سفیر الحب

قسم خوردم به دل با کردگارت

تو  قلبم  ماند  عکسِ یادگارت

خدا حافظ  نگو  دردم زیاد است

نرو  جانم  و  من در انتظارت

...

دلم  لبریزِ  شکلِ  رویِ  ماهت

و می نازم به گیسویِ  سیاهت

کجایی  دلبربا  دارم   می میرم

بیا  قلبم  فدایِ  خاکِ پایت

...

تمامِ   دردها   با  تو    کشیدم

زبختم  برگِ  سبزت  را بریدم

چقدر سختی چقدر ناله چقدر آه

به جانِ  تو ازت خیری ندیدم

...

می بینم  خاطراتت  دسته   دسته

دلم   همواره   پیشِ    تو   نشسته

تو کی هستی که من آواره کردی

تنم  می لرزه  بی  تو  خیلی  خسته

...

تو محبوبی تو مهتابی  تو شوری

پریشانم  نکن  با   دردِ  دوری

به دارم  زد چرا  ابرو کمانت

تو گردابی تو شادابی تو نوری

...

خودت   می دانی  من  پیشت  اسیرم

نمی ترسی  که   من    بی   تو    بمیرم

چرا بی رحمی و قلبت چو  سنگ است

در  آن   دنیا  حق  و  ناحق  می گیرم

...

بیا در قلبِ من بنشین ، که این کلبه  صفایِ توست

بیا  درمان   کنم  دردت   ، و می بینم وفایِ  توست

سفرگاهِ   دلم  هستی  ،   انیس   و  یارِ  خوش نازم

بیا  آهسته  بیدارم  ،  بزن  بشکن  شفایِ توست

...

نمی دانی دلم تنگ است ، برایت قصّه می خواند

پرستشگاه  دل  پاکت  به  یادت  کعبه می ماند

تو  محرابِ  شبِ  خلوت  ، تو  معمارِ وفاداری

تو  ماهِ  دلربا  جویان  ،  به مهرش رنجه می راند

...

تو  خورشیدی  تو ماهی یا ستاره

تو نور  افشانی کردی دل  دوباره

تو را  می خوام نگو  هر گز نمیشه

تو عطری خیلی در تن ماندگاره

...

منم  بیمار  و  تو  درمانِ  دردم

تک و تنها و بی تو خیلی سردم

در  آغوشم  بگیر ای ماهِ  تابان

پذیرفتی  و  من   باور   نکردم

...

اگر  دوست  داری در قلبم بشینی

برو  در  خواب  عکسم را می بینی

به رویا دیدنت گویا محال  است

و می دانم  که  پشتم  در  کمینی

...

کجایی     دلربا     گویا     کنارم

دلم صد پاره شد دوست می دارم

بیا  بی   غم  بشین در قلبِ نازم

پر  و بالم  به  عشقت می سپارم

...

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/09/1399

خدایا   دردِ   دل    دارم   فراوان

جهان با این بزرگی شد چو  زندان

زمین سیل و فضا باران هوا خاک

شب  و  روزم   پریشانم   زیاران

...

چرا در  این  جهان  یاری نمانده

تهیدستان  کسی  همدم   نخوانده

کجا رفتند بهشتی خواه خوش نام

طلا  جویان  همه  در غم سپردند

...

تو  انسانی   و  یا   انسان  ربایی

تو دشمن هستی یا دشمن گرایی

تمام  عمر   ازت   خیری  ندیدم

وفا  بارم  تو  خیلی   بی   وفایی

...

به یک بارش چو سیل آمد خروشان

تمامِ    آبراه ها     گشته   ویران

بلم ران در خیابان گشت و تفریح

فضایِ  پارک ها  شد صید مرغان

...

چرا  یارم  نمی فهمد ، به   یک  همکاری  می گردم

کمک  خواه  دلم باشد ، و چون  می نالم   از دردم

دلش آسوده خوابیده ، فضایش خواب خوش انگار

ولی  بارِ   دلم   سنگین ، نبین   بیهوده  می خندم

...

دلم  خونین  نکن  عشقم ، وفایِ   تو  تو شریانت

طنینِ  دلربایی  را ، به  لرزش  خوانده   مژگانت

تو  آویزه  شدی  زنجیر ، بر  گردن  زچشمِ  زخم

چرا می لرزی همچون بید ، چرا می باره چشمانت

...

دو نا  عاقل  به  گودالی    رسیدند

زرفعش   راه  حل  هایی  گزیدند

یکی   گوید   به  جایِ  دیگر انداز

و گودال را به شهرستان کشیدند

...

نبار  ای  ابر بر  دریایِ   جوشان

دلم باران  زده با   اشکِ  گریان

مصیبت ها  تنم  را  زر  نما کرد

هزاران زخم خورد از تیرِ خویشان

...

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/09/1399

وحق من خلق بر و بحر و الّات

الزمن اعلن صلح  بالمحن والّات

ایّام الکدر  خلقت  عبر و الّات

او  بگه  تذکارهن  تیجان الیّه

...

انطبع  بالقصّه  سر   شرذم  بلاهم

امانه  او   ما    وفوا   بالبر  بلاهم

اخوت یوسف عذاب  الشر بلاهم

امیر   اصبح    لان   ربّه   التچیّه

...

اشتعل  دیوان  کلمن  عال  و انهال

علی البیه وفه صب یا دمع و انهال

حسافه  ایطمّه  صم  اتراب  وانهال

ابگبره  او  تعتنی  اتزوره   الخویّه

...

دگ حچی الفتن  نخله  و شرّه

المگام اتزوره بیه هیبه و شرّه

الغایب  ینذکر  خیره  و شرّه

تهل  العین  اذا صاحب ثنیّه

...

دگ  حچی  البطل  لوفه و نخله

او  فرزن  بین   شوکاته   و نخله

اذا  من  شر  غبی صافی و نخله

اجعله ارماد  مرهم یشفی  دیّه

...

ادگ و الظم قصاید و اشر و الهم

مطر  ینزل  علی  کالحلم   والهم

یگلبی  اببحر  شعر  الهرم والهم

افتره  من  تجبل  اضیوفه   علیّه

...

علچ   صایر  او  بیّه   اتدور  بالهاک

او تواعدنی ابوعد و انشغل  بالهاک

ترید الروح اخذهه او عوف بالهاک

او  خل حقدک  یحس دافن ضحیّه

...

رعیدک صوت ما بیه مطر و اشتم

تخل بیّه او ذکرت الطیب و اشتم

ابناک ازعل و افجر الگلب واشتم

الشتم و السب کحول  الجاهلیّه

...

اخوک   العاشراک   ابعسر   من دام

ابوگفتی اویه الاشم بیه وفا من دام

دمع  عین  الیحبنه  تصب  من دام

لان  ما  بینه    ذایه   اعلی   البریّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 30/09/1399

عزیز  انت  علی   للابد     منفاک

او لغز حبنه صعب للاسف منفاک

قل شوقی علیک او  ترک  منفاک

لان  حملک  ثجیل  او فوگه اذیّه

...

ابگلبی اطنون من ضیمک و حملی

حمیتک  من  زعل مسّک و حملی

تحبنی؟   شارک  ابهمّی  و حملی

و اشوف  الوفه  البیک ایمر علیّه

...

الدهر  نهران    بضلوعی   کراهه

او یضوّجنی ابعسل دامس کراهه

ابتده ابنچبات  مضمومه  کراهه

وگفت  ابسدره  ما  هبت المنیّه

...

صباح  الخیر  ما  گتلی   ولمساک

و اود اشتم هوی حبّک و لمساک

تعال  احذای  مد  ایدک ولمساک

امن  اغرّد  لک ترد روحی علیّه

...

روحی اتعذّبت  و  انست  ولدهه

السعاده اگبلت و الشامت ولدهه

او صرت  مثل الّذی ضایع ولدهه

تدگ   و  اتنوح  و  اتون   بالثنیّه

...

تعذّب گلبی من ضافک ولک در

و الک بیت ابطن عینی ولک در

وینک   گلبی  شلعیته  ولک در

امدلل   ما  تحس   بالصار بیّه

...

یگلبی  اشما   تغرّد   شهت  و انهت

الدنیا   اویاک  حیل   افلکت ونهت

خلص صبرک  او بس تحتضر  ونهت

ابگطع  نفسک تحس عیشه ابهنیّه

...

الیهونون   السباع    ابرجز خلهم

او عبروا سر خطوط الحمر خلهم

یگلبی  الضمهم  الخانوک خلهم

اعقدهم  ،  بالبحر  گطهم  رمیّه

...

یگلبی امسح اصنام الشات بالفات

الچنت  حاسبهم  ابعازات بالفات

اسباع الحضرت الصعبات بالفات

الواحد   بالف  ینعد  لک  تچیّه

...

الزمان  ایجرنی  بهمومه  و اجر بیه

لطمنی  او  هیّم  ابنوحی واجر بیه

صبرت او ما خلص صبری و اجر بیه

الامر   للباری  یفتی  ابهل    قضیّه

...

روحی  اتفرهدت  تانت  و مالت

لا  طخّت  و   لا  عانت   و مالت

الدنیا   بس  علی  عالت  و مالت

العذاب الغیری یعصی ایرد علیّه

...

یوالی   ما    اریدک     عون   بس مر

الختل لک مرمرانی او ضگت  بس مر

اخوی   او   ابن  ابوی  الصار بس مر

ابسهم  جارح    نبت   بحشای اذیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 28/09/1399

مجنونم  و  بی  آزار  ،  ای  دل  تو  نمی دانی؟

دل   داده  شدم   خوشکام  ،   با درد و پشیمانی

سر بارِ  تنم   بیمار  ،  در  عشقِ  خجل   غمخوار

مختوم  به  یک  دیدار  ،  شر کردی ؟گریزانی؟

دل گفت عجب  دنیاست ، آغوش تنت دریاست

گلچینِ لبت دیباست  ، در حرف  و سخنرانی

بر خیز   نشو   لبریز   ،  غیرت  به شرف آویز

از  عشقِ  تلف  بگریز  ،  در  بستِ   پریشانی

گفتم  ای  دلم بس کن ، بی رحم نشو سِر کن

سلطانِ  شبم  مرجان  ،  چسبیدی  به   عصیانی

زنهار  ز  این  تبعیض  ،  در  فکر بسی تفویض

همکارِ     تنم   برخیز    ،   نسپار     به  ویرانی

دل گفت چقدر سخت است ، خود خواه و ره تخت است

حاکم به قدر بخت است  ، در  آیینِ حسّانی

ای تن روکشِ دندان ، بی من که خودت  زندان

داروغه نشو بی جان   ،   شب    خیز نگهبانی

دل گفت سلام ای عشق ، در قلب مکانت هست

اینجاست   صمیمانه   ،   در   سینه    فروزانی

تن گفت نه این تزویر ، خوش تیپی و خوش تصویر

در جسم  نه در دل هست ، عطرِ گوهر افشانی

یک  لحظه   دلم  لغزید ، در گوش صدا پیچید

نوری  به   تنم  تابید   ،    تهدیدِ     فراخوانی

پرسیده چه شد یاران ، من  داورِ این میدان

عشق و   عاشقی  برهان  ،  در ظاهر و پنهانی

معشوق خودش ریحان ، در کشور تن مهمان

در   دفع  خطر   قربان   ، در شادی و سامانی

همگام   شدند  با  روح   ، در عشق و همدردی

یکدست  شدند  بیدار  ،  در محنت و درمانی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/09/1399

تهت یالچنت امشط لک وحس بیک

ابدقایق ود  اعدن   لک  وحس بیک

النار ابگلبی  مشتعله  واحس   بیک

السبب   هجرک  شعل  نیران  بیّه

...

الکحیله الشمخه تحلم من حرمهه

ابیتمهه الدگ  رمحهه من  حرمهه

تقیس   الحل  تعزله  من  حرمهه

او   من   تصهل   تدچ  بالموزمیّه

...

خطاک اگبال عینی یعد مرّات

الیضرک عسل  وانا  الی مرّات

الیخطی فرد مره موش مرّات

کل  یوم  ابخطا تصبح علیّه

تماشی  الغرب وانا النار بیّه

...

احذرک  لو  تجی  و  اتطیع  لتعید

او جرم الفات دوسه او بعد لتعید

ابخطاک الّی  خطیته اویای لتعید

اتصل  و  اعتذر  عوف الشر اذیّه

...

وحق ربی الخلق  من   طین   والهاک

دریتک  خنت  و ابذل  شهت والهاک

ذکی او تعرفنی اغرف اشبیک والهاک

الشراکه   ابگلب   خط  احمر  الیّه

...

عساها ابّختک او ملهاک و اهلاک

تبعتک  همت  لیل  انهار واهلاک

گلتهه  او  بصّمتهه ابهجر واهلاک

عشرتی  اویاک  تمطر   شر  علیّه

...

(نجح کلمن ورد بالحب   دخل بیه

لجو کامل   وگع  بیده   دخل  بیه

حنان او طیب  یا جاسم دخل بیه

اشوفه      اشلون    ینتج   قابلیّه

عبد اللّه   جبار  بلادی  الساری)

...

اگطعک   لو   تهنبر    جور  وتنام

اتعجّب  من   المسک  حور وتنام

الچبهته  اتبات عنده ابزور وتنام

تعذّر   ما   وفه  الوافی   ابوفیّه

...

یکلکل    کلکله   او    کلکله    کلباک

کحل  کاحل  کحیل    الکحل   کلباک

کمش کمشات یکمش کمش  کلباک

کمشنی انکمش  من  کمشات ادیّه

...

الیطیع الخوّه صادق   منهملهه

الطلابه ابعون  اخوته منهملهه

التخل بالوحده خرده منهملهه

حشاک ارکاد مدسوس ابوصیّه

...

طبعک  یختلف   یسمر  ومر بیک

حملتک ضگت ذایقتک ومر بیک

تبدّلنی  ابخشف یابس و مر بیک

ونا   تمری   ینگط   عسل   میّه

...

سرت و اسئل  و احن ویّاک و اهلاک

تتدلل    گمت    تختفی   و  اهلاک

بدر وابلیله ظلمه و اشع  و اهلاک

بعتنی ابلمبه  تفدی   الروح الیّه ؟

...

ختمت ارجاک اذاک  الگفل  ملفاک

استچن   بلواک   یم  اسلاک ملفاک

انتهیت اویاک عوف ادواک ملفاک

اندفن  طرواک  ما    یرجع  علیّه

...

ابعینی  چنت  اشوفک   نجم   واعداک

او حملت اهموم شوگک واذم واعداک

تواعدنی   ازورک      کذب    واعداک

تکنسلنی    او     تزور     البیه   اذیّه

...

چاوینک  اشتاقیت  ما انامن اللیل

لا باکل لا مرتاح بس ارجع ادخیل

...

وحق  زلفک  وحق  شلّال   فرگاک

العریضی انتقم بینه او عال فرگاک

تعال  اسرع  تری شل حال فرگاک

اعتقد  ما  ضن بعد تلحگ علیّه

...

گلبی   احترگ   بالنار    وین    المواعید

مو گلت وکت الضیج ما اعوفک اوحید

...

گلبک   لو   یحس       بفراگ   چاون

انلچم جرحی او نزف دم  ضاگ چاون

اشو  ضاع   الیشیل    الحمل    چاون

حی    زعلان   ،   لو    حدر  الوطیّه

...

تتملّگ    علی   بوصاف    ملگاک

اعاین   یمی   بس اجناب ملگاک

تروح او ترد روحی اترید ملگاک

اجالع   منتظر   توصل      الیّه

...

چنت  لک گمر  وسط السهر لهلاک

او تبعتک ما ارد مفدی الک لهلاک

ردت بس  شمّه اودعک  ترد لهلاک

لجل   لتگول   نس   او  خان بیّه

...

الحب سهم  بالروح   الحب  منیّه

لو شفت اخوه ویاه یصعب علیّه

...

عطش گلبی  او لچمنی او گال مارد

ذبنی   الوکت  یمک    لچن   مارد

انت   الّی  ردتهه   او   گلت  مارد

ابتعد   گلبی   بعد  مالک  خطیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 20/09/1399

ابتعد موکب حبیبی  او  هجر ونزف

غفلت او تاه منّی   او   غده   ونزف

ابسهم طگنی او نبت بالگلب  ونزف

او رسم بالوسطه  جیم  او فرگ فیّه

...

یعداد    النجم     بالحلم   بس عد

خبصت الحسبه زید ابعلم بس عد

گمر   ولفی  سکن بالسلم  بس عد

ابسفینه   انزوره   لو  تقبل سویّه

...

انا او ولفی اجتمعنه ابفرد منطر

او گلبی من نهیت  السدر منطر

تشابگنه  او  لگینه الفجر منطر

حلم   شایف   خیاله ابین ادیّه

...

امحذّر   ما  خفت  طلقه  ولا طوب

ولا اجالس شخص طافش ولا طوب

ابثنیته او جرّح احساسی  ولا طوب

امن   اضکّنه   الجماعه  اتلوم بیّه

...

البیه هیبه ابذهب  حنته و رسمه

ابگلب  صدقانک   ارثیله  ورسمه

الوگف بالضیج حط ورده ورسمه

وسام الصق  علی اکتافه  القویّه

...

حبیبی انمسح ذکرک علی بالعین

اجیتک  معتنیک  استعد بالعین

اضمّنّک  من  الشمات   بالعین

تشخص  العدو من  یجبل علیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 22/09/1399

ابوذیّات ضد الطغات

غث یا جدری عندک ساس بعذار

او هم تفرج تطخ الراس بعذار

اذا برگبتک اتحل باس بعذار

عشرتی اویاک صعبه اتکون الیّه

...

الزمن ما یبگه مجفی او عاد بالدار

الوگف ویانه طبعه ذهب بالدار

شیّال الحمل موجود بالدار

اذا مال او غرگ ربنه التچیّه

...

یبو طبع الزفر للغفر هد هد

بعدک ما شبعت ابهذر هد هد

التحبّه الخلگ عظمه ابسعر هدهد

الیشیله ایصیر معبود ابکنیّه

...

چنت ویّاک اذوبن واحن وانساک

او جفل گلبی او بعد ما یرد وانساک

مو خایف حدر مطرگک وانساک

الثمن عندی وانزعک ثوب حیّه

...

اذا انطگ الخشم دم نزل بالعین

لفانی الضیج ردتک ضخر بالعین

چنت حاسبلک الف احساب بالعین

انعزل دربک اباول شدّه الیّه

...

یگلبی الضیم اجالک من شکالک

العریضی الهم صفالک من شکالک

الیحبّک دوحسالک من شکالک

ابتعد من کل غبی او ذاته ردیّه

...

دولاب الیفر بالشجن وشّر

او ملعون الیعت بالمحن وشّر

الحزن یطرب علی البیه فتن وشّر

یگلصه او ینشچخ موته ابردیّه

...

اهمومک بالشهر یومین یفلان

او سهمهن من نبت بالعین یفلان

تتوسف تعض ابهام یفلان

نسیته الچان واگفلک تچیّه

...

الغیبه الحسد ملّه منه بیهه

اخلاق النّاس حلّه من نبیهه

الخوه اتکون ذلّه من نبیهه

اترکهه او عاشر الغربه ابهنیّه

...

الزمن ضکنی او شعبنی والهمیته

الصبر جرعیته غثنی ولهمیته

اجس بالروح عدله ولهه میته

العذاب اشکال یتمایل علیّه

...

کسرت ظهری من جذری ولک راد

بعد ما اعدّی عتباتک ولک راد

یدهری ما اهم صابر ولک راد

یجیلک یوم اخنگک بین ادیّه

...

ترد لو ما ترد اهجم واخل بیک

واراویک لظهر نجمه و اخل بیک

افش بجراب عیلاتک واخل بیک

الصبر فاح او حذف قاموسه بیّه

...

گمر تعرفنی ضی دربک وشع بک

اذا تحگرنی احگرنّک وشع بک

تحمّلت الاذا لجلک وشع بک

جزاها اتدلّی حرمانک علیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 13/09/1399

تقرّب جای عندی اویاک کلمات

اتعبتنی او گلبی راد انساک کلمات

الحب الکان عندی ادواک کلمات

انفصلت ارجوک لا تنشد علیّه

...

گلت وصلک ستر دایم واجر بیک

جمر بصلک عمر هایم واجربیک

بعد ما اود اقربنّک واجر بیک

اشیصفی ابروج زود الخبط میّه

...

تکت حنضل نهل ذوقی والی مر

الکرم والجود مجهودی والی مر

تروح او لا ترد وابعد والی مر

الف لعنه اعلی روح امّه و ابیّه

حشاء السامع

...

حماة الدار برض الجار بثّار

او طوب البین یسحگ نار بثّار

حرام اتهوم تاخذ ثار بثّار

الحکم بید اللّه یقضی ابکل ردیّه

...

ابجاه الشوری والمسئول الشارع یطگ روی ابروی

واذا راید تزور الجار لازم تعرف انت اتفوی

الحگ ضاع او کلاه الثور اتحمّل بالصبر یا اخوی

انزع ثوب الذل گوم او حاور بالمیدان

...

نشدونی هم حبیت بالصدفه شخصین

گلت ای عبّاس و الثانی الحسین

...

نشدونی هم حبیت غیر اللّه شخصین

گلت الهم العبّاس بس قبله الحسین

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 12/09/1399

هور الشوارع

الاشوفنّه حلم لو صح مطر بیه زود

الدیره اصبحت هور او مایهه یجری

ابلام امسیسه بیهه والاهواز ابخیر

زیزایه اصبحت لا گصب لا بردی

کرهینه الدجاج اللحم مابیه ذوق

اجانه السمچ بالدیره او گعد یربی

ما یبعد ابّابه ینصب الصایود

اذا راید یطوف امن الدرج یشبی

یفتر بالشوارع بنّی والگطّان

مثل مشی النمل واعلی الارض یدبی

رحمه امن اللّه صارت والبرگ کل صوب

کل بیت التزوره اعلی الدرب یشوی

شبعنه امن الطماطه اویاهه باذنجان

مثل نار الشماته اعلی الگلب تدوی

جاسم ثعلبی(الحسّانی) 11/09/1399

ومضه تخص الاب والام

ابوی احزام ظهری او مهجتی او دنیای

وامی الجنّه تحت اقدام رجلیهه

اذا ما شم هواهم ما انام اللیل

الحیاة ابغیرهم مخنوگ احس بیهه

الشمس والگمر ضیهم ما اضل محتار

شمعه ابحبهم اشعل بیدی ادوّیهه

الما عنده ابو ما عنده عبره او طیف

والما عنده ام نجمه او یطفّیهه

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 10/09/1399

ابوذیّات غادرات

الزمان ابزود خوّانک یفیصل

او تسلّی ابجودة احفادک یفیصل

حبیب اشلون ودعته یفیصل

ابعزاء وابنوح وافراگ او اذیّه

...

الغدر مذموم من فعله وسربیه

واخذ درب الهدر روحه وسر بیه

الهجر مکتوب من ربّک وسربیه

اتحلّه ابنور صبرک تلگه ضیّه

...

امتحن ربنه ثگل همنه و کلنه

الزمن بفراگ جبرانه وکلنه

الامس کانوا احیاء یمنه وکلنه

جفونا او طومروا تحت الوطیّه

...

البیه غیره علی اهله او فات مو شات

حصد بیه الزمن آهات موشات

الیغدرونه العدء ابهوسات موشات

یهز الکون وکت الموزمیّه

...

اسبینی یا دهر للابد مسبیک

لأن حچیی ذهب والعتب مس بیک

یگلبی اهوای جرح الغدر مسبیک

ابسهم چتّال مسموم ابردیّه

...

چثیره امن الخلگ ذمهه وعدهه

گلتهه او لازم اختمهه وعدهه

مثل لوط اصبحت لمهه وعدهه

انگطع حبل الوصل من هالقضیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 09/09/1399

بلایِ آسمانی

مسلمانان چرا آن قدر گرفتار

به هر نحوی همه یک جوری بیمار

قیامت شد ویا دردِ گناهان

بلا از آسمان یا ضعفِ ایمان

برادر با برادر کینه توز است

جدایی با خیانت اشکِ سوز است

اعتماد از دوستان نایاب گشته

تک وتنهایی در دلها نشسته

گرانی جایِ خوش دارد وبازار

رکودش از جماعت هایِ بیکار

چرا مادر غم و غصّه کشیده

پدر از مهرِ فرزندان بریده

فقط سفره ی خالی مانده بر جا

زبی پولی گناهان گشته بر پا

کرونا آمد و دلها پریشان

تمامِ خانه ها شد بندِ زندان

هزاران مبتلا روزانه می برد

جلویِ عابران در صحنه می مُرد

قیامت در جهان گویا پدیدار

از این مُردارها دستانی در کار

به وقتش آسمان باران نبارید

واگر یک ذرّه آمد سیل جوشید

گداها در خیابان سایه انداخت

به رفتارِ مسلمانی نمی ساخت

خدایا مهرِ تو آید به تقدیر

کرامت های تو آمد به تصویر

مگر ارزِ خدا دادی ندادی

مگر دستِ ستمگرها نهادی

الان یارانه یک کیلو انار است

دو گوجه قیمتش فصلِ بهار است

چی شد قِصد و بدهکاری و پوشاک

حقوقِ کارمندان می شود چاک

نگو مقروض آب و برق و گاز م

اجاره واجبات تا کی بتازم

پدر شرمنده و ناراضی از کار

ومادر از خجالت خفته از عار

گران گشته تو بازار مرغ و ماهی

و گوشتِ سرخ زد بر سر کلاهی

فقط دکتر مهندس قاضی انباشت

تو کارت خود بهایِ پولِ آن داشت

تهی دستان فرج را می ستودند

زِ دل تنگی شکمها بسته بودند

جاسم ثعلبی(حسّانی) 09/09/1399

ابوذیّات الوداع حد الممات

گلبی احتام لجلک من هوالک

تنفّس بیه دایم من هوالک

اذا اموتن حبیبی من هوالک

یتیم اتصیر ما عندک تچیّه

...

عرفتک من صحبتک من هویتک

اهموم اهوای عندک من هویتک

صرت خاتم بدیتک من هویتک

او وین اترید فرنی بیا نویّه

...

یشامت لا تضرنی خالی خلنی

الاحبّه ابسهم طگنی خالی خلنی

احتِرگ من یمشی یمی خالی خلنی

اشتعلت ابنار والنار امن ادیّه

...

حبّک وحش جارح والتهمنی

حیاتک تشفی همّی والتهمنی

الیتهمک موت ریته والتهمنی

تطیب اجروحی بس اتمر علیّه

...

حیاتی ابدون ذکرک من حملهه

او روحی ابغیر شخصک من حملهه

علیهه اهموم مالت من حملهه

تگوم او تگعد او ماکو تچیّه

...

الدهر بالینی بهمومه وسع داک

گلتلک حبّی بارینی وسعداک

تساعدنی اقترب صوبک وسعداک

امن اهمّن بیک تتفرّج علیّه

...

الحزین ابکل طبیعه ادواه ینشاف

الرعید ابلمضه مو بالصوت ینشاف

المای النازل امن المطر ینشاف

الگاع اتبلعه یچسی ارض الزهیّه

...

چنت منتظرک او اربی او تقل بی

اشمعلّی ابصیتک او اخبی او تقل بی

السبب شنهی تگاطعنی او تقل بی

یغیضونک هلک واترد علیّه

...

اختبرتک شوک لابس غضب بسفاک

اعوفک تبچی دمعک یصب بسفاک

اعتذرت او ما قبلت العذر بس فاک

تروح اشبع قهر واشبع اذیّه

ابحمل هجرک ترید اتمن علیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 08/09/1399

ابوذّیات شاطی البحر

ابسفر وافتر او روحی ما صحت لی

اعلی شاطی البحر ولفی ما صحت لی

لفانی الروج طگنی ما صحت لی

التهیت ابدِم الحت البوسه الیّه

...

الولف یسحن مصایب وانا الهم

ابناه مسعد علیّه وانا الهم

الیضرونا او سبونا انا الهم

اضوجهم مرار المر علیّه

...

التحبّه الروح یحرج وانسبیته

یضل تذکار ما ضن ونسبیته

ایتحمّلنی ابشچیته ونسبیته

ایتبسّملی او یضل یضحک علیّه

...

اکتفه ابشوره الیودنه من تهلنه

او حسبنه احساب کلنه من تهلنه

المن دمنه او لحمنه من تهلنه

یروح او یرد یحرس بیت ابیّه

...

الما یعدل ابشوره او فکر ونصاف

جعل کل التحبّه ارباع و انصاف

ابوفاء الطیبین نبنی ستر وانصاف

او نوحد شعب ما ملتم سویّه

...

علی متغیره اطباعک وهم بیک

احبّک و اطرب ابشوگک وهم بیک

گمر وانجومه سجدن لک وهم بیک

شمس خدّک یشع یضوی الثنیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 05/09/1399

هوسات عواصف الزمان

الزمان ابگوسه یرمی اسهام ،امتابعنی او یرامینی

لچم جرحی او صحت احّاه ، اشو محد یداوینی

طحت لا ما طحت سکریت ، واحزانی التبارینی

نخیت البیه گرابه اویای ، شعل ناره او یدوینی

یتشمّت علی مرعوب ، بصبعه او یشّر العینی

یزامطنی ابهلاک او موت ، احچایاته التأذینی

عمر واگف له بالصعبات ، ما ذاکرنی ناسینی

یشوف الحگ عمت عیناه ، علی الباطل یدلینی

ما طعته او گصّیت السانه

...

افتر اعنانهه الایّام ، الیواعد یخلف ابوعده

التحترمه او تزامط بیه ، ما یوگف علی حدّه

تعرفه افلان وابن افلان ، تحل المشکله ابسده

تنخاه او ما هز ضرعانه

...

افتر اعنانهه او یا حیف ، الاخوا خاتلته خوّانه

بالظاهر تحبّه اهوای ، تود مسدود دیوانه

اضباع او حافت الطیبین ، تنطر یوگف السانه

من یوگف تحظر نعّایه

...

افتر اعنانهه او مسلوب ، حگ الخیّر المعروف

الماعدهم رحم واشرار ، تسلبه والعیون اتشوف

الساکت عنهم اصغیرون ، اذیاب او بالثنیّه اتحوف

من حگّه او یکرم خطّاره

...

افتر اعنانهه او شفناه ، الغنی ما یدری بالجوعان

الزم محبوسه عند العوز ، او متحمله العمل نسوان

لا تزعل اریدک سیف ، اهناه الزانه و المیدان

والما یحتر بارد غیضه

...

افتر اعنانهه او صارت ، قیامه اعلی الانس والجان

متوسدهه باشا افلان ، البایع غیرته او شبعان

الطایح بیهه ابو النچبات ، جدام الخلگ منهان

محتار ابعیشت رضعانه

...

افتر اعنانهه او هاجت ، الکرامه اترید راعیهه

البطاله . اکرونا . والغلوان ، اجروح او من یداویهه

الغمامه موگد الجوعان ، تستاحش تمر بیهه

والبیه غیره ایشد احزامه

...

افتر اعنانهه العاطل ، الیارانه ابحسابه اتفوح

المخارج تصعد ابکل یوم ، الراتب نص شهر وایروح

کلنه موته بس عدلین ، او درب المگبره مفتوح

لو زاد الضیم او خیّم ، وین المات ایدفنونه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 30/08/1399

ابوذیّات وداع العاشقین حسب طلبات المشاهدین

نسیتک یالجبت لی اویاک بس عار

افّیییه من رحت. حچیک نار بس عار

تعاملنی ابشکل کل یوم بس عار

اشمسومن بیک ما تسوا الشریّه

...

طویتک ما بعد اهواک وانساک

ارتهمت اویاک طبعی ذهب وانساک

احاچیک ابلطافه او غزل وانساک

امن امر اعلیک تتهمنی ابردیه

...

انتهت ویّاک لا تامر ولا امر

امتحنتک لا حلو طبعک ولا مر

بعد ما احب اشوفنّک ولا امر

انگطع حبل الوصل و اِبعد علیّه

...

احترمتک وافرش ابدربک ورد بیه

کرهتک حقدک ابگلبی ورد بیه

اخذ درب الّذی جابک ورد بیه

مثل ضربوه لبو اطباع الردیّه

...

اکتفیت ابضل سهر هجرک ونارک

علیّه او فاتل ازنودک  ونارک

اشممر بالدار ازورنّک ونارک

تسد وجه ابوجه بابک علیّه

...

باب الّی یجیلک ریح بل سب

ابثقافه او جوز من الهذی بل سب

فتحت الباب یاسع جمل بل سب

اخذ ما تشتهی او لا ترد لیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 29/08/1399

آخر لقاء

یریت الدنیا تمطر مستحی اعلی النّاس

بلکت نگطه تنزل علی القصدیته

اعلّم بیه تعبنی ما یحس باحساس

حدر  رش المطر من غثنی ترکیته

یکرر انا احبّک بس طلع کذّاب

احاچیه او غفه او مستانس ابصیته

مدری اضحک او مدری اعاتب الدلال

مدری انهی ابعشرته او مدری کرهیته

الاحسن یبغی ناطور ابگبر مهجور

حارس مگبره او دافنته تالیته

بعد کافی عتب گلبی تعب ویاه

الیله آخر لقایی ابحقده حرگیته

ودّعته او کرمته او گلبی ما عاداه

ابطن ساحة عتب بصوره دفنیته

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 28/08/1399

ابوذیّات الشمّات

الشتل روحه ابرداهه من شراهه

ابکذب وابذل لفاهه من شراهه

علی اخدود النزاهه من شراهه

لئیم ایهیم بدروب الخفیّه

...

یدنیا لیش وکتچ علی ولّاچ

او صرت چلمه ابحلگ شمات ولّاچ

اشم الموت اذا انطبع والّاچ

الموت اشوالی من الهتک بیّه

...

ما هوّد ونینی او زاد واملاه

الف حسره ابدلیلی شتل واملاه

حتّی الضیم شاب او تاه واملاه

یربرب وانکسر گلبه علیّه

...

جرحی لا تضن بجفاک ینزار

او عهدک بالگلب ظل بار ینزار

المات او شیمه بیه للناس ینزار

وانا حی . ولفی بس ما نشد بیه

...

شمس در مر حبیب الروح حالای

درت وجهی او حال الضیم حالای

انجرح گلبی واحس بالموت حالای

طایح والهموم اترک علیّه

...

الگلب ملکک حبیب الغیر ما طاب

ولا بالنظر دونک مهر ما طاب

امن اهد یوم الرحت وانفطر ماطاب

دم ینزف صبغ ثوبی علیّه

...

سیوف الغدر باچت من سنتهه

او غرگت ابلوم ذلهه من سنتهه

العلیه العتب نایم من سنتهه

ابوکت الضیج سد بابه علیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 25/08/1399

دوبیتی تنهایی و غربت

کجایی بی خبر از تو نشستم

کجایی در نبودت دل شکستم

چرا بی رحمی ویادی نکردی

تو بد یاری دلم کشتم به دستم

...

به دردِ هم اگر خوردیم صفا هست

به خانه بار هم بردیم وفا هست

بترس از روزی که مرگ آفرین است

به پای هم اگر مُردیم جفا هست

...

سر و ته ماندگارت آتش و دود

مرا بغرنج کردی درت افزود

بناز ای یار با این غم فروشی

مگر دیوارِ خونسردم سپر بود

...

چرا یارا چرا قلبم تو بردی

مرا در غارِ تنهایی سپردی

دو اژدر در سرِ راهم درون گرگ

پریشانم زمرگ آید به کندی

...

چرا خوابم پرید امشب ، چرا امشب پریشانم

با این تنهایی و غربت، در این حالت نمی مانم

طبیبِ من تویی ای یار ، زبد شانسی شدی بیمار

طبیبِ دیگرم صبر است ، و گمراهم نمی خوانم

...

بیا امشب بمان با من ، نه دیدن بهر دلداری

تو را در سختی می بینم ، دوایِ درد و بیماری

نمی بینی دلم تنگ است، نفهمیدی مگر سنگ است

مرا دیوانه پنداری ، تو خود زاری طمعکاری

...

خدا یار کسانی که بریدند

زعشقِ پاکِ خود غزّت خریدند

بهشتِ دنیوی آرامشِ دل

بلا جویان هوس خوانان ندیدند

...

بترس از آهِ محبوبی ، که هر نازش ندایی هست

دلم می لرزد از عشقی ، که پایانش جدایی هست

صدایِ غرّش یاران ، چو رعد و برقِ بی باران

به روح و جان هر آدم کرم گاهش رهایی هست

...

جمالِ دلربایی را ، چو نور از رعد تابیدن

شجاعت با سر افرازی ، نه با هر جور رقصیدن

علی الکرسی نشستن را ، به مظلمومان کمک کردن

شعار هر خدا جویی ، نه با مظلوم جنگیدن

...

حد ومرزِ مصنوعی ، دلِ دریا خودش راز است

زمین وآسمان ملکش ، و معبودش سر افراز است

طمع در دیده ها بارید ، وزور از برده ها ترسید

جهان فانی نمی مانی ، و هر گوری درش باز است

...

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/08/1399

ابوذیّات رنین الخاسرین

تفلّش سور گلبی او طاح منکان

او بیه صادقت انس او جان من کان

اهدّم من یضدنی کان من کان

اصبحت هسه الدجاجه اتحود بیّه

...

الدجاج اویه الدجاج او باز وی باز

التضده الروح حچیه طعن وی باز

مثل القطّه یحتچ طمع  وی باز

اطرده او یرد للشحمه البدیّه

...

نصبت ابطوط شبچی انترس ترهم

الحظ من مال بیه انگطع ترهم

الکحیله اویه الکدیشه اشلون ترهم

الوفگ لو مات تلعب بیه طریه

...

الوکت ما وفّه ذوقه اویای مربای

اصیحن للاحس ادوای مربای

ربّیت او صبح للغیر مربای

گبلهم شفت اخوی العال بیّه

...

یناعی نوح عالطیبین ول جار

التحوده الدنیا فوگه اهموم ول جار

التهینه اعیاله اهنته الناس ول جار

یضل ملچوم اذا سبع الثنیّه

...

ادگ والضم واحن واشتاگ والهم

ازیل التعب و اکنز ذهب والهم

احباب العاشرونی ابطمع والهم

الخذوه یرجع لان ربّک تچیّه

...

الما یدری ابالم گلبی وهم بیه

یذمنی امعربد امعصّب وهم بیه

لون یاجد سکن وابعد وهم بیه

وافوخ امن اللیامه البیهه اذیّه

...

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 27/08/1399