یادته یادته ، کو قول و فریـادتِ
تو کشیدی دلم ، با حرفِ آزادتِ
***
یادتِ به من نگفتی همیشــــه
تو دلم جای تو رو خوانده بـودم
چی شده بر هم زدی قول و قرار
از خودم آشوب و غم رانده بودم
***
سادگی هام دیدی و آروم شــدی
نصف شب نشستی و خوابت نبود
با زبونِ نرم و تر خواندی دلـــم
اومدم تو کوی تو نابت نبـــود
***
یادته یادته ، این کوی آبـــــــادتِ
درد دلهات کجاست ، تو قصرِ دربارتِ
***
یادتِ با سنّتِ من دشمنــــــــی
زور می خندی که دل بسته نشـــه
می دونم دلت پرِ از این عـــــــبا
دشداشه با چفیه اش خسته نشه
***
هر کسی با خلقتش میره به پیش
آدما صد جور می پوشن لبـــاس
دین و پیغمبر و ایمان و نــــماز
در قیامت پایه و اصل و اســاس
***
یادته یادته ، کو رمزِ دلشــــادتِ
ترست از عبا بود ، یا قلبِ دلبازتِ
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 05/05/1392
دشداشه : پیرهن بلند
چفّیه : روسری مردان
:: برچسبها:
یادته یادته ,
:: بازدید از این مطلب : 1684
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1