با نطقِ عشق و عاشقی ، شنیده ام صدایِ تو

ادغام شد حرفِ دلم ، با زنگِ گل نوای تو

تو خنده ات تو معشرت ، آیین و چنگِ دلبرت

همرنگِ روح باورت ، سفیر آن خدایِ تو

اسیرِ حکم انس و جن ، منتظر حکمت اذن

همچو سلیمان نبی ، مطیع هر ندای تو

رمزِ عدالت و وفا ، گهواره بی بند جفا

قطع نشد ولی بدان ، شروعِ هر بلای تو

من ماندم و حرفِ دلت، خندیدن و گل گفتنت

تابیدن و رقصیدنت ، نوید آن شفایِ تو

رحم مکبّر به ستم ، آغوش گرم صد الم

پیمانه های آرزو، مکملِّ دوای تو

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1398

اذ کان عمرکَ طاف الاربعین سنةٍ

فعلیکَ ان تعملَ مایاتی فی کلامی فعیلا

ما تخسر العمر و تربح الصحةَ عزتٍ

یکفیک جمع المال و الانفاق سلسبیلا

عد للحجامةِ فی کل عامٍ ولو  بمرتٍ

حتّی اذا جسمکَ اصحی من الامراض قیلا

اشرب من الماء اذ لم تحسَّ فی عطشٍ

لان قلّت الماء فی الجسم طابعٍ نهیلا

تمرّس بالریاضةِ ساعیاً ولو لحظةٍ

تعاطی مع الاعمال ولو کنت معیلا

فی کل وجبةٍ خذ من الطعام مزةٍ

لا تملاء الکوز حشوةً والفطور کفیلا

تحرّک بالاقدام یومَ شفاک و لیلةٍ

لا تغفز النهر هرباً من الصراط طویلا

ایّاک ان تزعلَ ولو لومةَ لائمٍ

عدّی الجبال و الثقال و السماح ثقیلا

زکّی بمالکَ و اکرم کل ذی محنةٍ

الجود یبغی و بیت الحرص دائماً فی رحیلا

اقنع بما اتاک ربّکَ من نعیمٍ و شفقةٍ

لا تتمنّی قصور الخلق و تحترق سعیرا

تواضعَ امام الناس تری فیهِم محبةٍ

احرق غرورکَ والمتکبّر خلقٌ معیرا

خذ من حلالکَ و سافر واکسب راحةٍ

لو شاب شعرکَ لم یختم العمر مغیرا

عجّل علی نومکَ و السهرات مضرةٍ

یحتامُ قلبکَ للنوم و النوم طهیرا

صلّی بما یوجب علیکَ بالاوقاتَ مسرةٍ

لا مالکَ ینفعکَ ولا اولادکَ مستحیلا

ایّاکَ بالصدق فمن قل صدقهُ قلَّ صدیقهُ

وسامٌ یلاق بک فی لسان الغیب نبیلا

و عامل الناس بالاخلاق ناعمٍ ذی صلةٍ

یعاملکَ اللّه بالاحترام امدٍ طویلا

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 28/03/1399

اصبّح لک صباح الخیر بالخیر

تحب لو ما تحب اسبیر بالخیر

تجی لو ما تجی اتعنّاک بالخیر

قصیت اویای وانت اتعن علیّه

***

صباح الخیر اصبحنّک وسر بیک

خیالی اویاک متعانق و سر بیک

لگیتک فص ذهب فالق وسربیک

امن اصد بعیونک افتر طوط حیّه

***

صباح الخیر اصبح لک وهم بیک

و اذا سامع اترکنّک وهم بیک

احب اطباعک او شکلک وهم بیک

گبل طرت الفجر جنّک هدیّه

***

صباح الخیر اطرّش لک وعد لک

اهوای اجروح اضمدلک وعدلک

الگلب شت او رجع لجلک وعدلک

حلف بسمک بعد میخون بیّه

***

مساء الخیر امسّیلک و اغربیک

گمر بالسماء ایباریلک و غر بیک

سبع بالضیج اعرفنّک و اغر بیک

اعوفک لیش و انت اسناد الیّه

***

ابمساء الخیر اذکرنّک ویهلاک

ابسلامه او ترجع الربعک ویهلاک

بطیت او غیبتک طالت ویهلاک

متی ترجع یبو اطباع الوفیّه

***

تبختر للی صبّح لک و مسّاک

ولا لحظه شعل غیضک و مسّاک

امعدّل عطر ابفیضک و مسّاک

الیخون البیه وفه مات ابردیّه

***

الدنیا اتعوثرت زادت ولمهه

تفز و اتطشّر احبابی ولمهه

الغدروا بیه انسابی ولمهه

الغلط گلبی القبلهم عون الیّه

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 27/03/1399

موال و ابوذیّات مای العذب

یا مالک الروح لهدیلک عتب بس ملک

خیّط بالجروح و اوجودی العذب بس ملک

و ارتاح ویّاک بایعتک ملک بس ملک

ما ترضی تشتاق لو تلعب علی الحب لعب

و ارموشک احنان دمعاتک چسنّی لعب

خلینی اشم الهوی بس وحدی او غیری لعب

ما یسکن اویاک رب الحاشه الک بس ملک

***

الالم زاد الگلب بجفاک شدهن

او صبری ابهجرک العازاک شدهن

اگله اهناک جرح الفاک شدهن

الصبر ما فادنی او یدّن علیّه

***

یا مالک الروح اذّانی الوکت مایرد

و الخاب ضنّه اعتقد من یدعی ابدعاء مایرد

والّی کفر بیک بارضک و السماء مایرد

من حیث رب العرش انت او عظیم الشان

و ابکل قضایا البشر تعرف نوایا الشان

خطارک الوان تغفر کل ذنوب الشان

والّی نسف طاعتک ابمای العذب مایرد

***

اکرونه هددانه ابقتل و انهه

احباب اهوای جرهه العسر ونهه

السبب طغیان فانی البشر ونهه

ابرحمتک و ارحم ابحال البریه

***

غثنی قلقل السعر بفراشه او علی من یمر

کالجبل من نار یتسرسح یعر من یمر

اکره خیاله الضحی من یجبل یطر من یمر

بس اکرم الناس من عان البشر عامله

شدد علی الشین باحسن معمله عامله

و الزاع طیب النفس تشعر من سبب عامله

و الیزرع اخلاق تتمنّی الخلگ من یمر

***

البشر مو حشر من ینغر و عر عر

یهیم ابلافکر ینطر و عر عر

علی البیهم فخر یحثر و عر عر

یموت او تبغی نچباته ابشچیّه

***

هجمت علی دنیای بجیوش او مدافع ترن

محموله جو او بحر و ابارض المعارک ترن

جرحتنی جرحین بس اهل المقابر ترن

لبدت اغرود البعر کلمن دخل بیت له

لو حتّی ردت انسحب ناصب درب بیت له

من شاف نار التفگ خابر عدو بیت له

ما ضاگ بیه الوکت و اجروحی ابعسر شن ترن

***

ذکرت الضمّد اجروحی ولی عون

جفانی او تیّهت دربی والی عون

ابطن گلبی ارسم احدوده و الی عون

مثل عید او فجر و ایمر علیّه

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 13/03/1399 

نسیم الهاب

السبوا طاقة شعبهم عقرباهم

او صیت الذل نهبهم عقرباهم

یجی یوم او نمرهم عقرباهم

الرحم مرفوع ابد ما کو خطیّه

***

اجه وکت الحصاد او منجلک مکسور

سل سیفک یناهی احچایه محچیّه

شد ظهرک او لف چفیتک اعلی الراس

یبن دیرة هلی کافی العبودیّه

ملانه الصبر و الصبر صاح ادخیل

السکوت ابذلّه مرسوم ابمعانیّه

شیل المستحی و النخل دگ ارچاب

ابعزم محتام ظل ینعه ابشواطیّه

و الیرید الکرامه یبذل المجهود

الغیره اویه الغضب تتسمه تربیه

حرام الباع بخته او تابع امر ابلیس

الطلابه اویاه صعبه او ماهی منسیّه

ما ملینه نرگص مثل رگص الدان

من ینزل جمر یجری ابسواجیّه

احنه احفاد حیدر و الحسن و احسین

و ابو فاضل علمنه ابشیمه عربیّه

تربیت محمد خاتم الکونین

ما نقبل ظلم نرفض مبانیّه

مکتوبه الاصاله و الادب و الدین

اعگال الراس متوسد الچفّیه

نزهی بالجمال ابکل نسیم الهاب

یخسه الی یذلهه ارفعهه خاچیّه

التابوت البلانه خله یحمل موت

الموت ایهون للیغزی الحرامیّه

انشدک موته وحده لو عشر موتات

الموت ابعز لیامه اعلنهه تعزیّه

مگرود الکدر لو قربلاله اسباع

الاسد یبگه الاسد و احکامه مجریّه

الاسد لهل الغدر ما یرضخ اشویه

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 16/03/1399

موال للغیّاب

یا صاحبی اویاک محتاجک تِمر بس وامر

و ابعتبت الباب واگفلک تَمر بس وامر

و افراگ الاحباب مالح مستمر بس وامر

وین ارحلت وین بعدیت ابشکل من هلک

و العاف الاحباب تالیته ابندم من هلک

و الغربه صعبه یخی تتحمّل صگد من هلک

واخلافک الزاد حتّی لو تَمر بس وامر

***

عینی اعلی دربک ربت تمطر من دمعهه اوتهل

عاود علیهه الدرب مو هور او تلال اوتهل

یهلال گلبی خلص کل صبری ابغیاب اوتهل

مر بینه مرت عشگ حالوب ابمطر منظره

و اشکی ابهموم الگلب و اکشف غدر من ظره

کحّل اعیونی ابتسم تشفی العگل منظره

عطرک یفور ابنغم عنبر یغالی او تهل

***

یهلال ریتک تمر فتره بس اشمّک و اعد

طالت علی غیبتک حنیت اعلی شوفک و اعد

یا حسرتی اویای مکتوب ابجبینک وعد

گلبی دوا ابنار ما یطفی او یداوی المحن

منکوب من الزمن نچباته علیّه المحن

خلیه جدر طین یتوسد ابمایه المحن

والما وفه اویاک ترکیته ابحچیچه واعد

***

شد العزم یا گلب و ارسم فخر من براء

مرشی الیذمّک غبی خاتل صعد من براء

نیته عذاب او الم یتبسّم کِذَب من براء

یسئل علیک او یطب بیتک ولاکن یذب

اچم حید گبلک گلص باشباچه ابعناده یذب

باع الصله و الرحم  کل حاسد ابناره یذب

التابع اسیاده انشرا او من الطغی من براء

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 10/03/1399

می خوامت و می خوامت دیوانه نشو غمگین

در جامت و در کامت یادِ عاشقی شیرین

گریه راه حلی نیست مستانه نشو هر بار

بیگانه شدی از خود آزارِ هوس سنگین

***

دیوانه نشو عاشق ، عاشق خودِ دیوانه

در جسم اگر دل نیست کو ساکنِ میخانه

زنجیر محبّت را گر پاره شود جاسم

در عالم و در محشر مردم همه بیگانه

***

ای عاشقِ خود باور قلبت به کسی بسپار

تکیه گاهِ بی تکیه دریاب که چون دیوار

دل را که فروشی نیست عفت را که گوید ایست

نفروش به زر و زیور دنبال هوس صد بار

***

قلبت به شرف بگمار دانستی و می داند

فکرِ عاشقی دریاست در یادِ تو می ماند

در خواب سحر بنشین تفسیرِ خبر شیرین

آژیر خطر هر بار در گوشِ تو می خواند

***

طمع در عشقِ رو در رو نمایم

و عشقِ پاک خیلی می ستایم

تو خود را باختی با تن فروشی

نمی ارزی دو ذره خاکِ پایم

***

دیوانه شدی انگار گوشت به خطر هستی

از عمد بدور از من تو کولِ سفر بستی

از چوبِ ضرر پیداست ما را چه گناهی هست

دیدار چنان سخت است در کامِ تو می خوردی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/01/1399

ملمّع کافی البکاء

یا عین کافی البکاء  والراح ما راح

یرجع علیک صبراً و الدموع غرایب

دیوارِ صبرت نما کن به سنگِ مرمری

ضمدی النحاب بالّعاب و الجروح مصائب

ای کاش صبرت به کام تو شود بهشت

لا تنحنین امام الغدر و الشهیق معایب

پیکار سخت است با زمان زنده خوار

غزلان ترعی فی البادیه و السباع حبایب

باز کن دو چشمانت و عشقت آرزوست

و الخطر حادث و دامس و الکنوز عجائب

با حسودان ملامت مکن درد دلت کمین

خذی اللوم منّی مبکراً و الحاسدین قرایب

بپوش آن غریو ناله ی جغدِ شبان دیار

کونی مع اللّه یعصمکَ و الجهار طلایب

به ریسمان خدا بچسب که راه نجات خلق

ما خاب ضنّهُ من کان مع اللّه وهو سایب

دریا کجا و کشتیش لمعه خوانِ محبّت است

ارویک قصّةً تذکر  طوفان نوحٍ وهو شایب

اشکت بریز وقتِ مناجاتِ عرش خلق

ابکی علی ذنبٍ مطرّز بالاعمال ذایب

ما را چو مسافری در زمین بشر گمار

والدنیا و ما فیها زاهیتاً فانیهً  کالسحایب

به نیکو بخوان قصّه ی عمرت به زر نگار

اغرسی الوصال و اسقی به و الدموع مذایب

مایوس نباش هر گز با شکسته بالت اینچنین

ضمّد جروحک بالحذر و الجنات کتایب

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 03/03/1399

تابع اشعاری الفارسیه و العربیه علی العنوان التالی

www.jasemsalabi.loxblog.com

ناری بیّه

انت ما تسئل علیّه

مرت ایّام او لیالی لا خبر لا جت وصیّه

شایل اهمومی اعلی صدری اخشی تگربنی المنِه

ابعدت عنّی او کبر سنّی او زاد همّی تسعر ابگلبی الاذیّه

عذبانی الما کرهته البیتی جبته رحبت له ما طردته اتمنّه اموت ابلا شچیّه

غرگانی اببحر طوفان او ختم موتی ابمکانی شفته جانی من لفانی اتمنّه بس ایشد ادیّه

الطایح ابضیجه او یعالج تنزل ابراسه المفالج بس یبالج لا عمام او لا معالج یا اسف ماکو حمیّه

معنی شعر هرمی:

سوزِ پیری

خیلی سردی تو سراغم نمی گیری

شب و روزم را گذشتم در جفایت بی نظیری

در درونِ سینه غم هست ای دلم شاید کمی دیگر بمیری

از دوریت جان پیر گشتم غم پرستم آتشینم در کمینم سایه تیری

آنکه در قلبم مکانش با زیانش در صفا هست بی وفا هست ای دلم گویا اسیری

مرا در دریایِ طوفانی کشیده عزّت و بخشش ندیده بست دستانم به زیری  با حریری

هر که در سختی فتادند رو سرش سنگی نهادند قوم و خویشش خواب ماندند نه حمایت نه نفیری

مبدع شعر هرمی به زبان عربی و فارسی:

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/03/1399

لا تتفلسف

اشبیک تتفلسف علی ما بیه اصیح

الفلسفه و المنطق ارکان السلام

والعلم و التدبیر و الفن المریح

ما علیک اصبر و افهمک بالختام

ناس متغیره او طبعهه اصبح ملیح

معدن الشر ترمی بذنوب ابسهام

الگاعد اویاه حضه ما یرحم طریح

امساند الظلّام یغفه او ما ینام

اسلوگی صایر ینهش ابسنّه الفضیح

بس فقیر المال ممنوع الکلام

هایه دنیه لو ترابیش الیطیح

طام بخته او لابس ابوجهه اللثام

لا تفلسف منطق الذل اللفیح

شیل راسک لا یغرّک بالمقام

گول لیش اادم او حوا ابلا ضریح

من نبعهم صوغه یاتی الاحترام

واللّه تعبینه یخی من هیچی ناس

العایف اصله ورده نابت بالرکام

گوم حط ایدک بدین الخلّفوک

مو ادویچ الرز علی تصدر مهام

الیعلی مو باسرار و اوعود او نقود

الیعلی بالتقوی الیود بیهه التزام

الیرضی ناسه ایصیر سید بالمضیف

و الحرامی ایبات بالصبخه ابمدام

والعماله اتّوج الماعنده ریح

کلنه نگدر بیهه نوصل للوسام

اید وحده او ما نخاف المایخاف

ابصوت واحد کلنه نتصدی الظلام

نفرش الدیره ابورد و انسوی صیت

الخانوا المگوار بس ولد الحرام

استعجب الکم والفتن دگ الطبول

صیر مثل الحر او ثبت لک نظام

انت من عدنه او تعادینه اشلفاک

احنه طوفان او غضب بالانتقام

اتیتم او تحرگ او خادم للعبید

اتجول شنهی السبب ما عندک عمام؟

شاعر الشعبی : جاسم ثعلبی (الحسّانی) 24/03/1399

حزورات و ابو ذیّات

سئوالی اویاک اطرحنّه وحل بیه

گفل عگلی او بگیت انضخ وحل بیه

من هو التکتل اسمومه وحل بیه

سنه و ایبدّل اثیابه ابخلیّه

***

بشر لا مو بشر من بر وعاده

مثل طبع النساء اشداده و عاده

یغطّی اولاده بثیابه وعاده

ابمثل معروف ابو افعال الذکیّه

***

طیر الطار لا کوشر و لا بط

یطر ابحار لا غاطس و لا بط

لا ریش الچسه جنحه ولا بط

ولا منگار عنده او لا اذیّه

***

کریه العطر بالقانه وعانه

ابحماه متغییره الوانه و عانه

یشافی الجسد و ارکانه و عانه

یبچی الیگص راسه ابلا وعیّه

***

لطیف او جالس احذانه و رانه

یضر بالصحّه صدقانه و رانه

یلوم او یذم ملگانه ورانه

یحب انبوس بیه صبح او مسیّه

***

تطرده اویرجع ایناغی وراعی

او یجالس عادل او طاغی وراعی

مع کل شیخ متلاقی وراعی

النایم ما سلم منّه اباذیّه

***

ذکی او طارش یحل و ایشد وخی لک

یحافظ سرّک او جاهک وخیلک

تشاطر بیه ربع گومک و خی لک

تندبه ابعازتک یدی التحیّه

***

کریم او یکرم الحافک هوالک

هویتک روعة السانک هوالک

تغر لو ما تغر عانک هوالک

غریب اتموت لو عفته اباذیّه

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 20/03/1399

حجب و حرمت

آنکه در سختی مرا ول کرده دادش نرسید

بی گمان باید بگویم عزلتِ خود را خرید

بی گناهان شعله ور در آتش افروزانِ شب

فتنه در جنگِ حسادت بر تهیدستان کشید

سنگِ نمامانِ جاهل آبِ ذوب آتشفشان

رونما کرده عجایب گر عدالت ناپدید

رعد و برقِ ظالمان خاکسترِ گندِ وجود

آب اگر در آسمان بارانِ تر آید نوید

قفل را با هر کلیدی باز کردن مشکل است

دل اگر دردش فراون اشک از چشم آفرید

قاضی باشی یا نباشی خود نگر راهِ صراط

حکم را بردل بخواهی ذلت و خواری وزید

خلق مخلوقِ خدایی که جهان بر پا نمود

رحم منشورِ عبادت طاعت الذل للعبید

پایِ کرسی گر نشستی مستی کردی روزگار

لحظه لحظه بی تامل از خطر باید پرید

دیدِ زندانبانِ جاهل بر اسیرِ بی پناه

عقل معمارِ شفاعت بی طمع باید رهید

ظاهر و باطن درخشان در خزان خورشید وماه

تهمتِ هر بی گناهی جانِ جان دردش شدید

محو در آزردگی ها لذّت و شلّاقِ سرد

تیرِ طماعانِ غافل حجبِ حرمت می درید

مشتی از انسانِ دانا خسته مُردند در مزار

با عذاب و بد بیاری بسته شد راهِ امید

با شعارِ زرنگاری کهنه شد راهِ بهشت

با عمل زیبانگاری حکم قرآنِ مجید

آتش افروزان کجا و دادخواهان را کجا

دنیوی ملعونِ خلقت اخروی جانش سعید

چون ثریا می درخشد خودنما مسئول ناب

چشم بسته کارورزی تا ابد باید دوید

در دو راهی پادشاهی یا اجیر سلطنت

یا حسین آزاده خواهی یا که مزدورِ یزید

جاسم ثعلبی (حسّانی) 18/03/1399

ابوذّیات ماطرات

الزمان الچردس ابهمکم ولمکم

البخت ذاب ابمعانیکم ولمکم

متی تهتز شواربکم ولمکم

الخجل والخوف ذبانه ابردیّه

***

اهمومی اتمرجحن جاعن و لاعن

سبن واتسودنن فگسن ولاعن

علی الما وگفوا ابلاحن ولا عن

اجناب احسب الما عنوا علیّه

***

ابیع الروح الک یسمر ولملاک

التریده ایصیر ما یثگل ولملاک

بعد ما اصیر قاهر لک ولملاک

الدرب مامون حط ایدک بادیّه

***

یناهی لا تلوم الکدر من صاب

مطر ینزل قدر مقتدر من صاب

السهم یخطی البری بالنظر من صاب

المع اللّه ایصیر شیخ ابلاحمیّه

***

یدولاب اشکثر فرفرت و اخطیت

علی البیهم فخر عوثرت و اخطیت

رمیت او ما جزت کررت و اخطیت

نبت رمحک عبث باثنین ادیّه

***

التریده الروح اجرعنّه وحس بیه

مطر ینزل علی غیضه و حس بیه

شریک اویاه اجرعنّه وحس بیه

النجح، والمانجح یبعد علیّه

***

تملّک گلبی یا مالک ملک لک

و اعیش اویاک اکرمنّک ملک لک

الصدگ و العشگ مسکن لک ملک لک

هواک العذب جرنی مو بدیّه

***

اجر شعری واطوره ابغزل و انحاب

علی البیهم وفا اتحطمّت و انحاب

احنه اهل الکرم و الغرم وانحاب

لبو اخدود الشگر حامی الثنیّه

***

سبونی الما بخت عدهم ولا دین

ولا مذنب ابطاریهم ولا دین

تولّد گلبی بالفرگه ولادین

بری من بری مسجون ابقضیّه

***

ختلت او صوّبت رمحک بختلاک

تحسّب ذنب ما عدک بختلاک

یرد ظلمک علی اولادک  بختلاک

فضیحه اتصیر الک مالک خطیّه

***

علمنی زمانی من هو آنی

او رمه کلمن رمانی من هوانی

اتعجّب بالکلانی من هوا  نی

اصیح احاه و اهوه ایلوچ بیّه

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 15/02/1399

سفیر الحب الی کل معلّم

هله بالگاد عالم قلمه بیده اسلاح

او هله ابریح المعلّم طلقه چلماته

مبروک ابحیاتک یا عجید الگوم

بدون انذار بالصف یرمی چیلاته

یا دار الثقافه او یا هلال العید

او یا شمعت مضیف الیضوی من ذاته

یا مرکب امانه او یا هوی الطلّاب

خریج المصانع یربه برباته

مگیوله ابحدیث او شاهد الانسان

نبی بعد النبوه او بینه صولاته

شمس و اتضوی درب المایشوف ایشوف

یبوس ابن الفقیر او حلوه ضحکاته

عطشان ابحیاته او یسگی کل عطشان

یطیب اجروح غیره او ینسه محناته

ما راید دلال او لا یرید المال

راید بس سلامه او تشفی خبراته

دیوان العمامه او مسجد الخطار

شمعه او داویه او معلومه طلباته

یهز الباطل او صادق کلام اوسام

ضد اهل الظلم مطلوبه گعداته

یهاب اللّه او رسوله او خادم اهل البیت

ضد کل باطل او مفهومه رعداته

ارید اللّه یحرسه او یعطی بیه امراد

او مرقد ینبنیله اتزوره شماته

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 12/02/1399

چف النگابه

تتشمت تدحلب تختل الصیاد

و الصیاد طیر ابالهوی ایصیده

لا تگرب له واعی او ینطر الصوبین

ما معتاز لک خاطر تکض ایده

اضن گلبک جبح متعانق اویه ابلیس

او لابس ثوب عرسه امعید ابعیده

وصیتک وصیه او ما خذیت الشور

عفت درب الرجال الباطل اتریده

حبیت الرذاله او خاتل ابدیوان

تحت چف النگابه السافل اتفیده

بالک ترشی مرتد بالهوا سکران

کل عمرک تلف و الماضی اتعیده

الکره لا وین حده امتابعه للموت

تضحک من چذب و الغافل اتصیده

تذبه ابحلگ آفه او تلهمه النیران

یشب ابنار حقدک ینحنی اتریده

ما عندک بخت یالطشریت ابیوت

نحوف الخاین اببیته او نگص ایده

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 16/02/1399

عشقِ پر جوش

می خوامت و می خوامت دیوانه نشو غمگین

در جامت و در کامت یادِ عاشقی شیرین

گریه راه حلی نیست مستانه نشو هر بار

بیگانه شدی از خود آزارِ هوس سنگین

***

دیوانه نشو عاشق ، عاشق خودِ دیوانه

در جسم اگر دل نیست کو ساکنِ میخانه

زنجیر محبّت را گر پاره شود جاسم

در عالم و در محشر مردم همه بیگانه

***

ای عاشقِ خود باور قلبت به کسی بسپار

تکیه گاهِ بی تکیه دریاب که چون دیوار

دل را که فروشی نیست عفت را که گوید ایست

نفروش به زر و زیور دنبال هوس صد بار

***

قلبت به شرف بگمار دانستی و می داند

فکرِ عاشقی دریاست در یادِ تو می ماند

در خواب سحر بنشین تفسیرِ خبر شیرین

آژیر خطر هر بار در گوشِ تو می خواند

***

طمع در عشقِ رو در رو نمایم

و عشقِ پاک خیلی می ستایم

تو خود را باختی با تن فروشی

نمی ارزی دو ذره خاکِ پایم

***

دیوانه شدی انگار گوشت به خطر هستی

از عمد بدور از من تو کولِ سفر بستی

از چوبِ ضرر پیداست ما را چه گناهی هست

دیدار چنان سخت است در کامِ تو می خوردی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/01/1399

دوبیتی کرونا

شبی در خاطراتم می نگارم

تویی میهمان به خاطر می سپارم

دلت سنگ است رفتی بی تشکّر

نباید جای پایت گل بکارم

***

بنازم راز دارِ خوبی و بد

جلوی بد نگاران می شود سد

همیشه ساده دل در غم فروزان

دلم سنگِ زبانم بر سرم زد

***

خدا تو عادلی عدلت نما کن

شبیهِ ماه در عالم رها کن

شب وروز آفریدی بهر ارکان

صراطِ هر ستمدیده جدا کن

***

دلم از خوابِ خفاشان پریده

صدایِ دادخواهان را شنیده

نمی گویم ولی باید بگویم

به سختی دردِ شلاغی کشیده

***

شبِ آخر خطایت را ندیدی

چرا با زور قلبم می کشیدی

دلم بی من خریداری ندارد

اگر دارد تو قبلاً می خریدی

***

پریشانم از این دردِ فراوان

پناهی نیست هر جا گشته زندان

خیابان درد ،خانه مرگ، زمین غرق

کرونا ، زلزله، سیل است و طوفان

***

شنیدم از جهان حالِ و هوایت

نمی ترسم بیا جانم فدایت

کرونا چی؟ خودش باید بترسد

تن و جان آبدیده بی نهایت

***

فروغِ دلبرم چون ماه ماه است

تو ظلمتگاه نور افشان راه است

ولی هر گل بهاری خاری دارد

نمی گویم که یارم بی گناه است

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 08/12/1398

دوبیتی قدسیّت عشق

موروث شده دردم در قلب و شریانم

بیزارم از این عزلت محتاج به درمانم

بیداد نکن ای دل کو یار و کو یاور

در گور و کورستان مرقوم به پیمانم

***

ای عشق دلم بیمار دیوانه نپنداری

درونش قصّه ها بسیار مستانه و غمخواری

ای کاش درش باز است می بینی عزای او

آنوقت پناهی نیست از اشک و دلداری

***

مایوس نشو ای دل جانانه نشو غمگین

عشق و عاشقی زیباست گویا که رهش شیرین

پیری و جوانی را در کسب رهش باز است

دوری زگنه کاری آیین شرف رنگین

***

از عشقِ خجل امروز نادیده و خندیدم

چشمش به طمع مدقوش از عاطفه پرسیدم

قدسیّت حب انگار مخفی به زر و زیور

حاشا زدل دلدار دینار نمی دیدم

***

شعر و شاعری دشت است روییده زگل کاری

هر قطعه نمایی هست از مشعل بیداری

آهنگ بدون رنگ چون رعد بدون زنگ

از دردِ  دل شاعر جوشیده غزل جاری

***

عشق و عاشقی سخت است دلداده پناهی نیست

قدسیّت عشقِ  پاک بی پرده گناهی نیست

مستانه نشو همدم در غفلت خودخواهی

قلبت از خطار بردار از گشت گواهی نیست

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/10/1398

دوبیتی طلای 20

عزیزم عشقِ تو گویا بهارم

نگو بیهوده با تو ماندگارم

چرا غمگین چرا غصّه چرا درد

بدونِ تو جهانی سر به دارم

***

چرا می نالی از دنیا چرا بیهوده سرمستی

همش در فکرِ دیدارم تویی دنیای من هستی

تو شمعی در وجودِ من تو آهی در بیانِ دل

مرا دریاب جانانه نگو دیوانه دل بستی

***

تو میدانِ جدل می شد دوتا دیوانه می تازند

دلِ عاشق و معشوقش به همدیگر نمی بازند

چو ماهی در جمالِ عشق شعاعِ نور می بینم

چرا کشتی و کشتیبان به همدیگر نمی سازند

***

دیوانه نشو دیوار جامِ تو گلش خاریست

عشق و عاشقی سخت است هر گز کارِ هر کس نیست

شجاعت با طراوت را در گنجِ دلت بسپار

دعوت به امانت را سنگین و پرباریست

***

گم گشته دلم بی داد جامِ عاشقی نوشید

دل بسته بدون آزار صد بار کمش بازید

عشقی که طلایش بیست از آن رهایی نیست

آزار . طمع. نیش است ناگفته تنم لرزید

***

عشقی که سرش پیداست ماهی است و در آبم

از یارِ دهن کج بار آسوده نمی خوابم

قلبت به کسی بسپار خود راز نه خود بیمار

مختوم به غیر از آن دیوانه نمی یابم

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 08/02/1399

دوبیتی پرواز

دیوانه نشو ای دوست من تشنه ی دیدارم

غمّاز نشو ابلیس مردانه بگو یارم

اینگونه تو را دیدم چشمت به سحر باز است

با تیر و کمانِ ناز بشکستی پر و بالم

***

ای عشق خودت پرواز پرواز نه پر بازی

امروز نه آن دیروز خوشبین نه طنّازی

پرچم همچنان بالاست در منطق و در فطرت

تا عشق بود محراب شاداب نه خود سازی

***

در عدلِ شرف خانه این جنگ نه آن جنگ است

سر کاخِ سفر خانه این سنگ نه آن سنگ است

چشم است و هوایِ دید ما را به خطا لغزید

بر ذوقِ گنه کاران تنگ است و بد رنگ است

***

در مظهر هر غمبار عالم به عمل پیداست

مجرم به ثباتِ خلق مشهور و خود شیداست

با زورِ شرف در گور شلاق نزن از دور

از آبِ گل آلودی ماهی برهد رویاست

***

ای یار شدی دیوار مُردم زخطایِ تو

در آتشت می سوزم کو عدل و وفایِ تو

چسبیدی مرا انگار گویا به گنه کاری

از مشتِ جفای تو در گیرِ بلایِ تو

***

معبود و عابد را بخشندگی در کار است

محکوم ولی مظلوم در زندگی بیزار است

دنیا که خودش زندان زندان زِ زندانی

هر آه و عزا با درد بر گردنِ دربار است

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 12/03/1399

دو بیتی نسیم باد

بدور انداز کبر و خود نمایی

به نرمی راهِ خود را می گشایی

تو انسانی و انسان انس مانوس

جمال و عشقِ خالق می نمایی

***

نگو جانا دلم عشقی ندیده

بگویم رازهایِ سر کشیده

پناهم عشقِ اول عشقِ دربار

ولی در باغ صدها گل رمیده

***

خدا از دل فروشان گله مندم

به نرمی عشقِ آرام می پسندم

به چشمم یاد دادم کج نبیند

ز طماعان عاشق درد مندم

***

به جانِ مادرت این دل نرنجان

زمین و آسمان بی تو چو زندان

تویی روح و نفس در زندگانی

تو خورشیدی و من هم ماهِ تابان

***

بگو ای کاش که وابسته بمانیم

دوتایی در سفر خوش بگذرانیم

به دریا کوه و دشت و سبزه و گل

سرودِ عاشقی با هم بخوانیم

***

چرا یارا چرا رنگت پریده

تو بدحالی ویا تقصیرِ دیده

نگو دنبال کردی ردِّ پایم

نسیمِ باد عطرت را کشیده

***

نگو دیوانه از تو خیلی دورم

تو می نازی و من سنگِ صبورم

طبیب دل چرا دل درد مند است

کفن کردم دلم همپایِ گورم

***

چرا وقتی که تحویلت می گیرم

تو ذهنت فکر کردی من اسیرم

بدان من پادشاهِ پادشاهان

تو باشی یا نباشی من دلیرم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 10/01/1399

غزل سیل

موج سیل آمد گمان ، روی نفیر می دهد

نابود کرده سبزه ها ، بوی عبیر می دهد

مستانه وارِ دیدنِ ،آبِ زُلالِ گرمِ رود

لیکن تو تابستان عطش ، زنگِ کویر می دهد

الغوث کرده باغبان ، تشنه زمین و آسمان

امدادگر جویا نشد ، خوابِ وزیر می دهد

لب تشنگان ، قدر جهان ، مظلومِ آزِ این زمان

با داد و فریاد و الم ، زنده به میر می دهد

بستی چرا سدها دگر ، وقتِ عَطش وقت نَظر

بارشِ باران آمده ، دریچه گیر می دهد

میحانه آمده چو کوه ، در رود و دشتِ غرقِ گل

تنظیم سدنهان کجا ، خویِ اجیر می دهد

مردن هموطن چنان ، در به دری احشام و جان

ترازیِ زاینده رود ، طاقِ شهیرمی دهد

دستان و پایِ حکم ما ، قلبِ تپنده و حما

از آب و خاکِ حوزِ ما ، زنگِ خطیر می دهد

فقر و تهیدستی ببین ، در کویِ ما چنگِ زمین

عزّت نفس و ملک و جان ، نرمه حریر می دهد

جمع نکن اشکِ یتیم ، در کیسه هایِ زر و سیم

آتشفشانی می شود ، گُدازه قیر می دهد

مُردن و گردنی زدن ، زندان و کابوس فِتَن

صفات بد خلق سران ،خزان تغییر می دهد

شفاعت و عدل خدا ، لیاقت و شرم او وفا

مدال بخشش و صفا ، نعیرِ شیر می دهد

یک لحظه گردش آفرین ، اسنادِ رفتگان ببین

علتِ سرنگونی ها ، بیچاره تیر می دهد

آب چو در جایی نهان ، میلِ عبورش با گمان

سد بندی باز می شود ، راهش مسیر می دهد

خالق جان راز بقاء ، را طی نموده در بهار

حفظِ جان و مال مردم ، زر فقیر می دهد

گر پدر باشی عیالت ، چشم دوزِ ملک و مال

نان آورِ همسایگان ، سرانه پیر می دهد

آب آمده چانه زده ، در حوز و شهر و روستا

از بارش و از نازشت ، فصلِ مُنیر می دهد

سیل زدگی ،غم پروری ، نابودی و ناباوری

صدها هزار هکتار تر ، فصلی مُعیر می دهد

دریچه بندی ها نگو ، سیل بندی و کمک زتو

به سیل زده نمی شود ، عرب بگیر می دهد

من ماندم و حرفِ دلت ، خود سازی و رقصیدنت

این هموطن ، یارِ مِحَن ، نگو اسیر می دهد

جاسم ثعلبی(حسّانی) 21/11/1397

آخر وداع

دخلت البیت یمه الشوفتچ ولهان

لگیت الدار سوده او مظلمه ابعینی

صحت ابصوت اوگف شایل التابوت

عطشان اعلی شوفت امی تانینی

کلمینی ییمه آخر وداع اویاچ

یمه اخلاف عینچ من یواسینی

فک باب الچفن خلنی اشتم الکافور

اعاتبمن و اگلمن من یبارینی

شلت اجنازتچ بس گلبی داوی ابنار

حنانچ و الوفه البیچ الیبچینی

ابهیده امشی یسایق لمّی عندی اعتاب

احب ویاچ اعیشن لا تعوفینی

ابطن المگبره یم گبرچ احتاریت

اللحد حفروه و افراگچ یاذینی

یریت اندفن بیه گبلچ یروح الروح

او ملک الموت ساکت ما یحاچینی

ایّست من شفت دفّانچ یهیل اتراب

او بس اتراب گبرچ ضل یعازینی

احس صوتچ سمعته یا اولیدی ایگول

مر بیه اعلی گبری البیتی ودینی

للشاعر جاسم ثعلبی (الحسانی) 03/12/1398

انشودة اخشی اللّه

اخشی اللّه ابنیّه اتعارضها ، او تتظاهر منصور

او مقهوره او تنظر مستقبل ، کافی نهوه او زور

قسمتهه او ورده الحبّتهه

تجبرها ابطلقه اتهدّدها

عیشه ابذل ما تقبل بیهه ، لو رحمک من نور

***

اللّه الخالق و آیاته الحق ، کل الناس احرار

امّنها او عندک تسلبها ، ابحقها او تشعل نار

والفتنه اتذم ابدیوانک

من الباطل کض السانک

شاورها ابامر الّی ایخصها ، او زیل الهم و العار

***

اترک جهلک و اسعد حضّک ، و اتصرّف بایمان

بنتک مثل ابنک تتعامل ، عاملها اباحسان

حط عینک لا تظلم بیهه

بالک بالقدره اتعادیهه

ذمة حق مکتوبه ابعنقگ ، یشهدها الدیوان

***

موطنّه ابنیتنه او تزهی ، ما لازم تفسیر

والعاف اصله گص جنحانه ، گلّی اشلون ایطیر

وَطنی ارضی ، ارضی عِرضی

روحی فدوه ، او دمی او جرحی

و الطامع بیهه انگص ایده ، او للخاین تحذیر

***

یبن اادم لا تنکر اصلک ، و الناکر خسران

حاور اهلک ، گومک ، عرفک ، والخالف تعبان

جنّه او نار انت اتلاگیهه

انحذرک و انت اشهد بیهه

حلی السانک و آمر و انهه ، و افعالک نیشان

***

 شاعر الشعبی : جاسم ثعلبی (الحسّانی) 14/11/1397

عرفتک ذیب

عرفتک ذیب تختل تاکل احشای

او حرگت ابنار آخر ذکریاتی

بعدک ما جزت تطلق صواریخ

تهدّف گلبی و اتدمر ابحیاتی

ما بسّک نصحتک لا تهد جوز

صبر عندی واراویک ابثباتی

ما اهینن الضرنی واللّه موجود

الغیره ابنور مرسومه ابصفاتی

خذیت الی تریده او بعدک اتجول

او حایفنی علی اشماغی او عباتی

هدیت الحیل لجلک و انت مجنون

الوفاء بالدنیا ما تعرف غلاتی

گلتلک روح ما اقبل عذر موت

اصبحت چتّال و اتدور مماتی

صول او جول تتحسف یمیشوم

ابجمیع الخلگ ما تلگه ابحلاتی

للشاعر جاسم ثعلبی (الحسّانی) 19/11/1398

ما اگدر اعذرک

عشت ویاک هزة  مطر  باشباح

الدمع ویه الصبر جففته برضاک

الکذب ویه المحبّه شمعه و ابنار

اخط اسمک و اختمک و اگدر انساک

اذا عاتبته گلبک گله غلطیت

تفسر له الخبر مو نایم او شاک

حسبالی گمر و اتباری النجوم

او حسبالی فجر و اِتساهر اهواک

الزمان الکشف حالک طبعک ارکاد

امل حبک خیانه او عایف ادواک

اجیت او ضمدت غیضک و الجروح

او نص اللیل اضلن احچی ویاک

او تگول انه البرد و اروی المطر نوم

اولگیت الوعد شرجی او نایم احذاک

انصحک لا تغیر الغارته الخیل

المجرب ما تجربه الحکه بالهاک

بعد لا تعتذر عذرک نده او ماع

او ما اگدر اعذرک گلبی ترکاک

چنت عطشان یمک چلة الگیض

ردت جرعه و اعیش او حبی داعاک

منعت المای منی او سبت عطشان

تروح او داعت اللّه و اللّه یبلاک

دلالک چفنیته ابدور الایتام

او دفنته ابگاع صبخه ابشیمه ینعاک

احذرک یا گلب لا تحزن اویاه

گبرته ابلیله ظلمه الشفته اذاک

طوف الدنیا کلهه او ساعد الناس

او لتعاشر بشر متحایل اویاک

للشاعر جاسم ثعلبی (الحسّانی) 18/11/1398

مضیف العرب

نخیتک یا علی الکرار نخیتک توگف اویانه

دعیتک یا ابو الطلبات الزمن بجیوشه سحگانه

وینه ابن ابن حامی الجار شیّال العلم عبّاس

یا خذ ثارنه امن العال بینه او یظهر احذانه

انسبت زینب سباها البین عاد الحرب ویه احسین

الغرب و الشرق گوم ایزید احفاد احفاد مرجانه

گطعوا بینه گطع الخیل گوم امسلحه و اتعیل

اقتصاد امدمّر او تعبان وین الراحه تلفانه

مضیف العرب صار امزار عاجز یکرم الخطّار

الضیف امریکا و اسرائیل و الترکی انکشف شانه

مجازر حدثت ابتحتیم لا مشفی ولا تعلیم

من الشام الی بغداد ارض العرب حزنانه

الدب ایصول بیهه ایجول کوارث بالمدن معمول

او صواریخ التشب نیران اعلی موت الناس عطشانه

 للشاعر جاسم ثعلبی (الحسانی) 08/12/1398

هوسات و کلمات

هله ابجیتکم احبابی او یا هله

البیت نورتوا شبابه او یاهله

والتهمکم گرب موته اویاهله

اسباع تلفیه او تهدم ادیاره

***

هله ابجیتکم امفارجکم کثیر

گلبی عدکم ما نمت عدکم اسیر

اهلال بیتی و العدوا منکم یحیر

یسباع البر بیکم هیبه

***

ابوکم الشایل علمکم و امکم اتهلهل فرح

و الیضدکم عاف دربه من سمع بیکم سرح

تایه امضیع الملاجی ابگبره بالذله انطرح

ملعون اصبح کلب اسیاده

***

السجن ما یمنع ضلاله السجن دیوان الشباب

و البری او تابع مصیره ما یحس بیه ابعذاب

اللّه شاهد بیه تعاید زاد مضمون الخطاب

مسجون الحگ من داعاله

***

هم شایف عبید ازنوج ترضخ للعبودیّه

هم شایف بعد خوّان تعزب للحرامیّه

اویاک اهناه اصیح ابصوت بالدیوان یومیّه

اصلک من فصلک والباقی احثاله

***

دگوا الثایه یا خوّان الوطن عالی ابتفسیره

دموم السالت اعلی الگاع زرعت ورد تحریره

جنود الما تهاب الموت ملتزمین تطهیره

فرسان او غارت / عید الموت امشی اویاها

***

بالع النخله ابسلاهه صابر او صبری یهوی

مو غریب الحرگ بیتی انوب ابن امی و ابوی

حیل و اعلنهه ابرساله لانی اخوه او لاهو اخوی

ما اریده ایمثل / من یوصل یوم اوداعی

***

ما نهم و العیشه صعبه الفرگه موروث السباع

ریت تطلع صبح عدنه او نحرگ ابیوت الضباع

و العمیل الباع بخته ایخرخر ابوکت الصراع

و الظالم حگه ایدگونه / جدام اعیاله ایهونونه

مذلول ابشیله ایدفنونه / او حگک واللّه او حگک تنرک بالهوسات

***

ما اود الطائفیّه لو تفادونی ابذهب

ما اطیع الظلم اصلاً لا وحگ سید العرب

البیت بیتی و ابقضیتی او عربی من اصل او نسب

بجدادی او ما اعوف ابلادی/متمسک بارضی او اولادی

منصور ابشعبی او احفادی/ و النصر ایدگ ثایه ابرایه

***

ما اود الطائفیّه لا تعادونی امن اگول

او لا اطیع الظلم فرعاً لا وحق طاها الرسول

اصلی من امت محمد مهجتی الزهرا البتول

و الکافر تجرح کلماته / و الخاین نکسر عصاته

و الموت ابعز یا محلاته / الجنه اترحب بیکم یعضانه

***

الشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی) 28/10/1398

مو عجیبه

الخاین الحب وی حبیبه

او داس ثوب العرس من خالف ضمیره

او لابس الثام او قناع

و المصیبه

اتعلّگت نار الشماته بالسفینه ابلا شراع

کافی طیبه الشوک ناکر ذکریاته

الوادم الداست گلبنه مو غریبه

السافرت من غیر موعد بالخیانه ابلا وداع

چنت احس غالی او شریته

بیتی بیته

ابذهب خالص ما یباع

انجرح گلبی او عالسریر ایخر دماه

او ضاع من عندی طبیبه

الچان بیده ایحس دمعتی

 ابلیل و ایمشّط گذلتی

سافر ابعید اشیجیبه

مو عجیبه

العینه مشبوحه اعلی غیری

الصاد طیر او عاف طیری

الدمر ابذاته مصیری

یحترگ و ادفه ابلهیبه

مو عجیبه

الشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی) 14/01/1399

یالتنشد علینه

یهل تنشد علینه الدنیا خیر ابخیر

فرح عدنه او عرس و اطوار شعبیه

تدگ اطبولنه او نرگص هچع بالشوگ

تعال او شوف عدنه احباب لیلیّه

لان بینه الکرم و الجود طورناه

والدله ترن بالکاس محنیّه

و الموگد یلعلع تزهی بیه النار

و القوری ابکتر یسجی ابمساجیّه

طفرینه الحرگنه او رشنه نار ابجیر

علیهم لعنة اللّه ارسلهه برقیّه

الیتعده حدوده او بایگ الجیران

ابقصیده اعلنهه شیلوا یا حرامیّه

للشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی)22/01/1399

یا حمامه

یا حمامه اشلون طرتی یا حمامه

او علی اتلال الغیر سرتی یا حمامه

یا حمامه ابحیره و ابگلبی نزلتی یا حمامه

یا حمامه الفرگه صعبه انتی الشتلتی یا حمامه

عنی غبتی اشلون رحتی یا حمامه

کلهه تدری الدنیا من غیرچ منیّه

کلهه تدری افراگچ الی عم علیّه

کلهه تدری گلبی امضیّع وصیّه

کلهه تدری انه الچ و انتی الیّه

وین طرتی یا حمامه

عودی لدیارچ تراهی الغربه صعبه

عودی لدیارچ البیهه العزّه تربی

مستحیل انکر جمالچ دم و اشربه

یا حمامه الفرح لو یندل اهلنه السکته غربه

یا حمامه امن البچی چا ما شبعتی یا حمامه

یا حمامه و الدهر فرّق شملنه

یا حمامه او زاد بهمومه حملنه

یا حمامه ابکل فریج البیه هوا صحنه او هتفنه

یا حمامه ارگاب گطعینه اعلی شانچ و انظلمنه

هذا یومچ عودی لوکار المحبّه کسری بیبان السجون

اکحیله چنتی قدوه ثرتی اعلی المظالم ما رکعتی

لیش طرتی لیش طرتی

جاسم ثعلبی (الحسانی) 28/09/1398

ابوذیّات جمیلات

علی الدنیا السلام احنان ونهم

جفونی او شاع صوت البین ونهم

احباب العاشرتهم دوم ونهم

سنه او شهرین ما مروا علیّه

***

تدحرج دحرجاک الشوم مهلاک

تذر واتزید سم بحشای مهلاک

الکرسی الشاد خشمک بیه مهلاک

یفید البیه وفه او راعی الثنیّه

***

تزیر او تگنص اهل الشیم شبلاک

کرب،دمّر،عوایل برت شبلاک

عبید الناس صار افلات شبلاک

یجیلک یوم تلفاک المنیّه

***

الحزن خزّن علی بحشای لا مات

گفل مخی او علیه الناس لامات

الصبر سکنته بالاهات لا مات

مصیبت یوسف اتکررت بیّه

***

تهشّم گلبی بغیابک بالفطور

و اغنّی ابحزن لترابک بالفطور

ذکرتک و الدمع هملت بالفطور

نکثت ایدی او رحت غسلیت ادیّه

***

احب رمضان و اصیامه وعیده

او علی الغیّاب انطرنّه و اعیده

یربی انخاک بسحوره و عیده

السلامه و الستر تکتبهه الیّه

***

حبیبی اشتاق اشوفنّک و اجر بیک

او علی اچتافی اشیلنّک و اجر بیک

ابطن گلبی احطّنک و اجر بیک

خصوصاً لو شفت ذاتک وفیّه

***

احب کل لحظه اشوفنّک و دارک

و اخلّی گلبی الک بیتک ودارک

ابعذابک و اشرک ابهمّک و دارک

الحمل لو ثگل ذب ضیمه علیّه

***

جبل لو صرت واگف لک وعینک

جمیله اوصافک او طبعک و عینک

احط گلبی مع گلبک و اعینک

ابگلب واحد تحب نسکن سویّه؟

***

للشاعر جاسم ثعلبی (الحسّانی) 07/02/1399

ابوذّیات ذیول الشمّات

یشامت جوز منّی او فوت بهلاک

ابعذاب الی وگعته اویای بهلاک

عساک ابمرض ضاع ادواک بهلاک

تمرحب بیه او ضوگ المر هدیّه

***

من وزّک یشامت علی واهداک

ادکّنّک و ادفنه اویاک و اهداک

رمح قاتل شتلته احذاک و اهداک

او طبگ گلبک علی امتونک سویّه

***

ابکلامه البشر مضمونه و یهله

غبی المایحترم نسله ویهله

تشخله الخلگ من فعله ویهله

ابفضیحه او یفتضح ماله خطیّه

***

انتهیت اتحاصرت هاجت وحوشک

غنیمه صارت اموالک و حوشک

بگیت انته یجی یومک و احوشک

واعصرک مثل ما ظلمیت بیّه

***

ادگ و الظم گصاید ذهب واحجار

معای الگلب ساب او هرب و احجار

اختبرت الخوه و الصدقان و احجار

طلع جاری الاخو و الخوه اذیّه

***

یذیب الغادر احفادی سمالک

حزین او خلعوا اثیابک سمالک

الخذیته امن ایدی ابمکرک سمالک

ابو الحصنی اطلعت و اتبوگ بیّه

***

الشاعر الشعبی: جاسم ثعلبی (الحسّانی) 06/11/1398

ابوذیّات مرهم الجروح

یشامت زید بزماطک وجورک

بعد لتهدد ابکذبک و جورک

القبلک تابعوا شورک و جورک

علی اکفیهم ضرب حتّی المنیّه

***

الدهر ما ارحم احبابی و مرهم

ابسجن ضاگوا حلات العز و مرهم

یریت الیوم ازورنهم و مرهم

و اشوف السبب لیش اگطعوا بیّه

***

گطعت اویای ظالمنی وهم بیک

تبعتک من صغر سنِی و هم بیک

ابکلامک دوم تجرحنی وهم بیک

غبی او ما تستحی او ذاتک ردیّه

***

ابرذاله الدهر حاربنی وعدنی

الظهر بجیوشه یسحگنی وعدنی

گلتله اخذ ابثاری و عدنی

جبل صامد اذا تهجم علیّه

***

یزامطنی الدهر بالحان و انسان

ابزلازل یحرگ الدیران و انسان

نسانی سیف بالشدّات و انسان

واگص عیب الیخون الوعد بیّه

***

خابص مدمن اشورطک و اهلاک

تحفر لک گبر برضاک واهلاک

ترید اعلن حرب ویّاک و اهلاک

و ارایک الظهر نجم الثریّه

***

للشاعر الشعبی : جاسم ثعلبی الحسّانی) 01/11/1398

ابابوذیّات للخائن و الخائنات

ابعجاج اهل اللیامه او غرگ بالمای

الیضدنی ما گدرنی او شرگ بالمای

ابّطن بحر الخیانه احترگ بالمای

او بگه تذکار للمابیه حمیّه

***

اسولف و المن امن المحن بالوای

ابنار اعدای گلبی انسجن بالوای

ابعدت و تکترّت بالعلن بالوای

تبعنی الخائن او دگ رمحه بیّه

***

الگلب ضایج شسولف شون شلهم

اعلی سدری حمل حایر و اون شلهم

اعلوج الدهورونی ابحزن شلهم

یرب ابضیم و افراگ او اذیّه

***

یلیث اسمع خبر صادج و امرهم

اصحابک دوم غربلهم و امرهم

اختبرهم ضوگ لذّتهم و امرهم

اترکه المر لان ذاته ردیّه

***

الحرگ ناسه ابعناده لا محاله

اجنبی او جندی الرذاله لا محاله

المع اللّه ابضیجه ینجح لا محاله

سقط بیهه الحفر بیر الخویّه

***

اضیفک لا تگول الکار من کار

سلوتی ابیوم اکض الثار من کار

عذابک بالگبر من شار من کار

ازیدک حطب و المشعل بدیّه

***

للشاعر الشعبی : جاسم ثعلبی (الحسّانی) 02/11/1398

ابوذیات مترجمات دوبیتی ترجمه شده

اکحیله الغیره عندک و انت اخیهه

اذیاب استوحدتهه و انت اخیهه

نختّک گوم اجتهه و انت اخیهه

العذر مرفوض للحامی الحمیّه

***

تو اسبِ جنگی و غیرت پسندی

به دادِ طعمه ی گرگان نخندی

اگر خواهر اسیر نیش و دندان

بتاز و عذر خواهی ننگ و گندی

***

الزمان او شتل غصن الامل عنبای

حسب نفسه صدیق المحن عنبای

سلب سلة حیاتی او اکل عنبای

یشر و ایبیع و انا اصفگ بدیّه

***

زمانه آرزوهایم نما کرد

به نامِ دوستی گویا وفا کرد

تصرّف کرد باغ انگورهایم

ترو خشکش فروخت و دل صفا کرد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 07/12/1398

ما غزر ملح

تشب باب المضیف ابنار شنهی السبب و انت اهطار

یجی یوم او تحن ریتک تشمنه او ما نطب بیهه

عشت ویاک عمر الفات دون اثبات ما غزر ملح بالزاد

مو طاسة غدر تمتاز یا همّاز تشربهه او تبدیهه

ما عندک وفه او لا دین لا صوم او صلاه مسکین

الزجاجه اتحطّمت هیهات تکسرها او تشافیهه

دخانک عمه اعیونی انخطف لونی و اهلی ما یصدگونی

عروس ابذمت العریس و انت ابلیس باسهامک تدمیهه

ملانه العتب و انهار سددت الدروب ابسکته تاخذ ثار

عایفهه ابصهیل الغیم وکت الدیم تکذب منته والیهه

احس دیرة هلی عدهه الریاح اشگوص دون الصوص

تشرب مای بارد وکت حر الصیف خرفان ابصوانیهه

الشارب ما زعل ما رف او صار اکحیل یوم السیل

غرگنه ابلیله ظلمه او نازل الطوفان نار ابنار ما اریدک تطفیهه

اجعلوها فریسه ابحلگ بیت اضباع او حگهه الضاع

ما عدهه ولی الیاخذ الثار ابثار غریبه الدار اسمیهه

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 04/03/1399

غریب الدار

تضحک تبتسم تتخطّف اشبیک

بعد ما ارید اشوفک گلبی ترکاک

اشلفاک اتزید بطروشک تغث لیش

طریقک عسر مظلم مانی ویاک

اذا تچسی الشمس بید او گمر بید

غریب الدار اشوفک گلبی ینساک

تنام اعلی المهد و اتفز بالهموم

شفت منک مصایب عزمی کرهاک

گبل چنت افتخر من یمر طاریک

 ابعذاب المر علی باهمومه شافاک

تمر لو ما تمر لو تنده المات

طمرتک و الگبر ظل ینعه ویاک

انچلت رمحک علی وسّدته بالعین

او نزف دمعی او یه دم متحمّل ارباک

تتشمّت تهوّس تگطع ارگاب

الحبل ممدود الک و ابدربی الگاک

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 02/03/1399

انا ساری او دمی حار

افتخر بالّی نغذ ربعه و ساری

او دفن سر المجد ذاته و ساری

الثقافه اتلوگ للساری و ساری

اسباع اتجول اهل غیره او حمیّه

الشعب واحد نذم الطائفیّه

***

کض حدک تناغی اغراب فوگ الغاب

السواری الگمر یزهی بالسماء الوانه

تمسهم بالکلام او تشتهی انذم بیک

اعتذر باسرع و کت لا تورط اویانه

احنه الادّبینه الباشا و الخاتون

و اعلنّه الحرب ویه ابن مرجانه

او رفعینه البیارق هوسینه ابللیل

او رکّسنه الیضدنه او غرنه جیرانه

نصر وی ناهی و اعواجه بیادر خیر

متّحده المشایخ من هو یدنانه

لزمنه احدودنه او طلّابت الحگ دوم

او حرّمنه البطل لا یگعد احذانه

تفززنه یطاغی ابلا ثقافه اتگول

ثلثین الثقافه امطرّزه احذانه

علّام او مشایخ عدنه بالدیوان

صنّاع المعاجز زدنه بالوانه

عشیرتنه عریقه و اقراء بالتاریخ

هم شایف سجین او یحب سجّانه

لا تتهم عشیره او تلقی بیهه اللوم

العالم مرتبک و اکرونا هلکانه

ملایین البشر ضاعت دفنهه الموت

اکرونا اویاک اجه مو گاعد اویانه

لچّانه الدهر و انجاهد اعلی العیش

او نسّانه المرض بالعیشه نسّانه

اذا شخصک کریم او تشفی المنکوب

فک السجن للمسجونه ولیلنه

تهایم باطله تترکّب اعلی الحید

و العنده عرف یتبراء بارکانه

الماعنده عرف بیته یضل مهجور

یضل منکوب یگضی عمره بحزانه

بس خلیهه سکته او تفش بالغیض

السبب انت السبب و احمل خطایانه

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 06/03/1399

ابوذیّات کلاب البر

اذا لحظه تحس ناسی وهم بیک

اعلی دربک و انتظر جیتک و اهم بیک

جریب او جالس اگبالی وهم بیک

ولو تبعد یزید الحب علیّه

***

الدنیا اجزعت من همهه و سمهه

شربت الکدر من ذمهه و سمهه

بعد ما ارید ضحکتهه و سمهه

جمر تگطف علی صبح او مسیّه

***

الدنیا ما اخالطهه و اشرها

صبی و اتجرعت مرهه و شرها

الف تن غسّلت عرها و شرها

بگه من الفرح کیلو بدیّه

***

اگولن سام لا لا حام بالثام

غریب الدار لا مو تام بالثام

غزانی الفرهدانی العام بالثام

چتفنی او گعد یتطمّش علیّه

***

یون گلبی اشعلامه ما لمیته

علی المال ابندامه ما لمیته

الیزکّی ابجاه لامه مالمیته

الیغش بالناس یحرگ شیب ابیّه

***

طلبت امن اللّه طلبت شاه موتاه

سعید التوصل الرحمات موتاه

الزعل ویه التحبّه الروح مو تاه

یضل فشلان من ایطر ثنیّه

***

تثقف و اکرم الطیبین من جاه

الیفک بابه یفرح التاه من جاه

و الگاطع رحم لاوین منجاه

یموت ابغیضه دنیا او اخریّه

***

اسربن یا اکلاب البر و هیمن

علی البیهم رده زحفن وهیمن

الجازونه ابقدر فرسن و هیمن

الکلب ما اکل لحم الخان اخیّه

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 12/02/1399

ارد اسافر

ارد اسافر والبس اثیاب الجدیده ، وامشی لدیار المزهیه الچانت النه البیهه صیت

و انزف ادموعی اعلی اهلهه ، و اکشف الهه الذکریات اتزید بالدمعه النهیت

الچنّه بیهه احباب نلتم ، و الفرح معرس علینه ابکل حچینه ، والهنی ایسر المبیت

احساب غربه احنه ابتلینه ، مو بدینه ، اخلافهه الدنیا مظلمه نشرب الذله ابنحیت

و الکرم زاد الضیافه ، الشر ثقافه ، والمضیف انتج خلافه ، والشرف اصبح بخیت

والصدگ ثبت ظلامه ، و الکذب غندب علی البیهم حمایه ، او صایة العاقل نهار

والفلس قصر الاماره ، تاج راس الکل اسیر الشاد خشمه ، او طوعة الزایر مزار

و الشرف نام ابمنامه ، بین گلب البیه بخت و البیه ندامه ، چلمه محبوسه ابشعار

والفقیر الضاع ماله وی حلاله ، امدهور ابحکم العداله ، ابهجمة الشاعر یعار

والهزیل الماله بیهه او لا علیهه ، امشدد ازنوده الفلیهه ، صار للخاتل مطار

الیدری یدری الما دره خله ابنهیته ، علی شخص الغیر دیته ، مثل درب الداوی نار

والضمیر ایدگ مسامیره اعلی گلبی ، الحگ کلاه الثور اس لا تشتکیله ابکل دمار

انا حزنان اویه ذاتی ، والستر لابس عباتی ، حد مماتی ، ابذکریاتی ، او مستمر بالانتظار

افیه محتر مانی بردان ابمطر ینزل بلاوی ، و انا خاوی امن المشاکل عگلی طار

جبل من هم العلیه ، امحمّل او اعثر و اعانی ، کله منک یا زمانی ، امرکّب اهمومی ابقطار

جاسم ثعلبی(الحسّانی) 28/02/1399

قطار الحب

احذرک یا گلب لا تحچی بالمکشوف

بس کافی العتب بس و ارحم ابحالک

اکل و اشرب صبر و الهم عذاب الوان

او عوف البیه رده المایوصل ابشانک

عندک رب کریم امتابع الهانوک

و ایجازی الئیم الدمّر ارجالک

ما الومک عبرت ابحار صعبه او روج

شد اشراع مجدک و الزم احبالک

کواسی بالبحر عطشانه للبیه زود

ما عدهه بخت و اتفردش اعمالک

قطار الحب یسیر ابدرب مای او طین

اویاک اسباع صلفه ابروجه تبرالک

اشتضن الفرح لاجی ینزل امن الغیث

تضوگ المر عمر من بعده یحلالک

شد احزام ظهرک و انا اعرفک عود

مضیفک ما حزن من سرقوا ادلالک

ویاک امسافر و المات ابیومه

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 13/02/1399

لا تبچین

لا تبچین

و الدمعه علی تنزل شبه سچّین

تجرح بالگلب متعذب المسکین

لا تبچین

نتلاهب ابنار الفرگه ملتهبین

لا تبچین

اشلون الدمع ینزل عالوجن نهران

او عند اللّه الطلابه امفتحّه البیبان

الصبر مفتاح للهم و الیهم خسران

و احنه ابدار حبنه اهوای مشتاگین

لا تبچین

میفید البواچی و الزعل و النوح

کلنه اهوای بینه اجروح

واحدنه حزین اعلی الصبر مطروح

عمر عشناه متعذبین

لا تبچین

یا زهرة حیاتی حبی الچ ما ضاع

و ازلوفچ سنابل تنزل اعلی الگاع

سفینة عمری بیهه اشراع

ما اخلیهه سکته او عالهد باقین

لا تبچین

یا شمس الضحی او ضیچ یشع نوره

یهلال الکرم و النجمه ناطوره

ابشرچ و انتی منصوره

دگی اعلی الرکاب الخیل

صوت اهل الحوافر یغث ناعوره

کلنه اویاچ متحزمین

او علی اعناد الیضدنه ابثوبچ اتعرسین

لا تبچین

ارید اقسم قسم بالفاگد الچفین

اید اباید متحدین

لا تبچین

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 13/02/1399

ولد یعقوب

اجانه العید و اهل العید غیّاب

اشنگل للناس لو نشدوا علیهم

نگول ابسفر لو حارگهم الغیض

قریب الدرب لاکن مو بدیهم

نفز بحسوسهم من نحلم ابللیل

غدرنه الوکت بس نسمع حچیهم

عساها اببخت کلمن یحفر اببیر

ولد یعگوب ما رحموا نبیهم

الوکت دوّار یفتر والحگ اینور

اهل کوفه اصبحوا غدروا علیهم

ما انوحن علی الی شالوا ابعید

انوح اعلی الخیانه اتفز بدیهم

الماعدهم رحم ما عدهم انصاف

ولا نرغب یجونه او لا نجیهم

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 01/03/1399

نسیم الهاب

السبوا طاقة شعبهم عقرباهم

او صیت الذل نهبهم عقرباهم

یجی یوم او نمرهم عقرباهم

الرحم مرفوع ابد ما کو خطیّه

***

اجه وکت الحصاد او منجلک مکسور

سل سیفک یناهی احچایه محچیّه

شد ظهرک او لف چفیتک اعلی الراس

یبن دیرة هلی کافی العبودیّه

ملانه الصبر و الصبر صاح ادخیل

السکوت ابذلّه مرسوم ابمعانیّه

شیل المستحی و النخل دگ ارچاب

ابعزم محتام ظل ینعه ابشواطیّه

و الیرید الکرامه یبذل المجهود

الغیره اویه الغضب تتسمه تربیه

حرام الباع بخته او تابع امر ابلیس

الطلابه اویاه صعبه او ماهی منسیّه

ما ملینه نرگص مثل رگص الدان

من ینزل جمر یجری ابسواجیّه

احنه احفاد حیدر و الحسن و احسین

و ابو فاضل علمنه ابشیمه عربیّه

تربیت محمد خاتم الکونین

ما نقبل ظلم نرفض مبانیّه

مکتوبه الاصاله و الادب و الدین

اعگال الراس متوسد الچفّیه

نزهی بالجمال ابکل نسیم الهاب

یخسه الی یذلهه ارفعهه خاچیّه

التابوت البلانه خله یحمل موت

الموت ایهون للیغزی الحرامیّه

انشدک موته وحده لو عشر موتات

الموت ابعز لیامه اعلنهه تعزیّه

مگرود الکدر لو قربلاله اسباع

الاسد یبگه الاسد و احکامه مجریّه

الاسد لهل الغدر ما یرضخ اشویه

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 16/03/1399

ملمع قصاید شوق

دیوانه نشو ای دل عاشق نشدی انگار

حب رب الاله الکون ما محسوب الک خطار؟

مرتاح و ازامط بیک و اکتب لک قصاید شوق

مرمر و طلاکاری قامت نزدی دیوار؟

گویا که بلایی هست در عشق وفایی هست

ترمش لبو اعیون السود حتّی القاصدک یحتار

آشفته شدی در غم پیمانه شده دردم

ما الومک اذا حبیت اخافن مهجتک تنهار

رنگِ دلبرت زیباست چشم آبیش چون دریاست

من یجبل شمس و اینور کلهه اتصیح یا ستار

چون نخل نمایِ او بیننده شدم با تو

و الگذله سعف منثور تسعر بالگلب شب نار

در صحرا شدم مجنون بی پرده به تو مضنون

چندوب احترگ ویاک بعت اللیره و الدینار

من را چه گناهی هست معدوم به خوش کامت

ضحّیت علیک اهوای مذبوح فدایه الدار

سهران و افکّر بیک ارعش من یجی طاریک

چون برگ خزان به ریز عادت زهوس بردار

لذّت تو چشیدی را در عشق خدایی باز

مرتاض شدی با خلق معمار شدی یکبار

شب را چو ستاره جان خود خوانده شدی درمان

طیب نفسک او دنیاک یروی ادموعک الثرثار

در پیری عصایِ من در جمع نمایِ من

ربیتک و احس برباک من ذمانی هم تنعار

حسی در وجودم هست آهنگِ نبودم هست

دگاتک تسلی الروح تطرب لی او تزیل العار

همدم همنوایِ من هم راز و جفایِ من

خلینی اضل ویاک مثل الورده بالاشجار

جاسم ثعلبی (حسّانی) 07/03/1399

طال السفر یا عید

یا عید طال السفر طال السفر یا عید

شال الیحبه الگلب ابدونه فرح ما ارید

بهمومی انزف دمع مثل المطر و ایزید

لابس اثیاب الحزن منی بعد شترید

***

یا عید غثنی الوکت یرمی علی بسهام

لیلی او نهاری ابحزن جاعد و اون ما نام

و الی نودهم جفو بعدو و انا محتام

اشوف الصور وانتحب بس سلوتی الاحلام

***

یا عید ماکو فرح بالک تمر بینه

شالو احباب الگلب و الفرگه تاذینه

المابیه رحم بالکبد نبتن سچاچینه

لبّسنا ثوب الحزن بالحزن خلینه

***

یا عید ضیم او مرض ممنوعه دگت باب

اکرونه لفانه ابوکت و ایهدد الاحباب

ملعون یسری ابامر یقضی اعلی شیب او شاب

او دهری رمانی ابسهم بعده الجرح ما طاب

***

ما اعتب اعلی الدهر اعتب علی البیه شان

اعتب علی الی گعد بالربعه و الدیوان

ملیت من القهر تابعنی و انا انسان

ما اعتب اعلی الجفه الیاخذ حچی النسوان

***

یا عید وین الغضب سکر دواوینک

لو عال بیک الدهر لا محد ایعینک

شیل الحمل و استعد حرر مساجینک

اشما طال بینه الزمن لا محنه ناسینک

***

ملینه شاب الصبر شب بالضمایر نار

و الموت ما یستحی ما یکشف الاسرار

باعونا اهلنا ابرخص بالیره و الدینار

و الغیره تنگط شرف چا وینه حامی الدار

***

یا عید هب الهوی ابمطره او لمیع او سیل

و الدار شبت لهب و الدنیا ظلمه او لیل

هزه او تضخ و السبب من زاد بینه الکیل

اسیوف الغضب شورعت و المن نرید الحیل

***

اهلنه ابعجل گوطر ضعنهم

او بعدنه ما شبعنه شوف منهم

یا ریت الاگیهم و اگلهم

یثگل علی زاید حملهم

***

جاسم ثعلبی(الحسّانی) 28/02/1399

موال و ابوذیّات مای العذب

یا مالک الروح لهدیلک عتب بس ملک

خیّط بالجروح و اوجودی العذب بس ملک

و ارتاح ویّاک بایعتک ملک بس ملک

ما ترضی تشتاق لو تلعب علی الحب لعب

و ارموشک احنان دمعاتک چسنّی لعب

خلینی اشم الهوی بس وحدی او غیری لعب

ما یسکن اویاک رب الحاشه الک بس ملک

***

الالم زاد الگلب بجفاک شدهن

او صبری ابهجرک العازاک شدهن

اگله اهناک جرح الفاک شدهن

الصبر ما فادنی او یدّن علیّه

***

یا مالک الروح اذّانی الوکت مایرد

و الخاب ضنّه اعتقد من یدعی ابدعاء مایرد

والّی کفر بیک بارضک و السماء مایرد

من حیث رب العرش انت او عظیم الشان

و ابکل قضایا البشر تعرف نوایا الشان

خطارک الوان تغفر کل ذنوب الشان

والّی نسف طاعتک ابمای العذب مایرد

***

اکرونه هددانه ابقتل و انهه

احباب اهوای جرهه العسر ونهه

السبب طغیان فانی البشر ونهه

ابرحمتک و ارحم ابحال البریه

***

غثنی قلقل السعر بفراشه او علی من یمر

کالجبل من نار یتسرسح یعر من یمر

اکره خیاله الضحی من یجبل یطر من یمر

بس اکرم الناس من عان البشر عامله

شدد علی الشین باحسن معمله عامله

و الزاع طیب النفس تشعر من سبب عامله

و الیزرع اخلاق تتمنّی الخلگ من یمر

***

البشر مو حشر من ینغر و عر عر

یهیم ابلافکر ینطر و عر عر

علی البیهم فخر یحثر و عر عر

یموت او تبغی نچباته ابشچیّه

***

هجمت علی دنیای بجیوش او مدافع ترن

محموله جو او بحر و ابارض المعارک ترن

جرحتنی جرحین بس اهل المقابر ترن

لبدت اغرود البعر کلمن دخل بیت له

لو حتّی ردت انسحب ناصب درب بیت له

من شاف نار التفگ خابر عدو بیت له

ما ضاگ بیه الوکت و اجروحی ابعسر شن ترن

***

ذکرت الضمّد اجروحی ولی عون

جفانی او تیّهت دربی والی عون

ابطن گلبی ارسم احدوده و الی عون

مثل عید او فجر و ایمر علیّه

***

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 13/03/1399