سفیر الحب

مي ستايم زحمت استاد در هر مكتبي

مي نگارم رحمت دلشاد در هر مسلكي

پند ها داده مرا راهي كشانده عمري را

از خموشي هاي دل ها ياد داد از دهر را

سينه ها ناله كنان در دوريت اي آفتاب

تويي خورشيد محبت بر زمين زد نو تاب

از طفوليت گلي در شوره زار اين زمان

از بلوغيت دلي در باغدار اين جهان

در كنارت بلبلي بودم عزيز و دل زبان

در مزارت سنبلي بودم كريم  ودلبران

واژه هاي ياد داده مانده در فكر را

داده ها و خوي و خلقت بيدار در اين ذكر را

مي پرستم روي ماهت بعد ز آن ياد خدا

دل نبستم جز تو را اينجا همش مهر و صفا

از خدا جوييد ه اين دل بخشش يار و دلير

از خدا پرسيده اين دل بخشش  بار امير

كاشتم در خاطراتم ايده هاي تازه را

انباشتم در حركاتم گفته هاي سازه را

لحظه لحظه دوريت را حس نكردم در وجود

چونكه استاد بلاغت را نجستم در ئعود

پاي مي دارم تلاشت زندگي شاد و خزان

تا تو زنده در جهاني شاد و خرم در نهان

ياد بودي از ترانه هاي عشقت خواندم

دستبندي از بيانه هاي دردت داشتم

ياد باد آن زنده داري در دلت

شاد باد آن خنده كاري در گلت

مرحبا بر دل زبانت خوي شاد

مرحبا بر جان و دل اي پاك باد

جاسم ثعلبي   29/09/1390

مي سرايم  شعر را ، جــــوياي حال  ميهنم

آباد باش ايران مــــــا، پيروز باش هموطنم

از معلّم تا مهندس، از مـــــحصل   تا وزير

از سپاهي   تا بسيجي ،    شير  مندان    دلير

مغزها و    جسم ها  و عقل ها   گشته  بكار

تا به قله ي سعادت، مي كَشند اهل   و ديار

مي ستايم    رهبرم را ، مجلس  شورا  و سپاه

نقشه هاي شوم دشمن، هر كجا  كردند تباه

گلگون آبت تا ابد، خليج فارس ، دريا خزر

تا زنده ايم  شادي كنيد، اي هم  وطن اي  در سفر

شكر و سپاس  نام حق ،اين همه ثروت داشتيم

از گاز  و نفت واز طلا ، اين همه  زيور  كاشتيم

ديگر چه گويم هم وطن، ايران ما گشته بهشت

با همّت  احمدي  را، نامش    به  اعلايي  نوشت

در خارج و در داخل و ،در هر كجا  نا مت نهان

بي فكر تو اي هم وطن، ساكن شده   عقل جهان

رايانه ها   گشته      ظفر،  با  همّت     افكارتان

بي خانمان ، فقر زمان  ، رسوا شد   از ابداعتان

محتاج و بيكاري  زبن، كنده  شده   يا   مي شود

اينجا بهشت است  اي عزيز، ايران آباد مي شود

گويم به   آن مستكبران، اي دشمنان مرز و بوم

از روس و آلمان و هلند، تا غاصبين قدس و روم

ما هم خميني زاده ايم، و   خامنه اي  رهبر  دين

هرگز   نمي ماليم   كمر، مايوش باشيد  ملحدين

همرزم ديگر  داشتيم  ،آن همان   محمودي نژاد

نقشه ي   كفر و ملحدان، دست زده  رفته به باد

از هركجا مي  گويمت ، بيش بگويم       يا كمي

خواهي   نخواهي اي حزين ، آنجاست  بمب  اتمي

لندن   و  اسرائيل   كجا ، آن  قاصبان     قدس را

گر   همه   سطل  آبي نهند،  نابود   گردد  كفر را

حدثْ  ديگر   از   رهبرِ   مفقو د اين   مردم  پسند

از  بين  رفتند   ظالمان ، بر هم   دگر   مُهري زدند

اينها   همه   ظاهر    شده ،  از قبل     گفته رهبرم

مجري   طرحش   سيدي ،  از   بزرگان   وسرورم

ايران   شود   چون  گلستان ،  با  پشتكار   مومنان

هر   سال  از  سال  دگر، مي    درخشيده   با زمان

كوهها  و درياها  و دشت ،  ناقوس زدند اينجا امان

گوري  شده  در     دره ها   ،  كشتارگاه    دشمنان

من   گويم  و تو   گويي   و   ملّت ما      مي گويد

دست   بكشيد   اي  دشمنان،  آن راه  خود مي پويد

راه   همه   دانسته ايم ،  ربط   حكومت   را به دين

اين   انقلاب نازنين ،  گامي   به ضد       مشركين

مشت و گره محكم زديم، سير ولايت    مي رويم

تا   انقلاب   مهدي   را ، راه  خميني     سر دهيم

ما از خدا هم خواسته ايم ،جاني دهد     آقا رسد

آن   شير   اولاد   حسين،  سردار   قرآني   رسد

آنوقت  همه   همراه   او ،لشكر  جنگي   مي شود

با كافران   و ملحدان   ،در هر  كجا خونين  شود

پيروزي   ايران     را،  از     وعده هاي   رهبرش   

مهر   زده   الله   را ،   در   آيه هاي     روشنش

جاسم ثعلبي  20/10/1389

مردها     موجوي     عاشق       قدرتند

اوج    گيرنده      و    زيبا       صفتند

جاي   خوشبختي    ز  مرداني    بجوي

چشم پوشي كن نگو   آن  را به    روي

زر  و  زيور  ،حقوق  و   پايه    كارت

نكش  بر   روي   همسر   در    كنارت

كه اين   مخلوق  خيلي   مهربان  است

ظريف  الخلقه   و   دارد   بيان    است

خطر  هر گز   نگو   چه  د م    نشستي

چرا   بيكاري   و      كاري      نجستي

بيان     تو    فلان     هيچي       نداري

و   يا   فرمان     پاشو        بي بخاري

همانا    دشمنت   گردد      شود    زود

صميميت   و   عشقت      داورت    بود

هميشه   آنچه  را  در      كلبه     داري

به همسر  عرضه    كن با بي     قراري

از  او     بشتاب     حل  مشكلت      را

تفاخر    كن  فقط    او    سرورت    را

بدان  در مغز مردان   جايگاهي    است

سكوت وخلوت       آنها  پناهي    است

نصيحت  كردنِ  آنها   چه  زود    است

چو صندوقي پر از عقرب و    دود است

سكوت      مردها      حاوي       افكا ر

چو   ديدي   مرد   را   جايي      گرفتار

كه  شايد   لحظه اي    ماند به    تسكين

نياز   مغز   را   لازم    به        تمرين

به  جاي خلوتي  رفته چه    عيب   است

به گردش   رفته  تو سايه به غيب  است

نكن      زاري   هميشه   در      كنارش

صدا  بالا   نيار      سنگينه       بارش

دعا      كن    همسرت     مهرش  ببارد

درون       باغ دل         عشقش   بكارد

نگو   از   دست    تو    بچّه   و خا نه

شدم      مرهون    اين   دور     زما نه

روم   پيش   پدر   مادر   به       زودي

همه   گويم   مقصر    آن   تو    بودي

بدان     اينها    نشد      مهر     زباني

نهي      سنگ        طلاق      زندگاني

سپس   آتش   د وري    شعله     ورزد

در    بي     حرمتي ها    فتنه    گردد

زبانم    لال   به   جايي     مي رسانيد

سر     خفت     و خواري   مي كشانيد

همه   در  طرح     اين برنامه   كيشند

به   درگيري   كشد  نزديك و  خويشند

گذشت   از   بزرگان   نهد     سردري

بزرگي   كني    عاقل   و      سروري

ببندم       كتابم      و    تو   رفتني

اگر   آخرت    خواستي    و   مسكني

اطاعت  ز  همسر  بسي  واجب  است

بدون   رضايش   دعا   كاذب    است

جاسم ثعلبي  10/08/1389

یل تنشد علی زین مااگلک انی و آنی

انه عربی او ایرانی ساری الاصل حسانی

انشد زین عن اصلی او شعری نبت عنوانی

اسلیماوی و عدنانی مضیفی صدر نیشانی

لا کردی ولا لری ولا مدغوش طهرانی

تعال او شوف واقراءاشعار ابوذیات رکبانی

امصطر هل کلام او فاح بل فارسی دیوانی

انواع القصاید بیه عربی او عجمی تلگانی

اهوازی او ساکن ارضه اسنین خوزستان سمانی

اذا تقراءاشعاری زین گول اهلا و سهلا هله ابخوانی

لا تنتقد دون اشکال ولا تتحسد اعلانی

اذا عندک نصیحه اویای ثبت بل کلام او جر المعانی

مو حسبالک انه بل غنم سرحیت تدری استاد قرآنی

ثبت انته من اهل الادب یا زین جرب حبک الثانی

ما تدری انه حسانی

افهم زین لا تتحسد السانی

ینطق بل کلام اسهامه اقلامی

افهم انه حسانی او ساری امن اصل خیگانی

للشاعرجاسم امحمد الجبیره الحسانی الساری

30/10/1390

 یک غمزه به پایم چانه بستی

یک همزه درون خانه نشستی

مستانه به کوی ما رسیدی

خواب آلود بی رمانه گشتی

همچون بلبلی آواز  گویی

آهنگ دلم آشیانه کردی

نمی دانی دلم بستر هر درد

کشیدم بر سر هر شانه مستی

اگر خواهی دلم بهر تو باشد

صد باره بدان دیوانه هستی

مرا بهر همه آن آفریده

منم کاخ زرم میحانه خشتی

تو گر صدغنچه در باغ سواران

همانی  مست میخانه سستی

زدی مهر فروغ گل صفایت

درون دل هر دانه چه گشتی

جاسم ثعلبی  30/10/1390

سهرتَ لیالی و لم یرحمنی غداً

نادیتهُ و لف جفونهِ منتدما

سارَ بدرب الندامهِ بحبهِ غاضباً

و لم یسمع غرود الصیف محترما

نظرت فی صالت جمالهِ سابقاً

سارَ کانهُ لم یعرفنی ابدا

دهرک عمانی یخی ما وفیت گلبی صِدگ

و ابزود هجرک نحب حبی ابذچرک صدگ

ملیت من عشرتک ما وجدیت عندک صدگ

کف من المعاتب بعد لا تذکرنی حبک جفا

روجی نشف ما یجر مده اعلی بحرک جفه

ما لان گلبک علی بوساته ابخدی جفن

اسکنتک اببید لا تنظر علی یا زمن

رحت عفیه علیک ابزود ما جیت

انتظرتک و الدموع اشکثر ماجت

ابهواک الوان حبک علی موجات

دموعک تصب کذبک عم علیه

للشاعر جاسم امحمد الجبیره الحسانی الساری

30/10/1390

تو سحر گاهِ شبانه صدای تو رو شنیدن

تو هوای عاشقانه نافِ عشقِ تو بریــدن

تو سپیده ی طلوعی تو جمالِ زندگانی

تو هدیه ی الهی با سبد گلهاتُ چیدن

***

ای دلم مبارکِ مبـــــــــــــــــارکِ

خوشگلم مبارکِ مبــــــــــــــارکِ

عیدِ نوروزت شده شمع و چراغ

رقص و شادیها گلم مبـــــــارکِ

***

تو سفیدی مثل برفی تو یه طفلِ ناز نـــــــــــــازی

چشم سبزی مثل ماهی با یه لبخندی می بازی

دل گشایی خیلی ساده تویی آرامـــــــشِ دردی

با کلامت با سلامت می دونی آینده ســـــــــازی

***

ای گلم مبارکِ مبـــــــــــــارکِ

تولّدت مبارکِ مبـــــــــــــــارکِ

ماهِ اول باز کردی اون چشات

نیمه شب خندیدنت مبارکه

***

ماه و خورشیدش کنارت ای ستاره ی وجودم

تو فضای عاشقانه چشمِ مهتابی گشــــودم

خاطره دارم همیشه یادمه آهی کشیـــــدم

وحشتی دلم گرفته ترسِ دنیا رو که دیـــدم

***

خوش خبر مبارکِ مبـــــــــــــــارکِ

همسفر مبارکِ مبـــــــــــــــــارکِ

ساختی با درد و غم در زندگــی

ای گهر مبارکِ مبـــــــــــــــــارکِ

***

سالگردِ شادمانی کادوی دلم خریــــــــــدم

در هوای مهربانی کیکِ نو گلم بریـــــــــــدم

همه کف زدن برای کاردِ پیشینه ی دستم

نقابِ عشقِ درونی روی سنبلم کشیــدم

***

تاجِ سر مبارکِ مبــــــــــــــــارکِ

دل ببر مبارکِ مبــــــــــــــــــارکِ

توی دنیای پر از ژرفای  عشق

مژده گر مبارکِ مـــــــــــــبارکِ

***

من که باورم نمیشه تو یه روزی بچّه بـــــودی

توی باغِ سرنوشتم نو گلِ یک غنچه بــــــودی

سالها با بی قراری همچو ابری می گذشتن

دلم تا چشم گشوده توی دستم فرچه بودی

***

مو طلا مبارکِ مبـــــــــــــــــــــارکِ

ای بلا مبارکِ مبــــــــــــــــــــــارکِ

باورت شده که صد ساله شدی

دل جلا مبارکِ مبـــــــــــــــــــارکِ

***

روز تولدم 03/01/1340

جاسم ثعلبی (حسّانی) 18/12/1391

عید فطر داره میاد ، پس تو چرا سیاه پوشـــی

جامه ی رنگی بپوش ، خیلی بدِ این دل کوشی

***

روزه و نمازِ شب ، عادت شده برایِ تـــــــو

این شب نشینی و دعاء ، نشونِ با خــدایی تو

***

می دونم با لبِ تشنه ، وقتِ دیدن نـداری

سفره ی سحر بازِ ، حالِ پرسیدن نداری

***

می بینم داغون شدی ، از این دمارِ روزگار

نمی ارزه دنیایت ، با یه قلم تهِ سیـــــــــگار

***

می دونی دوست دارم ، تو خواب صدایت می کنم

تویِ سختی ها ببین ، با دل فدایت می کنــــــــــــم

***

تمامِ لحظه هایِ غم ، همیشه در قلبِ منــــــــــی

در آسمون ستاره نیس ، مهتابی تو شب روشنی

***

این و برام غریبه است ، دلُ سپردم به کســی

پیشِ خودت زندونیُ ، بازم تو فکرِ هوسی

***

برو با اون ترازویت ، دلت تویِ کفه بـــــزار

همه گلهایِ این جهان ، در کفه ی دیگه بکار

***

آنوقت می بینی عزیزی ، حرف دلم کتاب میشه

قلبِ بیچارمُ ببین ، با درویت کباب میشــــــــــــه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 21/05/1391

الدرس الاول هدیه الی القاری

یا هله ابعید الله اجانه یا هلــــــــه

بل سماء او لاحت ارسومه یا هله

الناس مبتشره شیوخ او یاهلـــــــه

فتحت ابواب الفرح بحزانهــــــــه

***

هل الهلال الفرح جانه یـــــزور

باسم رمضان انکتب آخر فطور

الناس مهتمه تعاید فی الســحور

شاع بل عالم زهت دیرانهــــه

***

الیوم عید الفطر جتنه فرحـــته

بل هلاهل کل اهلنه اتلگــــــته

امعزب ابیوت الشباب الجابته

دگت الگهوه او یرن فنجانهه

***

اتهنه یا مسلم ابعید الله الکبیــــــر

ساعد المحتاج والجار الفقـــــــیر

الکسّر اجناحه الزمن لتظن یطیر

ابسکته دبر حاله قبل اعلانهه

***

اتبسّم ابوجه الهدالک خوتــــــــه

الصدقه و الخوه و العمه الجرتـه

عاف کل گومه او جماعه القادته

ارجوک زم العتب من میدانــهه

***

لو تعصّب انته عایل بلزلـــــم

ساعة الشیطان شد بیهه الحزم

قاری بل قرآن لو عدک حلم

جوز من العنتکه او خریانهه

***

الیوم جانه العید حلوه دشّــــــته

هله بنجومه او شمسه الجابــــته

عینی بس المره الجاهه طردتــه

صیر سید الخوه و انطر شانهه

***

یا جماعه هذا کافی الکم عتب

هایه عیدیه اهدیهه ابلا سبــــب

تدری لو تحذف کلامی انسحب

زال طور العفرته او جریانهـه

***

احنه کلنه اخوان لازم نتّــــــحد

ما کو ساری طرفی الحاتم یرد

ابونه اادم و امنا حوا مستعد؟

اترس اگلوب ابرحم ولیانــهه

***

جانه عید الله او لازم نستعد

امن الکراهه و العداوه نبتعد

الله فوق الراس ابحکمه ینتقد

ابوک امک خوتک نیشانهه

***

عیدک امبارک او کل یومک سعید

لا تطوف ایام ربک کلهه عــــــــید

الیکره الدشه امن اخوتک لا تزیــد

مره لو یحتام الک شبعانهــــــــــه

***

انه شایف هل زعل آخر زمــــــان

وین بل دنیه بعد یاجد امـــــــــــان

الاخو ما یدری بخوه ابیا مکــــــان

ایزوره بل صوره او یشل ارکانهه

***

بس بعد عندک عقل طوف الفقر

الفقر مو بل مال حتی فی السـتر

الکثّر ابجهله ابساعه ینکـــــسر

بل حرایب دخلت الزندانـــــهه

***

حیل وسّع لل صبر خاطر تشـوف

الصبر مفتاح الفرج یبنی الرئوف

العیله عدیهه المغزلهه یطــــــوف

خاطر الرب زادک ابعنوانـــــهه

***

جمّع اولادک او علمهــــــم درس

حضر الماجود و انسه صید امس

یجی یوم الجیب یخلا ابلافــــلس

تگعد ابفی السگف ضرعانــــهه

***

البسمه لا تنساها و ارسلهه ابسلام

الادب زینه لل رجل و الاحتـرام

کثّر اشما تگدر اداب الکــــــلام

یجی یوم او تندعیک ارسانــــهه

***

عاید الماعنده او بیته خـــــــراب

لا تطوفه یجی من ربک عذاب

من تجفّی تسمع ابصوته عتاب

هدا طبع المشتری ابمیزانــــهه

***

خاف ربک و افعل ابزی الاحکام

لو علت باحد اذهب له او لا تنام

اعتذر منه یزیدک فی مقــــــــام

احسین گایلهه او ابن عدنانـــــهه

***

یا جماعه هایه اطباع القـــــــــــــــــدر

انصوم و انصلی او کاتلنه الســـــــــهر

الحگ امرایه ایراوی صوره کل بشر

المایطیع الحگ لبد بحضانـــــــــــهه

***

آنه ارجو کل سماحه لو خطیت

مانی متعمد الخاطرکم هذیـــــت

انتم اهلی او بلکرامه الکم بدیت

اتبارک الکم بسم کل حسانـــهه

***

عیدکم مبارک و ایامکم سعیده و کل عام و انتم بخیر

جاسم امحمد الجبیره الحسانی الساری

22/05/1391

چرا بودم ؟پشیمانم ، گلی در باغ و بستانم

چرا هستم در این دنیا ؟ سپاهی زاغ پر خوانم

در این بستان تکراری ، درختش در غمستان است

بروی شاخه ها خواندند ، صدایش در نمستان است

پشیمانم از این دنیا ، و از مردن جوابی نیست

به نرمی روح بسپردن ، و جان کندن ثوابی نیست

پشیمانم زعشقی را ، شب و روزم سپر کردم

به کوهی در سرازیری ، به درد و غم سفر کردم

پشیمانم زمهری را ، به دلبندم صفا دادم

به غاری از غمستانی ، به زیبایی وفا دادم

پشیمانم زبانم لال ، کام از عاشقی برده

پر وبالم سر پرواز ، نام از یاوری کرده

پشیمانم ، پشیمانم ، چرا در عشق سوزانم !

به جز ناله صراطی نیست ، چرا در عشق درمانم !

به جز عاشق همه خندان ، در عشق و صفا زنده

همه جام شراب عیش ، در مستی ندا خوانده

ولی روح و جسد غمگین ، مرا دیوانه زندانم

هزاران آه دل دارم ، گمان جانانه خندانم

پشیمانم زشعرم را ، چرا درمان دردم نیست

پشیمانم زعشقم را ، چرا خوانای بزمم نیست

پشیمانم چرا دلبر ، به عهد خویش باقی نیست

پریشانم چرا یاور ، به جام خویش ساقی نیست

نمی گویم ، نمی بافم ، نمی نالم دگر فریاد

نگو یارا مسیر عشق ، نادیده سفر سر داد

جاسم ثعلبی (حسّانی) 28/12/1390

صکیت باب العشگ و ابگلبی نزف دم حمر

نهران منه جرن و اسگن زهرتی دم حمر

وجهک یبین بدر لاکن بل خفی دم حمر

سکرت الدروب ما فکیت گلبک علی

وینک نزفت الدمع ما داعیت ذکرک علی

چم کذبه منک شفت ما وفیت وعدک علی

لابد یدور الزمن و اتشوف منی الفرح

ما اعود بمحبتک چیه ذلیت عودی الفرح

بس تبگه سکران تتندم ابزی دم حمر

اچم مره انکرتنی او جیت ما اتوب

علی درب العشگ مریت ما اتوب

اخر مره خنت الوعد ما اتوب

دعیته او خانت افکارک علیه

بعد ما ارید اشوفک لا ترانی

ما اریدن غزالک لا ترانی

ابعد منی او خلنی لا ترانی

لحیث اصبحت خاین بل خویه

خنت وعدک بعد لتلوم ویای

سگیت اهموم گلبی اسموم ویای

اتکتر خل اصفی انجوم ویای

بس تبغی الشمس تضوی علیه

معنی:

درب محبت بسته ای ،قلبم به خون آغشته شد

دریای خونین ساقی را ،گلزار من آکنده شد

در چهره ات تک عاشقی،لیکن سنان آماده شد

 درهای عشقم زدی ،قفلی با دل نشکنی

اشکای بی حاصلت ،کندی از گل دیدنی

با مکر وحیله زدی ، دیبای کل در غمی

ای کاش آید رهی ،تا بینی که من صادقم

برگشت دل را نگو ،در یادت که من ناطقم

چون مست مستانه ای ،قهر زبان آزاده شد

چند باری از جدایی خوانده ای

یار و عشق بی پناهی مانده ای

بار آخر با تباهــــــــــی زاده ای

به دل تیری نشاندی این وفا را

دگر از دید من دور شو نبینی

مرا در خلوت بی تو بچینی

اگر دیدی سرابم  رو زمینی

بکن مهر لطافت در نهان را

خیانت وعده ها را عار دانی

به زهر آب اشکان خوار مانی

چو گشتم در  ستاره سار بانی

فقط خورشید می ماند گلم را

قابل توجه شاعران عزیز :

سروده ی زیر(هم عربی و هم فارسی) به سبک شعر

 موال و ابوذیه عربی سروده ام وزن هر دو مثل هم است.

جاسم ثعلبی 07/11/1390

بوی بهار آمده ،عشق , یار آمده

در سرزمین غنچه ها ،با صد سوار آمده

با شاخ و گلدون مهر،مشک وقار آمده

تولد در تولد ،تولدت مبارک

جوشش بوسه ی لب،کام دلت مبارک

ظهور نور مهتاب،طلوع فجر شب تاب

نبوغ نور محراب،شب و روزت مبارک

ستاره ها در آسمان،جشن سرور گرفتند

گل های لاله شادمان ،مهر ظهور گرفتند

دشت و دیار این وطن،شادی زده در آسمان

با عشق سرداری دل،تابش زده رنگین کمان

یادت میاد در کودکی،چون شمع نورانی بودی

با خنده ی زیر لبت،مهر جدایی سرودی

ناز بودی ،شاد بودی،خوشگل وتن ناز بودی

در دل محراب پدر، مهره ی غماز بودی

می پسندم خنده هایت،می کشیدم بوسه هایت

عسل شیرین زبانی،می ستودم گفته هایت

خوش به حال سنگ زارت ، اشک بابا جویبارت

دردی در دل از فراقت، می کشم تا وقت بارت

با تو گویم تا بفهمی ،مانده ام در انتظارت

صد مبارک شادمانی،صد تولد در دیارت

منتظر بابا نمانی ،روح بابا در کنارت

7/11/1386 ایام دهه فجر و تولد دخترم عسل

این سروده ناقابل را تقدیم می نمایم

جاسم ثعلبی 01/11/1390

از اون لحظه که تو رفتی

من از این خونه دلگیـرم

ازم خسته شده قلبــت

نرو تو من خودم میـرم

***

داره بارون میاد امشب

نمای خونه غمگینـــه

چقد سردته و تنهایی

غمِ دوری چه سنگینه

***

قسم به دین و آیینــت

من و رسوا نکن هر شب

شکستی طاقِ قلبــم رو

دلم آتیش گرفت از تب

***

هوس کردی بیام پیشت

تو خیلی دوری از شهرم

تمومِ خنده هام مـــردن

شدن معجون این قهرم

***

تو که رفتی یادت باشه

دلم بد جوری غم دیده

تو اون آبِ سرابِ تــو

یه دنیا عشق روییـده

***

تو رفتی و ندیدی کــه

دلم هر لحظه بیــداره

توی تاریکی شبهــات

یه عمری مونده آواره

***

جاسم ثعلبی ( حسّانی) 15/01/1392