تگول الناس خواجه خوش عنده اخلاق
او تحسب بیه مثل الگمر والجنه
تگول اهوای عنه کلهه زین او شین
علی کثر المصایب ما الومنه
تلاوه اویه النساء بچفوفه العچبات
نوبه یحثر او نوبه یصیدنه
عَدّه امن السنین ایامه الکلفات
ما طاع الاخوا ما ارید احمدنه
فتح گلبه المرته او فرچه ابسجاد
ابد ما طاع لل خوه هل امسنه
او منهن بل گعد خاتلهن البد ذات
فرو کل عمامه ابلوعه و ابسنه
لا یعرف عمام او لا یطیع احقوق
و انه ابسد الحلیب اختل و احبّنه
لا واجب حضر لا یبدی ابترحاب
و انه بل حلم و سط الصدر ابوسنه
السبع خلّف اسباع او عاشر الطیبین
الخراء خلف اکلاب او ما اذکذنه
کلام المره بس عنده سند لل گاع
اذا تحچی امریته ایگوم یتهنه
یلاخص بل حچی المرته اشحچت واشگال
اذا یخطی ابکلامه اتگول اعدمنّه
تسد الباب بل کناسه تضرب بیه
وکت المس حچیهه الگبره یتدنّه
من الشاعر جاسم امحمد الجبیره الحسانی السلیماوی الساری
27/01/1391
:: برچسبها:
العایف العمام ,
:: بازدید از این مطلب : 1908
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4