سفیر الحب

دورویی

بی خبر سفر چه سخته

بی وفا تو خیلی زشتی

دارم از هرسم می میرم

دیگه بسّه منُ کشتی

***

همه جا دورت می گردم

مدّتی بی تو غریبم

می پیچم رو رختخوابم

می مونه دردت نصیبم

***

آخه این چه عشقی هستش

حاصلش اشک و بهونه

چه فریبی چه طبیبی

دلمُ کرده نشونه

***

کو صداقت کو رفاقت

عشقِ دل پاکی نبوده

واسه ی زجر و فنا رو

دل شکستن ها چه سوده

***

میرم از شهرت همیشه

نمی مونم در کنارت

بلبلم شیرین زبونم

نمی خونم در بهارت

***

خاطراتِ دیدنت رو

کوچه هاش محرابِ دردم

تو خیابان توی دریا

تنهایم بی تو می گردم

***

روزایِ اوج رفاقت

وقت دیدارت چه شومِ

وعدهات خاموشِ انگار

واسه دیدنت حرومِ

***

دل نمی بندم به حرفات

دورویی می بینم انگار

تو مصیبت هام ندیدم

نه دلی نه روی دلدار

***

عکساتُ دورم می چینم

باورم نمیشه رفتی

قسمت یادت نرفته

رویِ قولت ننشستی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/04/1397

17/07/2018

ابوذیّات الگلب

یگلبی اترکهم العافوک ولهام

علیک او چردسوا بالظلم والهام

عدوّک من سمع هانوک ولهام

نذول اموات ما عدهم حمیّه

***

یگلبی اشما ثگل حملک حمالک

ابلهیب النار دفّالک حمالل

اعلی ظهرک شیل لم شملک حمالک

الحمل لو طاح تلفیک المنیّه

***

یگلبی المایمرّک دوم مربیه

الیطوفک مو حلو بالطبع مربیه

تخلّق للبشر و انطرح مربیه

تربّی او ترتبی او تدّی التحیّه

***

انخطف ولفی ابحضن مجبور من سار

ابوکت الظهر گلبی انزرف من سار

ابّطن گلبه دفنت اگبور من سار

اخاف احچی او یذب ضیمه علیّه

***

یگلبی الکثّر احزانک و الالام

ابحیاته لا ابو عنده ولا لام

علیمن لایم او تهرس ولالام

اکنسه امن الدرب صبح او مسیّه

***

یگلبی شد حزم مهرک و سر بیه

علی الیوفی ابوعد زومک و سر بیه

ابیوم الکون عد عینک و سربیه

اشحلات الزین من یوفی الخویّه

***

یگلبی تارک الظالم وهم بیه

ابقصر لا تقبل اتعاشر و هم بیه

رجاء المظلوم تچّیله و هم بیه

جزاک ابهای الک ربّک تچیّه

***

الفتن ما ینجمد بالزعل والفار

المشاکل ما تحل بالنبش والفار

البیت الخازن الجرذان والفار

یجی یوم ایتهدّم فوگ ابیّه

***

یگلبی لا تخالط کدر وارباح

لان قدرک یسل ینغدر وارباح

العلم والتقوی زاید عشر وارباح

یفیدک ذخر دنیه او آخریّه

***

زمانی سیل و انهد علی وانهار

یچردس بالمشاکل عبث وانهار

لا لیلی یکفنی الفکر وانهار

لگانی اوحید ذب ضیمه علیّه

***

الشاعر الشعبی:

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 14/07/2018

25/04/1397

صهیل الخیل

تنشدنی کافی النشد مال الحمل ما مال

عافانی ولفی او رحل بهمومی وحدی او شال

عطشان ادوّر و اون شلوا او تعب و ارمال

اذّانی حر الهوی او بیه المحب من عال

***

شنهی السبب و ابعدت لیش او تاذّینی

او بفراگک انحب و اون او سایل دمع عینی

تغدرنی و انت الردت بس گلّی حاچینی

دخّلت گلبی ابعشگ من هو الیسلّینی

***

اعیونی تربی او تدث سار الضعن من سار

مثل الحمامه ابقفص ضلّیت اون بالدار

اویاه السعاده اختفت طیر السعد من طار

عند الاجانب رحل ضیف او دخل خطّار

***

ویّاک راح الفکر من ودعتنی ابللیل

اسمع بچی او هروله واسمع صهیل الخیل

جبروک اهلک جبر و الدهر بینه ایعیل

و افتر علینه الظلم و امنین اجیب الحیل

***

ودعت هجرک قسم بالبینی او بینک

اومن سار ضعنک طحت و اتگلّی چا وینک

اشبیدی او صطرنی الدهر بس محنه ناسینک

ابوسط الگلب بیت الک من عینی العینک

***

یعگوب گلبه انتشع یوسف نجی امن البین

طال السفر ما ترد دم یجری دمع العین

چا یمته ترجع بعد گلبی انجسم نصّین

محتار ما کو صبر  وین التجی لاوین

***

ملّیت من فرگتک و اتعازه بنغامی

بس ذکریّاتک بگت تتراوی بحلامی

اصفن واشوفک شبح بعیونک اترامی

محد عرف قصّتی متحمّل الامی

***

الشاعر الشعبی:

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 14/07/2018

26/04/1397

دوبیتی چرا رفتی؟
دلم جز تو کسی هر گز ندارد
بدون تو شبم نم نم می بارد
نمی دانم چرا رفتی همیشه
دلم با خاطراتت گل می کارد
***
چرا رفتی چرا بی خانه گشتی
عجب عشقِ بدی در دل نوشتی
شکستی عهد و پیمانت همیشه
نگو آواره ای در سر نوشتی
***
شبا تنها همش یادت می افتم
فراموشم کنی ، هر گز نگفتم
آخر این هم شده رنگِ جدایی
به جزء درد دلت دردی نجستم
***
چرا رفتی چرا غم آفریدی
چرا رفتی مگر اشکم ندیدی
اگر روزی نبینم رویِ ماهت
دلم مهمان درد و ناامیدی
***
دلم پاکِ چرا در آن نشستی
چرا رفتی چرا قلبم شکستی
وفایت کو کجا قول و قرارت
سرِ راهت نشستم بر نگشتی
***
دروغِ حرفِ تو با صد بهانه
نداری از صداقت یک نشانه
می گفتی سرنوشتم دستِ من نیست
می دانم مکر و حیله سر زبانِ
***
برو دوری تو با خون نوشتم
برو هر گز نیا در سرنوشتم
از آن دردای تو دل گشته آزاد
نمی خواهم، نیا کاخِ بهشتم
***
درونِ عشقِ تو قلبم بهار است
خیانت در زبانت آشکار است
قسم خوردی بمانی در کنارم
بریدی عهد و پیمانت که عار است
***
خدایا با مریدانت وفا کن
خدایا قلبِ من بی غم رها کن
خدایا خسته ام از عشقِ بی جان
دلِ گول خورده در محنت شفا کن
(صفا در شصت سالم را نما کن)
***
الهی مرگِ من از من بدهکار
زصد لعنت بر آن قلبِ طمعکار
به طعمه می رود با خیزِ سینه
چو می بلعد شود لنگ و جفاکار
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/04/1397

خیانت
می دونی عشقِ تو مرگِ
می دونی بی تو  دلگیرم
فراموش کردنت سختِ
می دونی بی تو می میرم
***
از اون لحظه که تو رفتی
چراغِ خونه خاموشِ
نه خوابِ راحتی دارم
دلم در غصّه می جوشه
***
مسیر زندگیم بد جور
همش پیچ و خم و تاریک
مقصّر بوده قلبِ تو
خیانت کردنت تبریک
***
یه دنیا بد بهم کردی
دل و جونت چه آسوده
نگفتی دلبری دارم
عروسی کردنت زوده
***
برو با اشکِ غمبارت
برو با عشقِ سرکارت
برو دیگه صلاحی نیست
که برگردم به دیدارت
***
می گردم غم زده متروک
تو ساحل مثلِ دیونه
و غرقم در خیالِ تو
شدم آوراه بی خونه
***
خدایا ردِّ پایی هست
دلم زخمه دوایی هست
با این دردم شفایی هست
و یا هر گز، جفایی هست
***
می مونم مثلِ سنگِ سخت
کنارِ برکه در خوابِ
خوراکم خاطراتِ تو
خیالم گشتِ گردابِ
***
چرا با هام صفا کردی
عجب دیدارِ بد مزّه
طنینِ آشنایی رو
تو ذهنم خسته می لرزه
***
اگه می دونی عشقِ تو
یه روز و نصفه می مونه
چرا تو قلبِ من رفتی
نگفتی خونه مهمونه
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/04/1397