سفیر الحب

شکر خدا تبرئه گشته دلـــــم

نصفِ شبی پیامِ حق رسیـــده

دلم خوشه در صفِ بی گناهـی

یه مدّتی این اتّهام کشـــیده

***

پاکِ دلم باور نکردی حرفـــــــش

خندیدنم دلیلِ ردِ پا نیســــــــت

صبر نکردی تا بگویم چه شـــــــد

به هم زدی نگو که یک خطا چیست

***

نیا پیشم دلم ازت گرفتــــــــه

عذر خواهی کردنت هم بی ثمـر

زخمِ زبونت به تنم طعنـــه زد

آمدی شمشیرت زدی بی خبر

***

بسِ دیگه جدایی راهِ پایــــان

تلخی نامردی چشیده قلبــم

اصرارِ تو یه شکی آفریـــده

زنده دلم یادم نمیـره دردم

***

به قصدِ بستنِ زبانِ مــــــردم

برای سرپوشِ خطا دویــــدی

هزار بهانه حمله هات علم کرد

به اشتباهت آخرش رسیــدی

***

حیفِ لبم شریکِ آن لبت شــد

از چاهِ زمزم آبِ صافی کشــید

ضعفِ دلت از بچگی هات نبود

تو زندگی از تبهکاران خریــد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 01/01/1391

سال نو مهمان ناخوانده ی فصـل

اشکِ شادی از رخم جاری شده

عمو نوروز آمده با ساز و بـرگ

جامه نو پوشیده و ساری شـده

***

هلهله جوییده نامی در مـکان

همقطاران در سفر دل بسته اند

تابشِ خورشید پر نور زمــان

بت هر نامهربان بشکسته اند

***

دشت ها مهمان کرده خاطـرات

فرشِ سبزِ پر بهایی پهن کـــرد

بلبلان بر شاخِ زیبای انــــــار

خانه ای رنگین کمانی رهن کرد

***

خوش به این مهمان نمایی آشـنا

عید می رقصد و صحرا شادمـان

صخره شد کرسیِ پیرانِ عجـوز

شست هر غش از هلالِ دیدگان

***

مرحبا مهمان نوازی در مــــلاء

شهر ها ویران طبیعت شاد شــد

خانه ها متروک و در بندِ سکوت

ساکن از حبسِ ابد آزاد شـــد

***

شهر ها اشباح و بازارش سکوت

تاب داده دم و بالش زیرِ ســر

همچو گوشواره شده عند الورود

حارصِ بیدارِ شب آن قفل در

***

خانه ها خالی و ماشین لانه شـــد

چرخ می زد رو به اهل و بستگان

حادثه تاخیر ها از بختِ بــــد

سلب می کرد خاطره از قاصدان

***

در هوای تازه چون فصلِ بـــــهار

موی سر با هر سلامی شانه خورد

دردها آشفته می شد در ســـفر

قلب ها با جامِ تر مستانه شـــد

***

محو میشد غربت از بی خانگــــی

شاه با دله نشین یکجا نشســـت

همه در شادابی ها رقصیده انـــد

عیدتبعیض و اسارت را شکست

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 01/01/1392

قلبمُ خسته نکن ، با دلم بازی نکـــــن

فک نکن عروسکم ، تو غمم شادی نکن

***

اومده فصلِ بهار ، سبز گشته لاله زار

پر زدن پروانه ها، برزن و کوی ودیار

***

بیا توبه سر کنیم ، گل و گلدون تر کنیم

در کنارِ باغِ دل ، خاک اون رو زر کنیم

***

بیا بنشین در آغوش ، گذشته ها فراموش

تو محفلِ زندگی ، جام خوشی رو بنــوش

***

بیا دلبر کنارم ، رو ترکِ خوش ســوارم

تو سبزه زارِ عشقم ، تو دشتت گل بکارم

***

دلم اسمت شنیده ، محبّت رو ندیـــده

سپاس از شکل ماهت ، خدایت آفریده

***

دلم محتاجِ دیدار ، شدی در دل پدیـــدار

الهی سایه اش هست ، قدومش دیدم انگار

***

قهری و نازی نکن ، دلمُ راضی نکــن

تو دردِ سر نوشتت ، دلتُ قاضی نکن

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/12/1391

منم میام همسفرت میشــم

فصلِ بهارو گردشی زیبـــا

دستم بگیر موجِ دلت اومـد

تا گم نشم تو ساحلِ دریــا

***

بیا بریم به شهرِ شادی هـــــا

تو سبزه زارِ دشتِ کوهستــان

چادر بزن تو تپه های شــــن

عشق و صفا خوابیده در بستان

***

دور نشو با من بمون سایــــه

ذوق زده دلم به همراهــــت

در آسمون پروازم ازشـــادی

سبز شدم چو غنچه در راهت

***

ای قاصدک بادِ شمال اومد

تنها نرو برگشتنت گیــــرِ

دلم بی تو یه ابری بی باران

باریدنش بر اشکِ من سیرِ

***

چشم نزن مسحورِ تو گشتم

بوی وفا در قلبِ تو دیــدم

شارژ شدم با خنده های تو

وقتی صدای تو رو بشنیدم

***

خوشا به حالت چرخشت زیباست

بردی دلم در رقصِ پروانـــــه

تنم می لرزه در فضای بــــــاد

تو عاشقِ رعشه ی مستانـــــه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/12/1391

بهار آمد به شهرِ ما دوبـــــــــــــــــــاره

سبزه و سنبل فرشی را کشیــــــــده

هفت سینِ سفره چیده شد تو صحرا

سرور و شادی در جا آفریـــــــــــــــده

***

یاد بزرگان سر لوحه دیـــــــــدم

چشم انتظارِ بچّه ها کنـــــجِ در

عطرِ شقایق تو خونه پیچ خورد

دل تشنگانِ روح تو ای پســــــر

***

هدیه ببر کلام حق یاد کـــــــــرد

شاد بکن یاری که دل سوخــته

احسان و نیکی افتخارت بـــــــود

جامه ی بختت را خودش دوخته

****

قدر شناسِ والدینت بمـــــــــان

از بچگی هات لحظه ای یاد کن

چتر دلت گرما و سرما شدنـــد

با یک تبسّم دو دلی شاد کــن

***

بهشت تو زیرِ قدم ها نهــــــــاد

با احترام و حرمتِ والدیـــــــــن

من فاز فیها فهو هذا المـــــراد

جنت الفردوس جزاء العابدین

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 28/12/1391

ادور اعلیک یا ریحانــــــــه یا ورده

الیضدنی احتار من شافانی اودنـــک

من حبک ضربنی او شاهدتنی الناس

فوگ الدار ادگ والطم اریدنــــک

***

درعت الثوب واتمنی انــــام اویاک

یریت اتشیل تابوتی الدفانــــــــه

فگدت الفکر واتسرسح دلیلی احذاک

افتح باب گلبی او اتشوف نیشانـــه

***

عفت دار المعزه او هاجرت لبعیـــــــد

رگعت الباب ما حسبّت بلفرگـــــــــه

شنهی الدبریته ابروحتک یفــــــــلان

اشتعل بیه نار گلبی او مثلی ما تلگـــه

***

ردتک تجی و اتشوف گلبی او ونینه

لیل او نهار اینوح لو ما تجینـــــه

***

من رحت حد اللیوم ما نامت العیـن

طالت الفرگه اویاگ و اتعدت اسنین

***

حیه او تلف واتدور لف گلبی یهــــوای

عندی الدنیا اشگوص من توگف احذای

***

اگدر اعوف المای واتباعد العیـش

بس عذبانی اهوای ما یتّصل لیش

***

فرهدت گلبی الناس او خالی مکانه

ابلا گلب ضلّیت کله اعلی شانـــه

***

دارن علیّ اسباع و اتحاشدنـــــــی

و السن نبت بحشای او سمهن کتلنی

***

 جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/12/1391

یادته بچگی هات تو آغوشــــم

می نشستی رو دلم وقتِ نــــیاز

چه شده وقتی گلت رو تاقچه شد

پر زدی تو آسمون با بالِ بــاز

***

کم نیاوردم تو سختی های تـــــو

پوست کندم دادمت جامه به تن

دوختی پوشیدی با اشکِ خجــول

قلبِ تو کم لطفی کرد با دلِ مــن

***

عدل و فریادِ دلم رفته به بـــاد

آخرش دیوانه وارِ دشمنــــــی

جمع کردی نیزه و تیر و تفنـگ

نقشه ریزِ جنگ رویا با مــنی

***

درک کن روزای عشقت ای مریض

دادخواهی کردی از دیــــوارِ دل

با سر افرازی در آغوشت گرفت

توی صندوقِ پر از اســـرارِ دل

***

شب نشینی داشتی در سفــــــرم

عید ها با من نشستی پر صـــــدا

کو وفا داری و عنوانِ دلــــــت

این هم از نیکی و رحمم ای خدا

***

برو پر دردم دلم در قعرِ غــم

کوچ کن از این دیارِ آشـــــنا

حرفِ نمامان سند در دفترت

سالها قلبت شده از من جــدا

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/12/1391

فصلِ بهار و پای عقدی تـــــــــــو

مبارکت باشه چه خـــوش روزی

چشمِ تو شادِ با همه خویشان

با طعم نابِ  عشق و پیــروزی

***

خوشا به حالت رفتی گل چینی

کنارِ کوثر تو  شدی دامـــــــــــاد

با هلهله رقص و نوای بـــــــــاغ

ظاهر شده پروانه بی فریــــــاد

***

تو راهِ خوشبختی کشیدی خط

مهتابِ تو رنگ زده خونــــــــــــــه

با خنده های خالی از هر غــم

عروسِ دریات گلِ زیتونــــــــــــه

***

تو خاطراتم لحظه های شـــاد

انگشت رفته حلقه ی یــــادت

زوجِ جوان و آرزوی خــــــــــوب

دلم شریکه با دلِ شـــــــادت

***

خبر شنیدم در عروسی هـــــــــــا

دو نفر شاد و چهل دیونــــــــــــــه

ضرب المثل مونده درون سینــــه

شادی و رقص و مستِ میخــونه

***

تبریکِ قلبم از لبم پیــــــــــــــدا

با تو عزیزم شاد و خوشحالــم

آرزوی من دیدنِ ایـــــــــن صحنه

با تو میام با اینکه بد حالــــــــم

***

تقدیم به پسرم محمد و همسرش

به مناسبت عقد ازدواج

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/12/1391

اسئلت شمس النهار او طالعتنی اعلیک

الگلب خجلان منهه اترخاء اشویــــه

لان ما کو خبر عندی و اعاتب فیـــه

اخبرینی ینجمه اعتمدی اعلیـــــــه

***

رسمت اسمک علی جدران گلبی ابنار

ضربت احروفه بسمی او بسّم حسّانی

ردت یبغی صنم و اتعبده کل الناس

دعیته ابلیله گمرا  او راح ماجانــی

***

تعارفنه ابهوا من بُعد بلنظــــــرات

کتبت اکتاب شعری او راسلیتک فیه

فرد لیله دعیت الگلب و احتزمیــت

بکان السهّرانی ما لگیتک فیـــــه

***

حلو واسمک یضل تذکار بلــــــدلال

الادب طخ راسه الک و انت ابو الغیره

من اللیله و اتعاهد عهد ویــــــاک

انربط گلبی ابحبکم دگ مسامیـــره

***

تحلیّت ابکلام الماتشیله النـوگ

رجف گلبی ابلقاکم وانشده بالی

اذا متعود گلبی بلحزن تلـــگاه

وحق نسمت هواکم ما الی تالی

***

تمنیت آنه طیر او عندی ست جنحـان

لطیر اللیله و اوگع فوگ دیرتکــــــم

ادگ بیت او مضیف او هتل بس القاک

اشوفک من بعد و ارجع ابعازتکـــــم

***

جاسم ثعلبی ( شمس النهار ,
:: بازدید از این مطلب : 1833

تنم غمخوارِ جدایی روی تخت

تو طبیبِ دل و قلبم اومـــــــدی

داروهات اثر نکرده دکتـــرم

جای دستات سینمُ بــــا پا زدی

***

حق و وجدانت جفا کرده به من

وقتی سوگندِ شفا رو خــواندی

آدمیزادم و محتاجِ دعـــــــــــا

عزّت کارت به قلبت راندی

***

ناظرم مهرِ دلت با اعتمـــــــــــــــــــــاد

خشک شد اشکِ چشم با خنده هات

سوختی کلبه ی عشقم در غروب

مسجد و محرابِ دل بازنده هات

***

سرِ بالینم نشستی سفت و سخــــت

دلم چون صخره کنارت جا گشود

زنگِ آرمانِ دلت قطع حیـــــــات

در تظاهر قلبِ تو دشمن نبــــــود

***

دلم در بستر غریقِ تــــــــــب و آه

الوداع از این جهان طرّاحی کرد

 در اتاق زندگی پوشیده سبـــــــز

موی دردم پنس تو جراحی کـرد

***

دست تو آلوده با خون و جــــگر

قاتلی تیغت ، خدا  زندان کــــرد

ولی روحم با تخصص پشتِ درد

با نگاهش صد نفر درمان کـــرد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/12/1391

مستی صفا سفر به دل چسبید ، بی خدا حافظ رفتی از خونــه

منتظرت بودم و پر اشتها ، کج کردی راهت سوی میخونه

***

محرابِ دردم با صلاتم چشید ، قهرِ دلت رو قلـــبِ زارم سوار

بی تابی تو شکسته جامت کنون ، خسته نشد برگِ دلت از قمار

***

تنها برو تشنه لبی پای رود ، بگرد تو دشتِ سبزِ قربانــی

دلم نه خسته به تماشا نشست ، بیخود نگو یاورم زندانی

***

مزه نداره گردشت پای دشت ، عیدت گرفته از تو تنهایـــــی

شیک نپوشیده دلت در عزا ، شکسته نفسی کرده در جایی

***

یه حادثه در دلِ تو آشکار ، بلیطِ برگشتت شـــــــــــــــده روبراه

از من حیا کن به سفر رفتی تو ، با اینکه قلبم هدیه شد خوابگاه

***

وای از این دور زمونه و عشق ، بی مزه کرده  یادبودِ  نفـــــــــس

یه دل نه صد دل به فروش آمده ، به جای عشقِ ناب دمیده  هوس

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/12/1391

مستی صفا سفر به دل چسبید ، بی خدا حافظ رفتی از خونــه

منتظرت بودم و پر اشتها ، کج کردی راهت سوی میخونه

***

محرابِ دردم با صلاتم چشید ، قهرِ دلت رو قلـــبِ زارم سوار

بی تابی تو شکسته جامت کنون ، خسته نشد برگِ دلت از قمار

***

تنها برو تشنه لبی پای رود ، بگرد تو دشتِ سبزِ قربانــی

دلم نه خسته به تماشا نشست ، بیخود نگو یاورم زندانی

***

مزه نداره گردشت پای دشت ، عیدت گرفته از تو تنهایـــــی

شیک نپوشیده دلت در عزا ، شکسته نفسی کرده در جایی

***

یه حادثه در دلِ تو آشکار ، بلیطِ برگشتت شـــــــــــــــده روبراه

از من حیا کن به سفر رفتی تو ، با اینکه قلبم هدیه شد خوابگاه

***

وای از این دور زمونه و عشق ، بی مزه کرده  یادبودِ  نفـــــــــس

یه دل نه صد دل به فروش آمده ، به جای عشقِ ناب دمیده  هوس

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/12/1391

بشکن نزن شبت همش تاریک ، فانوسِ دریایی تو کم نـور

حدس نزن با رفتنت شادی ، زندگیتُ بی من شده ناجور

***

دلِ تو زخمِ زیرِ یک آوار ، با ترس و لرزت بستی شریانت

راهِ وصالت خیلی مشکل گشت ، دور شدم از جن و پریانت

***

کشتی دلم با مزه های تلخ ، پیچیدی نسخه در دلم هر روز

با من بساز همش چرا تهدید ، یادت باشه دلت به من مغروض

***

ای گل بهارِ باغِ فردوسم ، تو لحظه های شبم بیــــداری

مزه ی عشقت دردلم چسبید ، نمی دونم چرا تو بیزاری

***

شستی دلم با خنده های تلخ ، آزرده کردی قلبِ پر خونی

به من نگو گذشتم از سختی ، تو اون فضای دودِ قلیونی

***

بیا مریضم خیلی بد حالم ، طبیب و دربارِ دلم باشی

شفا کنی با مهرِ تو قلبم ، یا زهره مارِ نو گلم باشی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 23/12/1391

دلم شکستی بشکنه دستت ، ای ستمکار و تحفه ی ســـردم

به من نگفتی که گناهم چیه ، با این شکافت نصفه شددردم

***

تو می سرایی فتنه و آشوب ، قاصدکت بی پرّه جا مونده

سر لجم مهمونی ها کردی ،آوای  تو ابلیسی می خونده

***

یه چشمِ تو خاموشه تیر انداز ، با چشمِ دیگه به هدف رفتی

دلم نشونه تو شکارِ تو ، به ماشه تُ لااقل می گفـــــــــــتی

***

شلیک کردی تیرِ آوازت ، خورد به قلبِ دلِ مجنونـــی

تو سر بریدی با یه تیغِ پهن ، خدا نترسی یا که ملعونی

***

بی دقتّی کردی و بازنده شد ، اسبِ شطرنجت باخت ، جانم بتــــاب

شاه و وزیرت کیش شد در دلم ، زیرِ شکستِ حسِ نفست بخواب

***

مانورِ تو دشتِ دلم سبزه کرد ، تو مستی در قهرت  نمی دونـــــی

دعوت نکن صفحه ی عشقم خراب ، خدایی میگم خیلی شیطونی

تیر انداز ,
:: بازدید از این مطلب : 1832

من و تو ما می شویم ، بریم به جشنِ با صفا

بی خبر کمک کنیم ، به مستمندِ با وفـــــا

***

دانه دانه سکه ها ، به دستِ خالی می رســــــــــه

قطره قطره می چکد ، شوقِ خوشی در مدرسه

***

لذتِ کمک بچش ، بده بخند با روی  بـــــــاز

رزق و روزی می رسد کاخِ دلت با آن بساز

***

با عطای نـقدیت ، بهرِ زکاتت می کنـــــــــــی

مال با بخشایشش ، افزون صلاتت می کنی

***

حفظِ جان و مال و خویشان ، مصدرش بخشیدن است

بهتر از صد دکتر آید ، چون دوا جوییدن اســـــــت

***

شاد کن غمدیده ای را ، سالِ نو خرقه خرید

هموطن در انتظارت ، وقتِ باریدن رسید

***

جاسم ثعلبی ( حسّانی)

معجزه ی روزِ زن ، بت های دردم شکســــــــت

شادی و عشق و ایثار ، بر لبِ عشقم نشست

***

یه دفعه کنجِ دیوار ، تلخِ لبت شنیـــــــــدم

با غمزه های پر جوش، حرفِ دلت کشیدم

***

کنارِ کارتِ پستال ، قلبمُ هدیه کـــــــــــــــردم

دلم با او سفر رفت ، بی او که خیلی سردم

***

آشفته کردی دیدار ، دردت معنی نداره

تو اون بلوغِ مهتاب ، چرا مستی دوبــاره

***

بستم زبونم از عمد ، تو راهِ رستگـاری

در سایه ی وجودم ، تو باغم  استواری

***

مبارک این روزِ تو ، صد ساله زنده باشـــــــی

یه عمری از محبّت ، با عشق و خنده باشی

***

دلم نوشته حرفش ، خوشحال و بی بهانه

به یادِ تو سرودم ، بخون صدها ترانـــه

***

تبداری روزِ روشن ، تو باغِ غنچه هایـــت

دلم شبش  شکسته ،به یادِ غصّه هایت

***

بازم دلم گرفته ، بازم تنگِ غروبــــــــــــــه

می لرزه قلبم امروز ، سرمای تو چه خوبه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 20/12/1391

باز کردم دفترِ تلخِ  دلـــــــــــــــم

همه جا با لخته  خون آلوده بـــــود

غصّه های تلخ و خشکیده ی یـــار

توی صفحه صفحه اش آسوده بود

***

خیلی مایوس شدم از زندگـــی

با پشیمانی به ریشم دست زدم

قولِ مردانه به دل دادم پیـــام

ضعفِ بیهوده به دیوانم  نـدم

***

کفن کردم خاطراتم در زمــــین

لحظه های عمر من شد در هدر

تپشِ قلبم به گوشِ کر  رسیــــد

جسم لرزیده و ماندم در ســـفر

***

ریزشِ اشکم شده آبِ حیــــــات

بارشِ بارانِ آن هر شب دمــــید

خیس شد پرونده ی عشقِ دلم

نم آن به آخرین برگش رســید

***

دست شستم از کمک هـــــای دروغ

در تماشا مانده دیوارم شکســـــــت

دست رو سینه تفرج ها نمــــــــــود

دل خوشی کرده و زخمِ دل نبست

***

توبه سر داده دلم از خاطـــــرات

جمع کردم سوختم امــــوالِ دل

رو به خوشبختی گشودم فالِ نیک

با یتیمان یافتم احــــــــوال دل

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/12/1391

طال افراگ شخصک علی جاســــــــــــم

او هجرک سیف نص الگلب جاســــــــــم

انا اشما اذکر الخلان جاســـــــــــــــــــم

اضل اربی لما اتمرون بیـــــــــــــــــــــه

من ابوذیات الشاعر الادیب احسین الساری

***

الجواب

کلامک بلگلب للابد یحســــــــــــــین

جمیع اعضای ابحبک الّی یحســــــین

الولف شاهد ترکته او صحت یحسین

لان انت العگل والروح الیـــــــــــــه

***

الفرح قادم علینه و انتدمــــــــنه

ابحضورک شع شمعنه و انتدمنه

حبیبی انت گلبنه و انت دمـــــــنه

یحفظنه علی حامی الحمیـــــه

***

طویت الجبل و اسهوله بلا مــای

اببحر سایر بلم حبی بلا مــــای

حسافه ابدنیتی عایش بلا مای

غدر بیه الوکت و اصفگ بدیه

***

ابتلیت اویاک کل عمری واجر بیک

الزمن منّک اخذ ثاری واجر بیــک

امتحنتک لا الف مره و اجر بیــک

لگیتگ بشر ما تسوا الخویــــــه

***

دمع عینی غسل خدی و ســــرّه

یدوّر صرّة اگلیبی و ســـــــــــره

دفنت اهمومی من گبله و سره

او بگیت اویاه نجر ونّه ســویه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 18/12/1391

بهار آمد همه جا سبز و خـــرّم

گل و سنبل و دل آواز خواندنـد

تو بحرِ شادی و ریزشِ بــاران

زمستان و خریف پرواز کردند

***

دلِ دریا شده آبش خروشــان

تماشا کن ببین خلقــتِ مختار

پرنده بال زد در آسمانـــش

چه گسترده نظامِ عشقِ معمار

***

سرِ قلّه نشسته طوقِ برفـــــی

عروسِ این طبیعت پا نهــــاده

همه در جشنِ فصلی شاد بودند

شقایق ها تو  صحرا دل گشاده

***

شفا گشته دلِ بیمارِ لالــــــــــه

قدم بر داشت در چشمِ تماشـــــا

چه رنگین فرش گشته ساحلِ رود

از این نعمت گشا شکـرت خدایا

***

بهار آمد پناهِ  مستمنـــــدان

زمستان یخ زده دل های ساده

درخت فقر را لرزیده چون بید

حیا کرده و ضعفِ خود نداده

***

کنارم جمع شد هفت سینِ دردم

هم و غصه و تنهایی و دشنـــام

خیانت با دو رویی دل غریبــی

شدم زندانیِ یک عشقِ بدنــام

***

صدای خیزشِ دود و گلولــه

تفنگِ عید رگبارش شنیــده

هوای دلپذیر و عشقِ کم رو

طناب سفت بی مهری بریده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 17/12/1391

گرد و غباری اومده چون سیــــل

خاکی میشه رویت ، نیا بیـــرون

شونه ی دل به هم زده گیسوت

برام عزیزی ای گلِ کم جــــــون

***

در آسمون سرخی زده ناگاه

ماه و ستاره پشت ابرا چیـــد

تار می بینم فاصله در راهت

قلبِ حزین قاصدکم رو دیــــد

***

برو می بینم سالِ دیگه تو رو

رفتی تو اون خوابِ زمستونــی

منتظرت بودم و سخت انتظــــار

نمی دونم جایی تو مهمونی

***

حال و هوای دلم از دوریــــــــــــــــــت

حاضر به توصیف نشد ناگهـــــــــــــان

جا مونده استخوانی با جلد و پوست

نمادی از عشق شده در جهــــــــان

***

دلم می خواد ناخدادر کشتیـــــت

همسفرت می شوم ای دل پسند

زرد شده برگِ درختم بهــــــــــــــار

آتش گرفتم فصلِ پاییز نخنـــــــــــد

***

یه بار دلم میخواد بیاد پیشِ تـــــو

از غصه هایت خیلی دلگیــــــــــرم

عوض نشد وهم و خیالت همون

از اون گذشته هات که دلسیرم

***

خوردی تنم ای سرطانِ نحیـــــــــس

با اون سیاستت دلم رانــــــــدی دور

نه دور میشی نه خیلی نزدیکی تو

با خنده هات زنده میشه مرده گــور

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/12/1391

دلم شکست از آن نگاهِ تو ، بازم هوای عاشقی کـــــرده

نمی دونه دو رنگه شد عشقت ، فصلِ بهار پژمرده و سرده

***

خسته شدم تحمّلم کم شد ، نیا دیگه درِ دلم بستــــــــــم

تو می شماری لحظه های شاد ، جامِ دلم چون شیشه بشکستم

***

در آسمانم رخِ تو زیباست ، باور بکن چشماتُ می بینم

از دوریت غمی نداره دل ، آدابِ تو جوشیده آیینــم

***

بشکن بزن تو جشنِ غمازان ، آنقدر برو به جشنِ مهمونی

فاصله ها پوشیدی با قهرت ، به این صفای دلم مدیونی

***

دلم می خونه باطنِ عشقت ، تو آینه عکسِ دلت دیــــــدم

صندوقِ رازت می شماره غلط ، غیر از خطاهایی که بخشیدم

***

حجب و حیا نجابتت تک شد ، با این نقابِ چادری پوشید

یادم میاد پای نمازی تو ، اشکِ دلم از ابرِ تو باریــــــد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/12/1391

تو را لالایی می کردم ، یه نوزادی تو گهواره

دلم از ریشه خشکیدی ، چرا ابرت نمی باره

***

جهنم بر تنم بارید ، تگرگ و صاعقــــــه از دور

دلِ و آهت غضب پاشید ، دلم زخمه تو آبِ شور

***

دلت زینت نمی خواهد ، تو قلبم هستی بد نامی

مسیر راه تو ناجور ، رسیده وقتِ ناکامــــــی

***

لا لا لا لا شده وردم ، نمک پاشیدی تو چشمــت

همه خوابند و تو بیدار ، دلم می ترسه از خشمت

***

بخواب ای آرزوی دل ، خروس آوازه ســـر داده

سحر خیزان شدن بیدار ، تو مستِ جامی در باده

***

همه خوابند در مهتاب ، دلت ماهی شبت بیـدار

نگاهت با تماشا رفت ، به ظاهر سمبلت غمخوار

***

تکان دادم گلِ یاست ، دلم خسته دلت سرشـــار

به شادی ها سفر کردی ، دلم از غصه هات بیمار

***

هم آغوشت شدم تا صبح ، ولی تو قدر نشناسی

شکستم این غرورِ دل ، نفهمیدم تو دلبـــازی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/12/1391

سر افکنده شده قلبم ، از این حرفای بی پرده

هوا گرمِ  و تابستان ، شبای تو چقدر سرده

***

کشیدم زخم بی درمان ، از آن یارِ هوا دارم

بزن بر پیکرِ خسته ، تو می دانی چه پربارم

***

دلم با غصّه هات خندید ، اسیرِ دردِ صد در صد

بگو تا سحر می لرزم ، پیامت زنده  می رقصـــــد

***

برو دردم به دل خوابید ، غمت در تنم چسبیدی

سرم دیوانه وارِ شب ، تو زخمم نمک پاشیدی

***

ولم کن غرقِ دریایم ، برو دست از ســــــرم بردار

نمی خوامت هوات سرده ، همش دردی دلت پر خار

***

ببین صوتِ ندایم را ، کمان کرده به دیوارت

هوای عاشقی مانده ، تو جامِ  مســــتِ دیدارت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 13/12/1391

دلم با غصّه هات آلوده کـــــــــــردی

یه عمری جان فدات بیهوده کـــردی

برو هر گز نمی خوامت بیایـــــــــی

چو می دانم تویی دل دوده کـردی

***

هنوز حلقه ی دیدارت تو دستم

هنوز راهِ وصالت را نبستـــــم

خیانت کار شد قلبت به جونــم

به آهِ دل پلِ پشتت شکستــــــم

***

برو کارت ندارم تا همیشـــــــه

برو کندم گلِ عشقت زریشـــــه

خدا حافظ برو برگشتنی نیست

شکستی قلبُ بخشیدن نمیشـــه

***

تو مدیونم شدی با این فــــــرارت

دلم پر پر شده دیدی کنــــــارت

خدا حافظ نمی بینی گـــــــلم را

اگر مردی دلم  قبر و مزارت

***

برو دیونه ای عقلی نـــــــــــــــــداری

برو مجنونی و بر نی ســـــــــــواری

دلم با تو شده از زندگی سیـــــــــــر

همش خسته همش خواب و خماری

***

خدا دل دادی و غم کردی آغــوش

دلم صدها مصیبت کرده سر پوش

همه عمرم شده درد و مذّلــــــــت

تنم زنده و لیکن مست و بیهوش

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 12/12/1391

بی خبر ازم گذشتی ساحلِ شب تاب

می دونی آرومه قلبت تو دلِ مهـتاب

عاشقم دردت به جونم ای سمیرامیس

تو سبا برات بخونم عشقِ من بلقیــس

تو جزیره ی وجودم سبز زار عشــق

بی توهر گز من نبودم گل بهارِ عشــق

داد و فریادم شنیدی تو شبستانــــــــی

اشکِ بارم  رو ندیدی چشــــمِ گریانی

کوچه ها پر پیچ و خم تاریک و نمدیده

من به سویت اومدم با قلبِ پوسیــــــــــده

نی زدم بر صخره های سختِ کوهستان

کاش چوپانِ تو باشم شاد و دل خنــــدان

صبحدم فکر و خیالم می رود صحرا

در چراگاهِ نگاهت سبزه زارِ مـــــــــا

سفره مُ با خار و خاشاک می گذرد روزی

آسمان پوشیده ابرش رنگِ پیــــــروزی

با غروبت سگِ گله پارس کرده زود

همرهِ قافله ناگه ذره خـــاک و دود

عشقِ من لیسیده آهش گوشِ کر داده

در دیارِ زادگاهش توبه ســـر داده

جاسم ثعلبی (حسّانی) 11/12/1391

بسِ دیگه فوت کن شمعِ قمـــــــــار

دلم از بازی مکرت خسته شــــــد

ساعتی خوابش گرفته غم نـــــبار

رزق و روزم با نفیرت بسته شد

***

موشکافی کردی قلبم با نگــــــــاه

بی گناهم در کویرت مانــــــــدم

این زبانِ تشنه با اسمِ قســــــــم

رو به درگاهِ مزارت خوانــدم

***

دوختی لبای پوسیده به مهــــــــــــــر

با طمع پوشیدی درهای بهشــــــــــت

با طنینم اشک بسته رخنه هــــــــات

چنگِ باریکت جنون در دل نوشت

***

تو کجایی چاکرت بوده دلــــــــــم

تیز کردی سر زبونت تیغ شــــد

تو شکستی حرمتِ عشقم به تیر

توی میدانِ دلم منجیق شــــــــــد

***

مثل سایه در کنارت خیز رفـــــــــت

این دل مرده تو خواب آخر شتافــت

توی برگِ سرنوشتِ یاد تــــــــــو

کلبه ی گلی برات در دل نبافـــت

***

زدی بر سنگت حمورابی نوشـــــــــت

به چه قانونی تو حک کردی عجیب

یا اطاعت یا جدایی یا بمیــــــــــــــــر

چه کنم عشق و پسندت شد فریــب

***

سوختم در آتشت خاموش کـــــــــن

رو سیاه گشته دلم فصلِ بهـــــــــــار

توی باغِ غنچه ها م رقصیدی تـــو

خواهشم بر سبزه هام سنگی نبـار

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 10/12/1391

من تالیف جاسم ثعلبی حسّانی

قبیله من ربیعه و آل عدنان ، الساریه انبنه بنیانهه امطــــــرز

ما یسبی ابنهه لو تحوفه الحوت ، تهجم له اسود اترجعه امعزز

ابزمان الجاهلیه شعّت الانوار ، ابتحریر الفکر من العبودیــــــــــــــــــه

اهل دله او مضیف او گعده او فنجان ، اسباع الحومه اهل نخوه الساریه

اذکر عمر بن کلثوم شد اشعار ، ما یقسم قسم الّا باسم گومــــــه

ربیعه امعطره فی العلم و الایمان ، بیرقهه امعلگ جبل جیدومـه

رفضوا صلت الارحام مع کل قوم ، لاجل تعریبها ترجع سند مرســـــــــــوم

ما طخّوا الراس الکل غبی او مطرود ، ابن غیره او حمیه الساعته مضموم

فرشوا گاع عدوان الدهر بدموم ، یشهد هل قلم و اکتابه و الرایـــه

من نزلوا الحومه ما تشوف الروس ، بنوا جدران من روس العده ثایه

ابحجاز او نجد سکنت هالعشیره اسنین ، العراق المرکز البیت الفخر والزود

ملوک الارض تشهد بیهه کل ذی قار ، ابفتوحات الرسول النیشن الهه احـــدود

رجال الدین معتمده او تهز الکون ، اجنود الوگفت ابصولات ابوالحسنین

ابحروبه من معاویه جنود اویاه ، حرب الجمل شاهد وی حرب صفّیـــن

تجاسر حضها بحروب او شتات او سیل ، شد اعلامها و اتعنه ابن سعدون

ابمنطقة الفهود او سیرت للهور ، من غلت زلمها انوصل المضمـــــــــون

العلّه اعلی الضریبه او جمع مالیات ، ما قبلت الساریه تطخ الــــراس

انتقل قسمین للشطره و المهناوی ، الدیوانیه تشهد بل فخر والساس

ثالث قسم للهور الهویزه انحاز ، فی الشطره یسموهم بنی زیــدان

والمهناویه فتله گالت الکتّاب ، والهور السواری السکنته الفرسان

سکن خیگان واسماعیل و الحوّال ، العمیره والبوشامه سدت  الفیــــه

بلفهود العده ترکت مگاعد خیر ، اتّحدت علی الساری الفاره و الحیه

عدد بیت العشیره اتعده تسع ابیوت ، نصر واعواجه والناهی والذهیبات

النصیّر و السوالم و العریزه اتباع ، الشغانب وابو جولان السند واثبات

حمایل نصر مقسومه او رجال اغیار ، سبعة عشر بیت امطرز ابتدبیــــــر

فضیل امشالی صبی و الغوازی احفاد ، ابو عبد النبی والحشف والبو اخویر

المناصیر الجویبر و البریهی افحول ، عبد الله المطارده اسباع و اتسیّر

الخوین غدیر اعتیوی و البو جمال ، لویعی من نصر مرصاد دیرتنه

فرد روح ابجسد ممدود للعدوان ، نباشر للمحب نیشان خوتنه

اعواجه بخت للساری صفه او عنوان ، حمدان او گرف واسلیم و انفاضات

حسّان او فرج و الحجی والصنگور ، حسن وامعله او حیدر مع الدبـــــات

الدبوسی والثعالب والبو عثمان ، ال ادخین و احتیته او نبع شرهان

الذهیبات معدن او نبهان مع سبهان ، ضمد طلّاع و الحسون وامســلم

شیخ العلی ال حیّان ال ماضی ، علی او حافظ خلیفه اشخیتر ابن العم

الشغانبه اسباهی و انفاضی اولاد ناهی ، فی البصره سکنهم گصب وسط الهور

مضیف الیشهد الهم والتفگ والثار ، الیعادیهم یحشّون الگصب و الـــــــــــزور

السواری ال اعریزه حیهم اببغداد ، ریسهم ازغیر سید اخوانــــــــــه

فرحان الحسن سید عشیره او ریس ، او کاظم هل فهد شمعه ابدیوانه

عندی اخبار عن های العشیره اهوای ، منقوله ابکتب تاریخها امعــــــــدد

اقرا اکتاب تاریخ البشر و اتشوف ، ابحرب احسین و العباس شوف الرد

السواری من مناظر ساکنه الجولان ، البکور احمید جهمین او سواریها

العبدات و العالی المعیش افخاذ ، المسّه و الهلال  او یاس باجیــــــــــها

سکن بعض الاخوه فی نجف بغداد ، الدیوانیه و ابکرکوک وادیالـــــــــه

السماوه او کربلا  والبصره او ذی قار ، بلموصل کذلک تسکن ارجاله

فی العالم علمهم رفرف ابترحاب ، الحجاز او فی الاماره او مصر موجودین

فی الاردن او شام الحره و افلسطین ، ابخوزستان احسب کثره مشهودیــن

تاریخ العراق الکتب هل تحقیق ، استیفن هیلمسی الذکر بکتابـــــــــه

روایه فی الشعر جاسم هداهه ابکاس ، الحسّانی جعلها ذکره لنسابه

عفت بیت الاماره او ساندیت اهوای ، الساری العاشریته و افتخر صیتی

زحفت اویاه من طگ التفگ والدان ، تابعت الصدیق او هدّمت بیتـــــــــی

نسه الغیره الشلتهه او گابحیت اویاه ، الخیگانی نسّانی او هدّم  ابکوخه

من نهر الفرات البصره حد الهور ، طمس بلمی ابهوره او عبّر افروخه

الوفا وفیت بس باقی الذکر و احسان ، جزا الحسّان ما ینعد ابجمعیّـــه

تتحاشم اهلنه او ما تدیر البال ، لا باس المذله اسباع منســــــــــــــیه

جاسم ثعلبی (حسّانی ) 09/12/1391

دلم می خواد روح تو رو شاد ببینم

دلم می خواد از باغِ تو گل بچیــنم

رفتی سفر بی خبرم از رفتنــــــت

آقابابا جایت تو قلبِ حزینـــــــــم

***

رفتی دلم از رفتنت بی خــــــبر

بِهم نگفتند عشقِ تو در سفــــر

غصّه و غم آلوده کرده دلــــم

وقتی شنیدم یارِ من محتضــَر

***

خدا گویا پشت و پناهت باشـــــــــه

توی سفر چشم به راهت باشـــــه

دلم می دونه جای تو در بهشـــــت

دو بیتی هات صفای راهت باشـــه

***

آقا بابا دلم شکستی تو چــــــــرا

مثل همه زخمم نبستی تو چرا

خالی شده خونه زگلدونِ گلت

رو تختِ  تنهایی نشستی تو چـرا

***

تو می خونی دردم ولـــی راهِ دور

برام چه سخته دیدنت توی گــور

صدام نکردی واسه دیدنِ تـــــــو

خسته و تشنم توی دریایی شور

***

بخشیدی قلبم شنیدم رازِ تـــــو

تو شب نشینی کشیدم نازِ تــــو

با رفتنت این تک گلت پر زده

با اون نوا  تو ذهنِ من سازِ تو

***

بی تو بیام دلم شبیهِ صـــــــــــــــنم

تو شهرِ غربت می  چشد درد و غم

مهر و نوازش رفته از دیـــده ها

عشق و محبّت گم شده خیلی کــم

***

بیام رو خاکت چه کنم دیر نیســــت

دلم زمهرت می دونی سیر نیســــــت

دوست دارم روز و شبم پیشِ تـــــو

کلبه ی قلبم بی تو رو نیر نیسـت

***

یادت باشه عاشقتم شــــــــب و روز

یادت باشه سوختم و دل نســــــــوز

سیّده را تنها سپردی به غــــــــــم

جامه ی عشقت با کفن تو نـــدوز

***

تو می دونی تمامِ دنیای منــــــه

فرشته ی دل پاک و زیبای منــه

شبا بیا به خوابش ای رهگــذر

ماهِ و ستاره در نمای منــــــه

***

دلت می دونه سال ها من مریضــــم

روزِ چهلمت بیام اشک بریـــــزم

باز مانده ها تسلیت و طول عمر

خدا کنه در شادیها دل بخیـزم

***

خدا حافظ سلامم از راهـــــی دور

می بینمت یه روزی در راه گــور

دلم پره از نم نم های بـــــارون

آماده بارم منتظر سوی نــــــــور

***

تقدیم به روح مرحوم اسماعیل معتمـــــــــــدی

به مناسبت چهلمین روز وفاتش و تسلـــــــیت

به باز ماندگان این خانواده مطهر و معصوم

جاسم ثعلبی (حسّانـــــــی) 08/12/1391

تو می خندی و من در حزن و اندوه

دلم صد پاره کردی با نگاهـــــت

نزن صیّاد تیرت در خطا رفـــت

نبخشیده خدا ظلم و گناهـــــت

***

یه سیمرغی تو جریانِ هوا رفـت

به دوربینِ حسادت کشتی سایه

پیامِ آشنایـــــت دل فرودش

پسندیده شکایت با گلایــــه

***

نشانت با هدف سر کج فرو رفت

تو با اسمِ رفاقت جا کشیــــدی

خیانت در دروغت آشکار شــــد

از آن روزِ ازل تو دل بریـــدی

***

نمی دانم دو دل داری و چنگــــال

به چنگِ پا و ناخونت نمـــــردم

دلم در آسمانت رفته پــــــرواز

از آن مزه ی بد پختت نخـوردم

***

بکش دارِ طنابت بر گلویـــــــــــم

منُ سالها تو آغوشت گرفتـــــــــی

تو مثلِ سرطان پیچیدی قلبـــــــم

نه شل کردی نه خیلی سفت سفتی

***

ببین دنیا موقت کار وبـــــارش

برو آینده بنگر آخـــــــرت را

بسوزد هر چراغِ ســـــازگاری

ولی خورشید فروزد دلبرت را

***

نه نقدی داشتم نه حرفی نو بود

ولی کشتی دلم با حرفِ ســــاده

اگر دوستم نداری آنچنـــان گو

دلت حرفِ نهایی را نــــــداده

***

ولم کن در جهانی بی ســر و پا

نه سر دارم نه پای راه رفتـــن

وداعت در دلم با رعدی غرّید

خدا خافظ ندارم وقتِ گفتــن

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 06/12/1391