سفیر الحب

تو این شهرِ پر از آشوب ، نمی مونم دلم تنگِ

برو از قلبِ من بیرون ، نمی خوامت دلت سنگِ

***

نه تو لیلا نه من مجنون ، همش در عشقِ درگیری

دلت درمون نشد انگار ، بگو از زندگی سیری

***

شبا می لرزی از سرما ، روزا سرگرمِ آوازت

تو اشکات غرق شد چشمام ، همش می جنگی با سازت

***

تو می سوزی ترو خشکم ، دلت آتش فشان گردید

چو اشکِ شمعِ شب خوابم ، مذابت بر تنم بارید

***

نه تسلیمم نه دلبسته ، شکستم اون غرور از شر

تو گوشم پنبه جا دادم ، از این فریادِ درد آور

***

تو دل این حسِ تنهایی ، برام آهسته می خونه

دلم بازار صحرا شد ، ولی قلبت پشیمونه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 11/11/1392